Thursday, January 30, 2020

ගෙම්බා සුරතල් සතෙකි හෙවත් රාජකුමාරියගේ මණ්ඩුක ව්‍රතය



මේ දවස්වල ඇවරිගේ විනෝදාංශය කතා ඇසීම, ඒක කතාන්දර ඇසීම හෝ පද ඇසීම වගේ කාරණා වලින් වෙනස් වෙන්න පුළුවන්. කෝමත් ඇවරි රටේ ම කතා අහලා තියෙන්නේ. සියලු පද අල්ලලා කස්තිරම් නටලා තිබුණත් මේ  කතා කියන්නේ ඇත්ත කතා. ඥානකතා වගේ නෙමේ. තව කිව්වොත් අර කණාමැදිරි රාත්‍රියේ සීන් හෝ අපේ රජ එෆ්.එම් කතා නෙමෙයි. අපි අලුතින් ම “How I met your mother”  සහ  “How I met your dad” සීරීස් දෙකක් ලියන් යනවා. රැන්ඩම් ඉන්ටර්විව්ස් තියෙන්නේ. වැඩියෙන් ම කතා කියන්නේ ගෑනු ළමයි. අපිව දන්න අය නම් කතා කියනවානේ පට්ට පර්සනල් ඒවා. හැබැයි නොදන්න අයත් කියනවා මේකේ. මාර රසයි ඉතිං.

දැන් මේක කියනවන ඔබේත් කතාවක් තියනවනේ. සමහරු දන්න, බහුතරය නොදන්න. දැන් ඔබට අසහනය කියලා හිතාගෙන ඔබ සුමිත්‍රයෝ ගියා නම් එයාලා දෙන ට්‍රීට්මන්ට් එකත් මේක ම තමා. ඒකාන්තර කථනය. අපි හූමිටි තියනවා. ඉතිං ඊට පස්සේ? ඕහ් කිසිම දෙයක් අහන්නැතිව ඔයත් කැමති වුනා? වගේ සක්ක කෑලි පුරවනවා. එයාලා දිගට ම කියනවා. කියනවාට වඩා ලියනවා. චැට් එකේ. මාර ෆන් ඉතිං. දැන් කියපන් ඕපදූප ගොසිප් කියලා. ඇත්ත අපිට මොක ද අපි අටසිල් උපාසක - ඉබ්බන්ගේ පුච්චන්නේ අනිත් කොණ කියන්නත් පුළුවන්.

නමුත් අවසානයේ දී ස්වයං නිගමනයකට එන්න පුළුවන් වෙනවා. ආහ් මට එයාව අත්හරින්න ම බැරි වුනා, ඒ නිසා මේම වුනා. මට ඒක ම ඕන වුනා ඒක නිසා අපිට මේම වුනා වගේ කතා අහන්න ලැබෙනවා. තවත් වැදගත් දෙයක් තමා ඒ අය එදා කරපු ඇගයුම්ශීලී ප්‍රකාශන අදටත් වලංගු ද නැද්ද? ඒවා වෙනස් වෙලා ද කියලා ඒ අයට ම හිතාගන්න ලැබෙන එක. ගෙම්බා හුරතල් සතෙකි කියලා ලව් කරන කාලෙ කිව්වට ගෙම්බා කියන තරම් හුරතල් ද කියලා තේරෙන්නෙ එක වහළක් යටට ආවම. ගෙබ්බා සුරතල් සතෙක් වෙයි කියලා හිතාගෙන රාජ කුමාරී ගෙම්බාව සිපගත්තාට ගෙම්බා කඩවසම් රාජකුමාරයෙක් වෙන්නෑ පින්වතුනි. රාජ කුමාරි ඩෙස්පරෙට් වෙනවා මිසක් ලොල්. ඒක ගෙම්බාගේ හැටි. කුමාරි තේරුම් ගන් ඕන. සමහර කතාවල රාජකුමාරි වෙන ගෙම්බෙක්ව ටෙස්ට් කරන්න ඉඹිනවා, ගෙදර එකා වෙනස් නොවුන නිසා, ඉතිං වැඩේ තවත් සංකීරණ වෙනවා.

මේකේ කතා කරන ජෝඩු හරියට සෙරෙපපු කුට්ටම් වගේ. එකකට එකක් හාත්පසින් ම වෙනස්. හැබැයි ඒ කුට්ට ම තමා මැච් වෙන්නේ. දෙන්නා ම එක ම විදිය නම් අපිට ඒ සෙරෙප්පු ජෝඩුව දාන්න බැරි වෙනවානේ. සමහර කතා වලදි එයාලා මිස් වුන තැන් හොයා ගන්නවා. හරියට අර බැන්දට පස්සේ ඔයා එක ම චිත්‍රපටියක්වත් බලන්න මාව එක්ක ගියේ නෑ කියන පොදු තර්කය වගේ. ඉතිං මාර සෙන්ටිමෙන්ටල්. මාර නොස්ටෙල්ජියාවක් ඒවගේ තියෙන්නේ. ඒ කාලෙ බබා ඔයා මේමයි. ඒකට දැන්...?

අර ස්ටේජ් ඩ්‍රාමා එකක තුමිදු දොඩන්තැන්න මේම කියනවා. මේ ලෝකේ හැම දෙයක් ම වෙනස් වෙනවා.
නිළිය - එතකොට අපේ ආදරෙත් වෙනස් වෙයි ද?
තුමිඳු - ඔව් දැනටමත්...

සල්ලිවලට හුස්ම වැටෙන ලෝකයේ කවුරුත් නැවතිලා කාගෙවත් කතා අහන් ඉන්නේ නෑ. ඕපදූප මිසක්. කාටවත් එච්චර වෙලාවක් නැති වුනත් අපිට තියෙනවා. “It’s a professional service – not else ware classified” කියලා ගහලා ම තියෙන්නෙ ඒකයි. කෝමත් නරි නෑවීම කලාවක් නම් ඇවරි එහි පිකාසෝ කෙනෙක් නිසා ප්‍රශ්නයක් ම නෑ. නැතිනම් හත්ඉලව්වේ වසලා හමරයි මෙතන.

අනිත් පැත්තෙන් උන් ආයෙත් හනිමුන් හොලිඩේස් බුක් කළා ම අපිට බිස්නස් එකක් වෙනවා. ඒවා වෙන ම කතාන්දර. කෝම නමුත් මේක කපලින් UoK එකේ තවත් දිගුවක්. කපලින් පෝස්ට් නම් තවත් දාන්න බැරි වෙයි. ඒ බැකප් එක විනාශ වුනා. ඒත් මේක වැඩ කරයි. වයින් වගේ පරණ වෙන්න වෙන්න රසයි. අපි ආකයිව් කරන්නේ හෙට ඉපදෙන්න ඉන්න පරම්පරාවට. සෝෂල් එක්ස්පරිමන්ට්ස් අපිටත් කරන්න පුළුවන් ද බලන්නයි අපි මේක ලෝන්ච් කළේ. ටිකෙන් ටික අපි දේවල් ඉගෙන ගන්නවා. දැනට හොඳයි. අපි බලමුකෝ ඉස්සරහට.    


Monday, January 27, 2020

අංජලිකා බැලීමට ලෙක්චරස් කට් කිරීම හෙවත් ඇහැට කූල් ගන්නට අයි ඩ්රොප්ස් ස්පෙක්ස් දැමීම.....




