Friday, May 21, 2010
[Episode 4]
මේ සියල්ල මෙසේ වෙන අතරේ අලයන්ගේ මීටිමක් අල බැම්ම පරිශ්ර.යේ පැවැත්වුනා. ඉන්පසු දරුණු ගැටුම් වාර්තා වුනේ නෑ. දෙගොල්ලන්ගේ ම මනා සූදානමක් තිබුණා. පොලු මුගුරු ලෙලවමින් අලයින් වෝම් අප් එක ගනිද්දි පොද්දන් එක්කාසු කළ ගල් සහ බෝතල් කන්ද දෙස බලමින් උදම් ඇනුවා. කඳුළු ගෑස් ප්රලහාර එල්ල කළ විට වතුර බෑග් පිටින් ධර්මාලෝක ශාලාව සහ තැපල්කන්තෝරුව දෙසින් උස්සන් ආවේ ගැහැනු ළමයි විසින්. අනික් කඳවුරේ ජිම් එක බණ්ඩාරනායක නේවාසිකාගාරය ආදී තැන්වල වතුර බට ස්ථානගත කරලා තිබුණා.
මෙවර පොලිසිය පොදු සතුරාගේ භූමිකාව රඟ නොපෑම නිසා ගැටුම පාලනයකින් යුතුව සිදු වුනා. මොන කචලය සිදු වුනත් දොළහයි තිහ වෙද්දි කෑම ගෙනෙන ඇන්ටි පුරුදු පරිදි කෑමත් අරං ආවා. ඇතිවූ තත්ත්වයන් යටතේ ඉක්මණින් සරසවි බිමෙන් පිට වෙන්න මාන බලපු දෙපිරිසේ ම ගැහැනු ළමයින්ට නම් කෑම ගන්න ඉස්පාසුවක් තිබුණේ නෑ. ‘කෑම දෙන්න ද’ කියල සුපුරුදු ප්රෑතිවාදනය ඉදිරිපත් කරන්න ඇයටත් නිනව්වක් තිබුණේ නෑ. හැබැයි බල කඳවුරු දෙකෙන් එකකටවත් යා ගන්න බැරුව පාරේ හිටි පිරිසට නම් කෑම වෙලාව මතක් වුනා. ඔවුන් බොහෝ දෙනා එහි රැඳී සිටියේ තම යහළුවන් හෝ පෙම්වතුන් පැමිණෙනකම්. අර තායිලන්තයේ රතු කමිසකරුවන් වගේ ඇන්ටිගෙන් කෑම අරගෙන හුඟ දෙනා පාරේ ම තියන් කෑවා. සමහරු දුරස්ථ අධ්යරයනේට ගියා. මාත් ඇන්ටිගේ දෑත ශක්තිමත් කරන්න හිතාගෙන කෑම එකක් මිලට ගත්තා. ලූණු කිලෝවකට සැමන් කුඩු සුඟක් පමණ යෙදූ ඒ කෑම එක අලුතා සහ සී.එස් කෑවේ තළුමරමිනුයි.
සරසවි යුධ පිටියේ නිල ප්ර වාහන සහකරු වුනේ කොළ පැහැ ත්රීසරෝද රථයක්. ආර්. පී. ජී, ෂෙල්, මල්ටි බැරල්, බබා මෝටාර්, කණ ගාවින් ගියත් උඩට යන අය පරිස්සමට ගෙනියන්න මේ ත්රීෝවිල් රියදුරා සැදී පැහැදී සිටියා. ට්රිමප් එකකට රුපියල් පණහයි. මේ වෙලාවේ සල්ලි වලට වඩා ගල් පාරක් නොකා ෆැකල්ටියට යාම සැපයි කියලා හිතපු බොහෝ දෙනා ඉන් ගමන් පහසුව සලසා ගත්තා. ඒක ෆුල් ඉන්ෂුවර්ඩ් වීල් එකක්. අංකල් හැමෝටම පේන්න ‘මෙම රථයට ගොඩවන ඔබ අසීමිතව රක්ෂණය කර ඇත.’ කියලා එල්ල ගෙන තිබුණ නිසා කල්ල මරේ. “ඇරලා ගියා ම අවුලක් නෑ. ඕන්නම් වීදුරුවක් කුඩුවෙයි වෙන මොනා වෙන්නද?” අංකල් ගාණක් නැතුව කිව්වා.
හරියට හරි. ‘ඕන්නම් දින නියමයක් නැතුව වහයි, වෙන මොනවා වෙන්න ද? මාත් කල්පනා කළා’ ඔය සේරම මැද වහන බව ආරංචි වුනා ම ගම්බට්ටොත් වයින් වෙන්න ගත්තා. ඇයි හත්වලාමේ උන්ටනේ බඩේ පාර වදින්නේ?? මේ නිසා ම වලි දාගත්ත අයට ගමේ ගණන්කාරයෝ ඇවිත් සද්ද දාලා ගියා කියලයි ආරංචිය. අවසානෙදී කිරිබත්ගොඩ එස්. අයි සමරසිංහ මහතාට තුවාල ලබන්න සිද්ධ වුනා. අවසානයේ දි සභාතොමෝ සතුටින් විසිර ගියහ. ෆස්ට් ඉයර් මොරාල් පැටව් ෆිට් තමා කියලා ගෙදර ගියා. පුරා පැය හතරක් තිස්සේ තිබුණු ඔපරේෂන් ගැහුවා - වැහුවා නිම උනේ ඔන්න ඔය විදියට. මුන් නම් හැත්ත පිටින් ම වැද්දගෙ පරපුරේ උදවිය බලපන්කෝ ඇන්නා පැන්නා වගේ ගැහුවා - වැහුවා.... මාරයි ආ.. අපේ සී.එස් නම් උගේ ෆිල්ම් එකේ එඩිටින් ඉවර කරගන්න පුළුවන් නිසා ආරංචිය ලැබුණු ගමන් ල ස් ස න යි කො ල් ලෝ...............!!! කියලා මහ හයියෙන් හිනා උනා.
“රැඟුමක් රඟලා - බෝතල් පොලු ගෙනැවිල්ලා
ගල් මුල් වලින් කරන සිල්ප පෙන්නුවා...
වී.සී ලොක්කා මේ අලකංචි දැකලා
දින නියමයක් නැතිව සරසවි වැහුවා.. මචං..
නෑ කිසි බේදේ සමඟිය හා සහයෝගේ
අල - පොදු අපි එකතුව කැම්පස් වැහුවේ... ප්රී.තියෙන් ... ඕජායේ...//
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
නියමයි මල්ලි ..නියමෙටම ලියවිලා තියනවා.බදාදා යන්න බැරිවුණ නිසා සිද්දිය සජීවීව දැක බලා ගන්න බැරිවුණා නෙව.හපොයි වැහුව එක නම් හරිම අපරාධයක්.Word verification ඉවත් කලා නම් කමෙනන්ට් කරන්න පහසුවක්..!
ReplyDeleteබඩුම තමා.... එල ඉස්ටොරිය. මරු එකට ලියල තියෙනවා. වීක් එන්ඩ් පේපර් එකකට දැම්මා නම් හරි හැමෝටම බලන්න.
ReplyDeleteඑල ඇවරී...............!!
ReplyDelete