අංජලිකාට අවුරුදු තිස් දෙකයි. ඇවරිට අංජලිකා බලන්න යන්න ලොකු උවමනාවක් තිබුණාට මොක ද අංජලිකා එන දවසේ ලෙක්චර්ස්. හවස හත විතර වෙනවා කොළඹට ගොඩ බහිද්දි කෝම කෝම හරි මේ වර්ජන සීන් එකක් නිසා ලෙක්චර්ස් කැන්සල් වෙනවා. හැරෙන තැපෑලෙන් භාත්කණ්ඩේ ප්‍රමිදයාට සීට් එක කන්ෆර්ම් කරපු ඇවරිතුමා විවේකී ඉදිරිදාවේ අංජලිකාව බලන්න යනවා. තාල කොන්සර්ට් එක සංවිධානය කළේ දිස්ත්‍රික් 306 A2 සිංහ සමාජය අනුබද්ධ මොරටුව විශ්ව විද්‍යාලයීය ලියෝ සමාජය මගින්. අපේ ප්‍රමිදයා තමා ප්‍රොජෙක්ට් හෙඩ්. මහරගම යූත් එකේ තාල කොන්සර්ට් එකේ ටිකට්ස් සෝල්ඩ් අවුට්. ඒ වගේ ම මේරියන්ස්ලාගේ 2020 පළවෙනි ම කොන්සර්ට් එක.

ඒ සියල්ල නිසා අන්ප්ලග් බලපු ඇවරිතුමාට අංජලිකාව බලන්න යන්න ම ඕන වුනා. මියැසිත් අමනාප වුනේ තනියම යන නිසා. ඒත් සලාදය කියවන අය දන්න ආනන්ද බාප්පා සහ වස්තු පුංචි, විසංකා නංගි එකක් ඇවරිත් වාඩි වුනා ඉස්සරහින් ම. අම්බෝ මට එච්ච්ර ට ම මේරියන්ස් සින්දු කට පාඩම් ද කියලා මම ම පුදුම වුනා. පැය දෙකහමාර ම තිබුණු හැම සින්දුවක් ම අපි කිව්වා. අපි කියන්නේ මායි ආනන්ද මාමායි. ඉස්සරහ රෝ එකේ කපල් එකත් අපි එක්ක චියර් එකක් දුන්නා. ලොකු ම අඩුපාඩුව දෙදහෙ ටිකට්ස් නිසා නටන්න වුනේ නැති එක විතරයි. ඊට හරියන්න ලියෝ ටීම් එක නැටුවා ආයෙත් අපිත් හොල්මන් වෙලා යන්න. වරක නතිං - වැල සම්තිං කිව්වලු උන්ට පට්ට සැප සුදූ (ඉරිසියාව උපරිමයි ඉතිං අපි පුටුවල ඇළවිලානේ බන්ස්)

සැලෙන ලෙලන දළුව විලස නටපු කෙල්ලො ටික හලෝ පිස්සු හැදෙනවා. ඒ අස්සේ ඉස්සරහ පේළියේ අංගනාවකගේ ඇලුම් බැලුම් නිසා පොට යනවා ඇහේ. අයියයි අයියයියාරේ රීරී ඩාන්ස් එකත් ෆට්ට. රෝසාගේ ලයියා අපේ ෂිවන්ත ප්‍රනාන්දුගේ අමිරිතා දේවි නම් රූ ශ්‍රියා, ඔන්ලි ෆීල් අලයිව්, ඇහැට කූල් ගන්නට අපි අයිඩ්‍රොප්ස් ස්පෙක්ස් දාන්නේ නෑ වගේ සීන් ගොඩක්. දශක තුනක මිසැසි මිතුරකු වූ නලීන් පෙරේරා ඇතත්ට ම පොරක්. අර හාල්පන්කොස්සෙක් වගේ ඉද්දි කාගෙද ගී නද ඔඩිෂන් ගියාම ගත්තු පින්තූර තාමත් ඇති. නිකම් බිරියානි කාලා රෙකෝඩින් බලපු කාලෙ. එයාලගේ පළවෙනි ඇල්බම් එකේ පළමුව සිනාසෙයි සින්දුවත් ගැහුවා. අර යාළුවො වෙනුවෙන් කියපු සින්දුව මට සුමිත් ප්‍රියංකර සහ ජූඩ්ව මතක් කළා. ඒ දෙන්නා තමා කාගෙද ගී නදේ හිටියේ. එයාලගේ ෆෝටෝස් තිරයේ පෙන්නන්දි නලින් උනත් ටිකක් සංවේදී වුනා. ඇත්තට ම අපි ළඟ හිටියත් නැතත් අපි මිතුරන්ව සමරන්න ඕන කියලයි නලීන් කිව්වේ. නොමැකෙන මිතුදම ප්‍රසන්න රෝසා තාමත් ඒ වගේ මයි. ඇයි නලින් ඒ ගාණමයි.  දශක තුනක් කියන්නේ මාර කාලයක්. දැන් එයාලා වෙඩින් වල බෑන්ඩ් ගහපු කපල්ස් එයාලගේ ළමයින්ගේ වෙඩින්වලත් ප්ලේ කරන්න කියනවාලු.

නංගිගෙ නම හංසමාලි ද...?

ඔහු නියම පූරකවරයෙක්. හරිම සජීවී ඉදිරිපත් කිරීමක් අපි දැක්කා. ලියෝ සෙට් එක සමරු ඵලකයක් හේමත් දුන්නා. ඒක දුන්නේත් අපේ ප්‍රමිදයා සහ සභාපතිතුමා. ආහ් කියන්න අමතක වුනානේ පර්කෂන් කොලුවාගේ වැඩමන්ට් එක. ජෙම්බෙකට තැලුවා ආයෙත් පොරි හැලෙන්න. වැද්දා නළාව ගහපු හැටිත් නියමයි. ඒක අත්‍යා බෙර අයිටම් එකක් වාගේ. ඒ කියන්නෙ බෙර කාරයො දෙන්නෙක් ළංවෙලා මාරුවෙන් මාරුවට දෙන්නගේ බෙර දෙක එක්ව වාදනය කරන අවස්ථාවක්. මේකට නම් යොදා ගත්තේ ලීඩ් ගිටාර් එකක්. කාට හරි නටන්න එන්න කියපු ඕපන් ඉන්විටේෂන් එකටත් පැනලා ගියේ කෙල්ලො. එච්චර හැපනින් කොන්සර්ට් එක. නංගිගේ නම හංසමාලි ද? කියන සින්දුවත් නැඟලා ම ගියා. ඒක දන්නේ අපේ රංජා ම තමයි!! කියලා හඩපට තියාගන්න එපා කියලාත් නක්කලයක් දැම්මා. ඒ අතින් නම් ඔහු අංක එකේ එන්ටර්ටේනර් කෙනෙක්. වේදිකාව ම හිනස්සවන්නෙක්. රොසලිනා - එපා එපා එපා එපා දාල යන්න එපා වගේ ම අන්තිමට තෝරගත්තේ සාමේ සඳේ රැස් මාලාවේ ගීතය. පට්ට පරණ එකක්.

කොන්සර්ට් එක පටන් ගද්දි එච්චර සෙනඟක් හිටියේ නෑ. මගේ එහා පැත්තේ හිටිය සිංහ දොස්තර මහත්මයා පුතා ගොඩක් කට්ටිය එන්නැති වෙයි නේද කියලා ඇහුවා. ඇවරි නම් කිව්වේ 1500/- සෝල්ඩ් අවුට් නිසා රෑ වෙද්දි කට්ටිය බහී කියලයි. පස්සසේ අපි හැරිලා බලද්දි හවුස් ෆුල්. කෝම නමුත් තවත් විශාල ප්‍රජා සත්කාරයක් ඒ අය කළා. ඒ මිහිතලයට පැල 1500ක් රෝපණය කරන්නට කටයුතු යෙදීම මගින්. ප්‍රවේශ පත්‍ර මුදල් එයාලගේ ප්‍රොජෙක්ට් එකකට තමා යොමු වුනේ. ඔය ඔක්කොම අස්සේ පහුවදා සඳුදා අටහමාරට ප්‍රමියාගේ ෆයිනල් පේපර් එක. එතන හිටි ගොඩ දෙනෙක්ගේත් එහෙම තමා. උන් ඔක්කොම කෝම හරි ලියනවා කිව්වා. ඉංජොනේ වැඩ්ඩො නේහ්. ලියයි නේහ් කියලා අපි ආව.


ව්‍යාපෘති සභාපති ප්‍රමිදයා ලියෝ ඒ2 සභාපතිතුමා සමඟ උපහාර පිදීම...

කාලෙකින් රිඹ දෙදරන්න ෆන් එකක් දැම්මා. 2020 කොන්සර්ට් නම් ඔක්කොම බලනවා කියලා හිතා ගත්තා. අපි ඩී.එච් එකේ නැට් එකේ එහෙම හැම මඟුල ම බලලා දැන් නීට් පිට වාඩිවෙලා නෙළුම් පොකුණේ සම්මාන රාත්‍රීන් විතරක් බලන මිනිස්සු. කාලය මැව් වෙනසක අරුමේ කියන්නේ සල්ලි තියෙද්දි වෙලාව නෑ බේබි. දැන් සීන් එක වෙනස්. දැන් හැදෙන එකාලට සල්ලි තියෙනවා ඒ කාලේ ඉඳන්. අම්මා අප්පා දීලා නෙමේ. උන් හොයාගත්තුවා. ප්‍රවණතාවක් හැටියට ඒක හොඳා.!   



Wednesday, January 22, 2020

ඉන්ටර්නැෂනල් මහිලා සමිතියක මුලසුන හෙබවීම හෙවත් සුබාවන්ගේ බබා බැලීමට යාම....





///තුම්පත් රෑන///
ඇවරිතුමා සහ එතුමාගේ කැම්පස් බොක්කවල් සැට් එක අපේ සුබා මැතිනියගේ අලුත උපන් දුවණියැන්දා බලන්ට යාම මේ පෝය දවසේ ඉෂ්ට සිද්ධ වුනා. ඇත්තට ම කිව්වොත් සුබාවෝ ප්‍රෙගී කාලෙත් අපි එතුමිය බැහැ දැකුම් පොජ්ජ මන්දු කරන්න ගියා. දැන් මේ දෝණි ලැබුණු කාලෙ යන්න තියෙන ගමන වුනාට තාම ඒ කෙලීට මාස හයක් වත් නෑ. හැබැයි අපි කුළුඳුලේ ම ගියේ අපේ අනුවාගේ පෙරැත්තේ හින්දාමයි. ගමන යොදාගෙන තිබුණෙ මීට මාස ගාණකට කලියෙන්. නමුත් කෝම කෝම හරි පෝය දවසේ කවුවාත් නිවාඩු වුන නිසා වැඩේ සෙට් වුනා. කලින් දා රෑ පොරොන්දුවෙච්චි හැටියට ම ඇවරිතුමාට වේකප් කෝල් එක දුන්නේත් අනුවා. 

ප්‍රධාන කතාවට කලින් හැමදාම වගේ අතුරු කතාවක් අමුණන්න හිතුවා. කොකුන් ගෙනා බබුන් බලන්නට යන බිළිඳු දැකුම් සලාද සීරීස් එකේ තවත් එකක් එන්න තියෙනවා. තවත් එකක් යන්න තියෙනවා. ඒ තමා අපේ වත්සලාවන්ගේ අලුත උපන් බිළිඳිය දකින්නට. ඇවරිතුමා වත්සලාවන්ගේ මෑණියන්ගේ අවමංගල්‍ය ගැන සලාදයක් ලියුවා වගේ මතකයි. ගම්පහ හංස මාවතේ ඇගේ නිවසට හවසක ගියේ ඒ උත්තමාවිය වෙනුවෙන් ඇවරිතුමා හදපු පැණි වළලු දැකුම් කදක් බාර දෙන්නට. පැණි වළලු සතුටින් භාර ගත්තු වත්සලා කුමාරිකාව ගැත්තාට අනුකම්පාකොට ත්‍රී පෝෂ මලු දෙකක් ම දුන්නේ කාලා මහත් වෙන හැටියට ඇවරිතුමාට බල කරමින්. තව ගඩා ගෙඩි බොහොමයකුත් මල්ලකට දාලා දුන්නා මතකයි. ඉතිං බිළිඳු දැකුම් කියන්නේ ඇවරිතුමාගේ චිරාගත සම්ප්‍රදායක්. කෝමත් පොඩි ද ලොකු ද කියලා අදාළ නෑ, බේබි සිටින් කියන්නේ අපේ වෘත්තියේ කොටසක් ම තමා. 

ඒයි කුම්භකර්ණේ ඇහැරියාන්. අනුරාධියෝ අඬහැරේ පටාන් ගත්තේ ටකේ හොල්ලන ගමන්. ඒ ඝණ්ඨා නාදයට නම් කැටේ පිරෙන එක අහන්න දෙයක් නෑ. උපාසිකාවො මේ පෝය දවසේ මහ හඬින් සාදුකාර දෙන්නේ. දැන් උඹලා නවයාමාරය වරෙව්. අපි දෙන්නා එන්නම් කොකිස් කඩේට. හා කියලා සෙනිකෙට අනිත් පැත්ත හැරිලා ගොරොවන්න තියා ගත්තු ඇවරි ආපහු ඇහැරුණේ ඉෂාන් ශිවන්දනගේ ඇමතුමට. මං කොකිස් කඩේ තෝ කොහේ ද? මං කිරිබත්ගොඩ. තෝ කොකිස් විතරක් කකා හිටපිය. පිස්සුද බං මං ගෙදර. මං ඇඳේ යකෝව්. යමන් මං උඹට බැංකුවෙන් ගන්නම්. ඉෂානා නවය වෙද්දි ආපු නිසා අපි වෙලාවට ම වගේ පිටත් වුනා. අනුවාත් කව්වාත් බබාට මොනවාද ගත්තයි කියපු නිසා අපි මාමාලා දෙන්නා වැඩෙන් නිදහස් උනා. හැබැයි ඊට හරියන්න රයිනයි, සූකරයි ඒ මෝඩ ජෝඩුව එනකම් ලුතිනන් නිශ්ශංක මාවත ඉස්සරහා ඉඳන් නුවර පාරේ වාහන ගණින්න වුන බවත් කියන්න ඕන. 


අපි කයියක් හේම දාගෙන ඉද්දි අනු බෝලෙයි පනු බෝලෙයි ආවා. කව්වීගේ අයියාතුමාගේ විවාහ මංගල්‍ය තිබුණේ අගෝස්තු අට වැනිදා ඉෂාන් ෂිවාට සහ ඇවරියානාට ආරාධනා කරලත් තිබුණත් වැඩ රාජකාරී හින්දා ඊට සහභාගී වෙන්න බැරි වුනා. අපි දෙන්නා ම හිතුවේ කව්වා අපි දැක්ක ගමන් ළඟ ම මඩවලෙන් දෙදෙනාගේම මුව දොවලා වස්ති කරවලා රැගක් දෙයි කියලා. හැබැයි ඉතිං සුද්දොත් නැතුව හන්තර් වෙලා ඉන්න දුක්ඛිත ජීවිත දෙකක් වන අපි දෙන්නට පොදු සමාවක් දීලා බදු සහනයකුත් දුන්න බව කියන්න ඕනා. ඇවරිතුමා මුලින් ම බයිකලේ ඉෂාන් එක්ක ගෙදර ගියා. රයිනී සහ සූකරී පසුවට එකපාර ආවා. කෝම කෝම හරි අපි ගෙදර එද්දි පුංචි පැංචි දොයිය බබා වෙලා. 

සුබා තෙරණියෝ ඇතුලු අපි පස්දෙනාට සෑහෙන ඕපාදූප තිබුනා කතා කර කර ඉන්න. කොම් බෑන්ක් අධිපති ගෘහ මූලික තෙමේ පෝය නිඩාවුවෙත් රාජකාරි නිසා එතුමා හිටියේ නෑ. තව අපි දන්න දන්න අයට බබාලා ලැබිලා තිබුණ නිසා ඒ කස්ටිය ගැන කතා කලින් ම. තිලිණි රූබසිංහ, ඉබ්බා කියලා අපි කියන අනුවලාගේ ඉක්කෝලෙ ගම්පහ රත්නාවලියේ සැට් එක ගැන කතා වුනා. තිලිණි දැන් කටාර් ඉන්න නිසා තනියම ගහන ගේම ගැන විස්තර, ළමා සංවර්ධනය ගැන. ෆීඩින් චාර්ට්ස්, ස්ලීප් ට්‍රේනිග්, උණ ගැනීම සහ ඉන්ජැක්සන්, ඩේ කෙයාර් - නෝ කෙයාර් වගේ හරවත්, වැදගත් ටොපික්ස් බොහොමයක් කතා වුනා. ඇවරිතුමා ඉතිං නිවාඩු පාඩුවේ ඔය ශ්‍රී ලංකන් මම්, ඩෑඩ්, පේරන්ටින් ඩොට් එල්කේ, වගේ සයිට්ස් බලන නිසාත් ඩේ කෙයාර් සීන් එකේ ඉන්න නිසාත් මේම ඉන්ටර්නැෂනල් මහිලා සමිතිවල වුනත් ගෑනු එක්ක කරට කර ටෝක්ස් දෙන්න තරම් පරිණත බුවෙක් වෙලා තිබුණා. සමස්තයක් වශයෙන් ඒ කතාවල හරය සරලයි. පරම්පරා ගණනාවක් ගිහින් වුනත් දරුවෙක් හදන්න අම්මලා තාත්තලා පට්ට ම ගේමක් දෙන වග හැබෑවට ම ඔප්පු වුනා. 

අඩේ ඇත්තට ම අපිව හදන්න අම්මලා මොන තරම් කට්ටක් කන්නැද්ද කියලා දැන් තමා බං තේරෙන්නේ. අනා එහෙම කියන්න එපා බං මේ බලපන් මං අතේ අපූරුවට ඉන්න හැටි. ඔව් ඔව් ඇඳක් උඩින් තියලා බලන්න ඕන දාංගලේ. ඒ වෙද්දි කෙල්ල මගේ අතේ කව්වී ඇගේ පුංචි ඇඟිලි අල්ලන් ඉන්නවා. ඇවරි පොඩ්ඩිව සීසෝ පද්දනවා. ඒකත් වටේ ම බලබලා හිනාවෙනවා ඕන්. හැබැයි ඇත්තට ම පුතා ඉස්සර ළමයි එහෙම නෑ. කිරි දුන්නා ම බීලා නිදා ගන්නවා. මෙයා පොඩි කාලෙ මං කිරි දීලා ගම්පහ හිටන් ගිහින් එනවා. සද්ද නෑ නිදි. අපේ කතාවට එකතු වුනේ සුබාගේ අම්මා. 

ඒවා කොහෙද බබා බඩේ ඉද්දිත් මෙයා රෑ වෙනකම් ඇහැරන් ඉඳලා දැන් එළියට ආව ම නිදා ගන්නෑ කියලා අපිට බනිනවා නේද සංකොටේ? හැබැයි ඒක නම් ඇත්ත බං ඒ කාලෙත් අපි පරක්කු වෙලා නිදා ගත්තේ. ඒකනේ ඉතිං. දැන් නම් දවාලකටවත් නිදි කරන්නේ නෑ. කෝම ද බං රෑ පුරා ඇහැරිලා ඉන්නේ? තව ඉතිං පුංචි කාලෙ ඉදන් ටී. වී බැලීම, ෆෝන් එකට හුරු වීම, ෆෝන් එකෙන් නින්දට යාම වගේ මේ පරම්පරාවේ දරුවන්ට ආවේණික ලක්ෂණ බෝමයක් ගැන අපි කතා බහ කළා. ඒ මැදින් තවත් බොහෝ උපදේශන සේවා. කව්වගේ පිම්පල් මැකීම ගැන, ඇවරිට කුෂ්මාණ්ඩ රසායනය පෙවීම, අනූට ගැළපෙනා ඩයට් ප්ලෑනක්, ඉසාන්ට ඇවිල්ලා නොයන කෙල්ලෙක්? ආදී වශයෙන් එකී මෙකී නොකී ප්‍රශ්න. 

ඒ පෝය දා විසිට් එකේ අවසාන නිගමනේ හරි ම ශෝචනීයයි පින්වතුනි. සුබා බලන්නට ගිය අනුවා විතරයි බැඳලා හිටියේ. කව්වීත්, ඇවරිත්, ඉෂානුත් එක හෙළා නිගමනය කළේ බැන්ද ම ප්‍රශ්න නිසා මේම සිටීම සැපයි කියලයි. අනුවා තීරණය කළේ ළමයි නම් දැන් ම එපා කියලයි. හයියෝ සල්ලි. පෝය දවසේ අනිත්‍ය මෙනෙහි කළාට ඇලීම් දුකක් ය කියලා දුන්නා සුබාට පින්. (ලොල් සීන්)

Monday, January 20, 2020

මෙවන්කුමාර කුජීත වූ සප්‍රායිස් බර්ත් ඩේ එක හෙවත් නැට්ටිච්චි අතින් සල්ලන් වීම....!

මේ තමා මෙවන් සාන්ත......


ඇවරිතුමාගේ වර්ෂාවසාන සලාද තාම ලියැවෙන නිසා මේ පරණ අවුරුදු සලාදයක් විදියට ලියැවෙන්නක්. උපන්දිනයකට සප්‍රයිස් පාර්ටියක් දෙන්න ගිහින් අනාථ නාථ වෙච්චි, ඇබැද්දියක් අපේ කස්ටියට වනේ අවුරුද්ද ලැබුවත් එක්ක. තරු පබාවන්ගේ උපන්දිනය තමා හා හා පුරා කියලා අවුරුද්ද මුලින් ම එන්නේ. ඒ ජනවාරි තුන්වැනි දා. ඕන් ඉතිං නව වසරට ලබන්න ඕන් මේන් තියෙන්නත් කලින් ඉඳන් අපේ මෙවනා වින්දනා තරු පබාවන්ට හොරන් වෙනම වට්ස්ඇප් ගෲප් එකක් හේම හදලා ලකයට සප්‍රයිසයක් දෙන්න මාස්ටර් ප්ලෑනක් ගහනවා.

ඒ කොල්ලා තනියම ගේමට බැහැලා තුන් වෙනිදා විෂ් නොකරන හැටියට අපි හැමෝට ම දැනුවත් කරනවා. අයියේ ඕන් තුන්වෙනිදා ඔයා තරුපබාට විෂ් කරන්න හේම තියාගන්න එපා. අපි කවුරුවත් විෂ් කරන්නේත් නෑ. ඒක තමා සප්‍රයිස් එක. ආහ් කිරි අප්පගේ සප්‍රයිස් යකූ එව්වා. වෙන්න පුළුවන්. වයසක මිනිස්සුන්ට ඉක්මණින් අමතක වෙනවනේ.

පාර්ටිය සඳහා සියලු වියදම් අපේ මෙවන්කුමාර ම දරනා බවත් ඔහුට අවශ්‍ය දායකත්වයන් දක්වන හැටියටත් දැනුම් දුන් නිසා ආරාධිතයන් හැටියට අපිට මුකුත් ම තිබුණෙ නෑ. මෙවන් කුමාර තොරණ වගේ ලයිට් දාන්න වැලුයි, තව හැප්පි හැප්පි බර්ත් ඩේ ඩොකෝ ටිකයි තනිය ම කරන්න බාරගෙන තිබුණා. එක ළඟ ම උපන්දින කීපයක ම වැඩ කරලා මෙවනාගේ ඩෙකෝ ඇරෙන්ජ්මන්ට්ස් එවන් අසිරිමත් ජාතිය - ජයෙන් උදාරයි වෙලා තිබුණේ... මෙවන් කුමාරන්ගේ කැපවීම දැකපු අපේ චමරි අක්කා මෙවන් කුමාර වෙනුවෙන් තරුපබාවන්ගේ නිල උපන්දින කේක් රාජයා සෑදීමේ වගකීමත් බාරගෙන. ඔය කාටත් ආතල් දෙන ගාඩ්ඩි මස්සිනා වන අපේ කණිෂ්ක සුද්දා කෑකෝ පප්පාගේ චරිතය රඟපාන්න ගත්තා ගිටාරෙ කරට. මෙවන්කුමාර වද කළ නිසා ම ප්‍රමිත්ට කීබෝර්ඩ් එකක් කොහෙන් දෝ මන්දා කුදලාගෙන එන්නත් සිද්ධ වුනා.

කරාටේ සාගර, ඩොක්සන් රොසයිරෝ, බටු ඇටේ බුදාරෝ ඔක්කො ම එක්සත්ව එක්සිත්ව දැන් ඉල්ලන් යන් සපරායිස් වෙන්නයි සුජානම. මේන් හවස හතරට විතර මෙවන් කුමාරයාට කළුකුමාර දිස්ටිය වැහිලා පාර්ටි ලොකේෂම වෙනස් කළ බවත් අපිට රාජ්ගීර් වෙත එන ලෙසත් දන්වා සිටිනවා. යකෙක් වුනත් කුමාරයෙක් නෙව කියල හිතලා බොහොම කරුණාවෙන් සමා අවසර කියාගෙන මොකක් ද බොල තෝ කියන්නේ පාර්ටි නැතෙයි ඇහුව ම මෙවන් කුමාර හරියට නිකන් තොවිල්පලේ ආතුරයා වගේ වුනා. දැන් පාර්ටිය තියෙන්නේ එහේ, අපේ පාර්ටිය කැන්සල්. එතකොට රෑ කෑම ඇණවුම? අක්කා හදලා දුන්න කේක් එක? අදාළ නෑ පාර්ටිය කැන්සල්//


චමරි අක්කා නැට්ටිච්චිට හදපු කේක් එක.. ඈ එදා අපිව නැටෙව්වා පින්වතුනි!!

දැන් එතකොට පාර්ටි නෑ? චැට් එක පුරා ම ප්‍රමිතයා පරලා වෙලා දඟලනවා. බොහෝ දෙනා චැට් එක හැරගිහින්. අන්තිමේදී සියලු සංවිධානගත වීම් වලින් හෙම්බත්වුන ජනයා අමන්දානන්දයට පත්වෙලා දිවකට පූට්ටු කරගෙන අඩවන්ව සිහිසුන් වෙමින් සප්‍රයිස් වෙලා පාර්ටිය නිමා වුනා. ලැබුණු කීර්ති ප්‍රශංසාවලින් ප්‍රියෙන් ඔද්දල් වුන මෙවනාගේ කණේ සිරවුණ පුළුන් ඇබ දෙක පහුවදා නොගළවන්න ඒකාව අයි.සී.යූ දාන්න වෙනවා සාන්ත. තවත් අතිසාර්ථක සප්‍රයිස් පාර්ටියක් අවසාන වුනේ ඒ විදියට. ආයෙත් නම් එහෙම සප්‍රයිස් ලොවෙත් එපා අපේ හාමුදුරුවනේ.  

සාදයට ආ පිරිස වමේ සිට දකුණට - කණිෂ්ක, මහේෂ, තිලිණි සහ කොට මොඩල් බුදාරා...



Saturday, January 18, 2020

පෝයට දළදා වඳින්න බෑ කී මැණිකේ කා කියාගෙන මඤ්ඤොක්කා දන්සැල් වැඳීම



දුරුතු පෝයට දළදා වඳින්න එනවා ද මැණිකේ කියලා පණිවිඩයක් තිබ්බත් මැණිකේ ඇවරිතුමා එක්ක බකට් එකක් පෙරළගෙන ගම්පහට වෙලා හිටියා. එතුමිය සෙංකඩගල හිටියා නම් අඩුම තරමේ එහේ යන්න හේතුවක් වත් වෙනවනේ. අන්න ඒකට කුමාරිහාමිලා. ගේම නම් ගේම ම තමා.

කොහොම නමුත් ඒ පෝය දවසේ ඇවරිතුමාට ටිකක් විශේෂ රාජකාරී ටිකක් තිබුණා. ඒ අතරින් වැඩියෙන් ම වැදගත් වුනේ අංකුර රචකයන් සොයා යාමේ හන්ටින් වැඩසටහන 2020ට ආරම්භ කිරීමටත් තිබුණා. ලොකු ම අඩුපාඩුව වුනේ ඇවරිතුමාගේ කාරිය කරවන රාළලා සියලු දෙනා ම කොළඹින් පිට ස්ථානගත වෙලා තිබීම. තරු පබාවෝ සුපුරුදු පරිදි මේ කාලසීමාවේ දී කතරගම කරගම් නර්තනය නැත්නම් කවුරුත් දන්න කොහොඹ කලේ සඳහා පිටත්ව තිබීම නිසා මණ්ඩලේ ටිකක් පාළුවට ගිහිල්ලා තිබුණේ. බුදාරාවෝ අවිස්වාස වේල්ල පැත්තේ  දිනක චාරිකාවකත් මයිනා මහතා දින කීපයක් තිස්සේ හිටන් සීගිරිය, අනුරාධපුර චාරිකාවකත් නිරත වුන නිසා සුපේෂල ආතල් ප්‍රජාවගේ සහභාගීත්වය සෘණ අගයක් ගනු ඇතැයි ඇවරි සිතුවා.

පෝය දවසේ වැඩ ගොඩක් තිබුණත් පටන් ගත්තු දේවල් අහවර කරන්න ම ඕන නිසා අනිවාර්ය සේවා පන්සල් ගිහින් රචනා ටික බලනවා කියලා ඇවරිතුමා හිතා ගත්තා. එතැනට අපේ තිලිණි කුමාරිහාමිනේත් ආපු නිසා වැඩේ ටිකක් ඉක්මණට කෙරුණා. අපි උදේ කෑමට රිමාර්කෝ ගිහින් ඉද්දි තමා මෙවනා ක්ලාස් ඉවර කරලා එහි ආවේ. ආවත් හරි තුන් දෙනා ඉස්මුරුත්තාවට එනකම් ම කෑවා. ඉන්පස්සෙ ගියා ආයෙත් පේපර්ස් බලන්න. ඒ අතරේ අසරණ ප්‍රජාවට තේකක් කාරිය ලැබුණා. අපි තේ බොන අතරෙ තමා අපේ සුද්දා කණිෂ්ක ආවේ. රචනා බැලිල්ල අහවර කරලා අපේ නඩේ කෙලින් ම පිටත් වුනේ මාකොළ තරුණ කැළ සංවිධානය කළ මඤ්ඤොක්කා දන්සැලේ ප්‍රගති සමාලෝචනය වෙනුවෙන්.

වාහනෙන් බැහැලා අපි හතර දෙනා කෙළින් ම ගියේ කුස්සියට. ඒ වෙද්දි මඤ්ඤොක්කා ටික ලිපේ තියලා තිබුණා. අපි ඉක්මණින් ලිපෙන් බාන කල්දේරම් හෝදලා වතුර දාලා ලිපේ තියන්න උදව් කළා. හැබැයි විනාඩි හතළිස් පහක් විතර ගියා මුල් ම කල්දේරම් බා ගන්න. ඒවා පත කෑලි. තැම්බන්න යන වෙලාව වැඩියි. පස්සේ අපේ තුන් දෙනාට පිහි දීලා ඒවා කපලා දෙන්න කිව්වා ම කට්ටිය ඒකත් කළා. හැබැයි මෙවන් මහතා නම් මඤ්ඤොක්කා කැපුවාට වඩා පැලුවා කිව්වොත් හරි. ඒ පැලිල්ල අල්ලගන්න ගිහිල්ලා කණ්ෂ්ක සුද්දා අල්ල පලා ගත්තා. වෙලා යද්දි මඤ්ඤාක්කා වල ඉරි යන්න ගන්නවා. ඒ හුළඟට. ඉතිං හැකි ඉක්මණින් ලිපේ තියන්න සූදානම් වුනා. වතුර අස් කරනන්. පත්තෙන් කළවම් කරන්න වගේ සියලු ම බරපතල වැඩ අපි භාරගෙන කළේ කල්දේරම් බත්වල රහ බලපු ඔස්තාර්ලා වගේ. කොටින් ම අපේ වැඩක් නොවුනත් අපේ වගේ කියලා හිතෙන්න අපි වැඩ කළා.

ඒ කාගෙන්වත් ලකුණු ගන්න නෙවි. ඒ වෙලාවේ තිබුණු වැඩවල හැටියට අපි එහෙම කළයුතුව තිබුණා. ලොකු කණ්ඩායමක් උදේ ඉඳන් මඤ්ඤොක්කා කපලා සුද්ධ කරලා ගිහින් තිබුණා. ඒ අය දවල්ට උයන්න හේම ගෙදර ගිහිල්ලා. අපේ හෙඩ් චෙෆා ප්‍රීති අංකල්ලා කොහොම හොයා ගත්තා ද කියලා අපිත් පුදුම වුනේ ඒ අයියා කසාවා ඔස්තාර් කෙනෙක් වූ නිසා. අපි මෙහෙම ගේම ගොඩ දානකොට ඒ අයටත් ලොකු ගටක් ඇවිත් සෑහෙන්න ඉක්මණට කඩිනම් මහවැලි ගේමක් ගැහුවා. අප්පේ ඇති වෙන්න මඤ්ඤොක්කා දැක්කා.

ඒ අස්සේ අපිට බත් කන්න කියලා සංවිධායකයො එක පයින් නෙවෙයි දෙපයින් ම හිටගෙන දෙතුන් විඩේ මතක් කළත් අපේ ආචාරශීලී බෝයිස්ලා දෙපළ නෙමේ බත් කමු කිව්වේ. අන්තිට ම මේ අටමංගලේ හරි නොයන බව තේරුණ නිසා පිඟානක් අරගෙන මඤ්ඤොක්කා ටිකක් බෙදලා දීලා තිලිණිට දුන්න කස්ටියට කවන්න කියලා. ලුණු මිරිස හැදුනේ එරන්ද මලයාගේ ගෙදර. ඇවරිතුමා එතන වැඩ බලන්න ඕන නිසා සිරිපාලතුමාට පංගාර්තු කළා තිලිණිට ලුණු මිරිස් බෙදාදීම. උඹලා වැඩ ඉවර වෙන්නත් කළින් කනවා නේද? සිරිපාලතුමා සෝලි තියන්න ගත්තා. හැබැයි ටිකක් බැඳන් යන්නත් ඉල්ලුවා ම ඒ වැඩේත් කරලා දුන්නා. සිරිල් සාමාන්‍යයෙන් පාර්සල් සංස්කෘතියට විරුද්ධ ජාතික වීරයෙක්. දානයක වුනත් පාර්සල් ගැසීම ගැන එතුමා වැඩි මනාපයක් නෑ.

දන්සැල් දුන් පිනෙන් අපේ ඇත්තට බොහෝ සැප සම්පත් අත්වේවායි පතමින් කාපු බීපු තැන වැඩි වෙලා ඉන්න හොඳ නැති නිසා අපි ගිරා මාරු වුනා...!


Monday, January 13, 2020

යාත්‍රිකයාගේ නික්ම යාම හෙවත් අයිස් කන්දේ පතුළට කිමිදීම....





මේ සදාලයට නිමිත්ත වෙන්නේ මේ ලඟක දි අප අතරින් වියෝ වුන නිපුන මධුසංඛ හිත මිත්‍රයා ගැන. හැමෝ ම මෑන්ස්ව දන්නේ ශාන් එම්.කේ නමින්. රාගම ආසන්නයේ අනාරක්ෂිත රේල් ගේට්ටුවක් ළඟ වාහනේ නතර කරලා හදිස්සියට වාහෙන් දාද්දි සිදු වූ මාරක රිය අනතුරක් නිසා නිපුන අපි අතරින් නොඑනා ගමන් ගිහින් තිබුණා.

සාමාන්‍යයෙන් ඔහු වේගයෙන් රිය පදවන්නෙක් නෙමේ. උගේ වැඩවල පොඩි කලාවක් තිබුණා. සටහන් පොත්වල වුනත් ඉරක් අඳින්න අඩිරූල ඕනවෙන. වැරදුනා ම ටිපෙක්ස් කරලා වේලෙනකම් පොතට පිඹින චරිතයක් තමා නිපුන. අපේ තවත් පාසල් මිත්‍රයෙකු වුන පුබුදු පුබ්බාගේ මළගේ දවසේ අන්තිමට අපි එකට ආව මතකයි.

නිපුන මුලින් ම මට හම්බුනේ හය සී පන්තියේ දී දහය බී පන්තියේ ඔහු ගැන ඇති මතක තමා වැඩියෙන් ම මතකේ ඇඳිලා තියෙන්නේ. මට වගේ ම මගේ අනෙත් බැච් ෆිටානණ්වන පැලා සහ රවීන් දෙදෙනාටත්. අපි හයේ ඉද්දි ම නිපුනගේ තාත්තා නැති වුනා. ඒ දවස්වල ගෙවල් තිබුණෙ කොටුවෙ රථවාහන පොලීසිය ළඟින් තියෙන අතුරු පාරක. මට තාමත් මතකයි. ඒ ඇන්ටි මාර ශක්තිමත් මාතාවක්. කොහොම හරි පසුකාලීනව අපේ පාරවල් වෙනස් නිසා ඔහු මුණගැහෙන්න ම නැති තරම්.

ඔය අස්සේ එක දවසක් රවීනයා හම්බුනා ම නිපුන ගැන කතාවක් ආරංචි වෙනවා. උඹ උගේ සින්දු අහලා තියෙනවා ද බං. අයියෝ සංසාරේ මළ අඳෝනාවක් යකෝ ඒක. පටන් ගත්තු තැන ඉඳන් වැළපෙනවා. හිටහන් මං ලින්ක් එකක් එවන්න. කෝමත් ඇවරිතුමාට දැන් කාලෙ හැදෙන සින්දු දිරවනවා. මොක ද බස් එකේ අඩු ම දවසට පැය දෙකක්වත් සින්දු ඇහෙනවා නේ. ඒවා හිතට එන්නේ නෑ. වැදිලා යනවා. සින්දුව කෙසේ වෙතත් නිපුනගේ කටහඬ අහන්න ආස හිතුනා. කොච්චර වුනත් ඒ දවස්වල නිතර කෑ ගහපු එකෙක් නේහ්!

ඔය අතරේ රවීන් නිපුන ප්‍රසන්ට් කරපු සියතේ රික්වෙස්ට් ෂෝ එකකත් ලින්ක් එකක් දාලා තිබුණා. ඒකෙ කෝල් ගන්න වුන් නිපුනව බයිට් කරන සීන් එහෙමත් තිබුණා. ඒ මොක වුනත් එකක් මම දැනගෙන හිටියා. නිපුන එදා ඉඳන් ම වටේ පිටේ උන් කියන ඒවා එච්චර හිතන මිනිහෙක් නෙමේ. ඒ වගේ ම ප්‍රසන්ටින් වලට ඔහු හයේ පන්තියේ විතර ඉඳන් ම දක්ෂයි. දක්ෂයි කියන්නේ කවුරු මොනවා කිව්වත් උගේ පිටපතකට උගේ රිදම් එකකට වැඩේ කරගෙන ගියා. එඩිටර්ස්ලා මොනවා කිව්වත් අදාළ නෑ බේබි.

මට මතකයි හයේ උදය රැස්වීමක් කරන්න ගිහින් ඕකේ පිටපත ලියද්දි දැන් මේ සභාව ගීතයකින් මල්ඵල ගැන්වීම සඳහා අපේ ආරාධනය... කියලා නිපුන ලියලා තිබුණා. පිටපතේ හැමතැන ම මූ ලියලා තිබුණෙ මල්ඵල ගන්වන සීන් එකක්. ඒ මේ වචනේ වැඩියි බන්. එහෙම නෑ යකෝ ඒක ට්‍රෙන්ඩින් වෙන්නයි යන්නේ. අන්න ඒ වගේ අමුතු ම මාලාලංකාරයක් පොරගේ තිබුණා. පස්සේ පස්සේ වැඩ කරද්දි ඒ උගේ විදිහ කියලා අපි තේරුම් ගත්තා වගේ ම උගේ සමහර සංස්කරණයන් බොහොම කුළුපග සහ විචාරාත්මක වූ බවත් කිව යුතුයි.

අපේ තවත් පන්ති සගයෙක් වුන පුබුදුගේ මළගේ ඉවර වෙලා හත් දොහේ දානෙදි නිපුන හාල් පරිප්පු වගේ දානෙට බඩු වගයක් ගෙනත් දීලා තිබුණා. අපි සල්ලි දෙද්දි ඌ ඉස්සර වෙලා. ඇවරිට නිපුනගෙ තාත්තා තායිවාන් පොඩි කහපාට ට්‍රක් එකක් තෑගි දීලා තිබුණා. ඒක අර බම්බල් බී වගේ රොබෝ කෙනෙක් කරන්න පුළුවන් පුංචි සෙල්ලම් බඩුවක්. දොරවල් දෙක එළියට ඇරියා ම අත් දෙක වෙනවා. කොටන් ම වාහන රොබෝවෙක්. මේ මෑතක් වන තුරු ම මං ළඟ ඒ සෙල්ලම් කාර් එක තිබුණා.

ඔහු අම්මාට බොහෝ ආදරේ කළා. ඊටත් වඩා පුංචි ළමයින්ට ආදරේ කළා. ඔහුගේ පුද්ගලික ජීවිතේ ගැන මුකුත් ම නොලියන්න ගියත් පුබුදුගේ මළගේ ඉවර වුනා ම අපි කතා කරද්දි නිපුනයා සිරා ම කතාවක් තිබුණා. මචං මං ඉඩමක් ගත්තා ඉංගිරියෙන්. මට ඕන ඒකෙ බිල්ඩිමක් හදලා ඉස්කෝලයක් හදලා අනාථ ළමයින්ට උගන්නන්න. ඒ වෙද්දි ඇවරිතුමා ප්‍රනාව් පුන්‍ය පදනමේ වැඩ කරන බව නිපුන දැනගෙන හිටියා. උඹට බෝර්ඩ් එකට සෙට් වෙන්න පුළුවන් ද? මම ප්ලෑනකුත් ඇන්දුවා බන්. දවසක යමන් ඉඩම බලන්න උඹ ආස වෙයි දැක්කා ම. අන්තිම කාලෙ හරි වැඩක් කරන්න ඕන මචං. හරි දැන් ඇයි මට ඕක කියන්නේ? හු** උඹ එදා ඉඳන් ම මගේ මෝල් වැඩවලට සප් එක දුන්නා. මතකනේ උදේ රැස්වීමෙ මල්පල සීන් එක.

අර ටී.වී එකේ බයිලා කියන, මියුසික් වීඩියෝවල හොටු පෙරාගෙන අඬන, පස් කාගෙන වැළලෙන, ශාන් එම්.කේ හෙවත් නිපුන මධුසංඛ ඇතුළේ මෙන්න මේම අති දැවැන්ත චරිතයක් ජීවත් වුනා. ඇත්තට ම නිපුන තමන්ගේ ටාර්ගට් එකට යන්න ලෝකයට ඉස්සරහා මෝඩයෙක් විදියට රඟපෑවා. ඔය උඩ කතාව කියපු වෙලාවෙ ළහිරුත් මමත් ශානකත් කාර් එකේ හිටියා. අපි කතාවෙන් බෝම හිමින් සින්දුවක් කියාගෙන ආවෙ. ඇක්සිඩන්ට් එකක් කිව්ව ම මූ නම් හයියෙන් ගිහින් හැප්පෙන්නෑ කියලා මම ගත්කටට ම කිව්වෙ සින්දුවක් මුමුණගෙන චිල් එකේ ඩ්‍රයිව් කරන එක නිපුනයගේ සිරිතක් නිසා. අයිස් කඳුවල උඩින් පේන ප්‍රමණයට වඩා යට තියෙන කොටස වැඩියි කියලා ඇවරිතුමා අත්දැකීමෙන් කියන්නේ ඒකයි.

අනතුරෙන් පස්සෙත් පැය කිහිපයක් ජීවත්වනු නිපුන බෝම ශාන්තව සැතපිලා හිටියා. මල පැන්නම රතුපාට වෙලා ලේ පිරෙන කම්මුල්වල අනතුරේ කැළැල් තිබුණා. කැඩුණු දත පෙන්නලා මෝඩ පාටට හිනාවෙන, හැමතිස්සෙ ම කණ්ණාඩිය බලලා කොණ්ඩෙ හදන, ඇහි බැමේ කැළළ වහගන්න විලාසිතාවට ඇහිබැම හදපු ඒ සුකුරුත්තන් ජීවිතේ ඇතුළෙ දිගක් පළලක් හරියට ම කියන්න නොදන්නා මහා ආත්මයක් නිදන්ව තිබූ බවත් ඇවරිගේ සුපුරුදු කාර්ය බහුලත්වය මත හිදිසි අනතුරකින් මියෙනා තුරු ඔහුට එකදු ඇමතුමක් හෝ දීමට නොහැකි වූ බවත් අතිශය ආත්ම කම්පාවෙන් සටහන් කර තැබිය යුතුයි!

උපදිනා ජාති දක්වා මෙවන් අකල් වියෝවක් නොවී උතුම් නිවන් සම්පත් සාක්ෂාත් කරගන්නට වාසනාව ලැබේවා! සුබ ගමන් මිත්‍රයා...    


Friday, January 10, 2020

2020ට ආවඩා ආයුබෝ කීම හෙවත් පුංචි පැංචියන්ගේ මුහුරත් උළෙල


ඇවරිතුමාගේ අලුත් නව වසරේ මුල් ම සලාද අතර එන සුපුරුදු කතාවක් තමා පළමු ශ්‍රේණියට ළමුන් භාර ගැනීමේ කතා වස්තුව. හැමදාමත් ලියැවෙන නිසා මේකේ අමුත්තක් නැති වෙන්නත් පුළුවන්. ඇවරිගේ ලේකම්තුමියක් තමා මරු කතාවක් කීවේ. දැන් මෙදාපාරත් ඔයාගේ යාළුවෝ ළමයි අරං එයි නේද දහම් පාසල් දාන්න. හේ හේ ඒක දැන් සාමාන්‍යකරණය වෙලා අනේ. එකෙක් හරි ඉන්නවා ඉන්ටර්වීව් එකේ. ඇයි එහෙම අහන්නේ? නෑ වයසයි නේ ද දැන්? මියැසි ආයෙත් නක්කලේ දානවා.
2020 පුංචි පැංචියො අහුර...

මේමනේ මැඩම් ඔයා අල්ලගත්තු තැනයි වැරදි එක්කෝ අපි ජාතියට ළමයෙක් හදන්න ඕනෑ. නැත්නම් ජාතියේ දරුවන්ට සේවය කරන්න ඕනෑ. දෙකම පුළුවන් නම් වඩා හොඳයි. (හැබැයි මේ ටික ඇවරි කිව්වේ ඉංග්‍රීසියෙන්.) කිව්වත් වගේ මෙදා නම් අලුතින් යාළුවන්ගේ දරුවෝ ඇවිත් හිටියේ නෑ. වෙනදා වගේ ම බුදාරාවෝ ළමා පාර්ට් එකෙන් වැඩසටහන මෙහෙය වීමට ගත්තා. ඇත්තට ම ඉරිදාත් දේශන යෙදුණු නිසා ඇවරිතුමාට මෙදා මේ වැඩේට සක්‍රිය ව දායක වෙන්න වුනේ නෑ. අපේ ඉන්ද්‍රාණි ටීචර් සහ මනෝරි අක්කා තමා වැඩ සියල්ල සංවිධානය කළේ. 



ඒ කොස්ටියුම් එකට මං කැමතියි... මාර නීට් ඒ අතිං..


හැබැයි මෙදා පාර අලුත් ම ගුරුතුමියක් බොහෝ වැඩ කරලා තිබුණා. ටිකක් අභියෝගාත්මක නැටුම් තුනකුත් එක්ක. ප්‍රභාවී තමා ඒ හපන්කම කළේ. මෙච්චර කාලයක් පූජා නැටුම කරලා දීපු අපේ ගයනි අක්කාට නිවාඩුවක් හම්බවුනා. ගයනි අක්කාත් ඒ නැටුම් ගැන ගොඩාක් වර්ණනා කළා. ඇත්තට ම පොඩි උන්ගේ ඩාන්ස් එකක කොරියොග්‍රෆි කියන්නේ පට්ට වහක් බේබි. නමුත් ප්‍රාභාවි ගාණට වැඩේ බැලන්ස් කරන් තිබුණා. ඇඩෙන ම කාරණේ ඒ වෙනුවෙන් ම සැකසුණු ඇඳුම් පැළදුම් එක්ක. අපි තවත් වත්කමක් එකතු කරගත්තා කියලා හිතෙනවා.



ලස්සන පොල්තෙල් පහන අමිල අයියා සහ වින්දනාවෝ මෙහි වෙති...



හැමදාමත් වගේ ලංකා බැංකුව අපේ පොඩ්ඩන්ට තෑගි දෙන්න ආව. අලුතින් එකවසරට ගන්න හැමෝට ම තෑග්ගක් දෙනවා. තව අපේ ප්‍රධානාචාර්ය හාමුදුරුවොත් පිරිත් නූල් බඳිද්දි අතට තෑග්ගක් දෙනවා. ඒවා චාරිත්‍ර ඉතිං. කවුරුත් ඇඩුවෙනෑ මේ පාර. කෑම මේසයකුත් ඇරලා හැම පන්තියේ ම දරුවන්ට පුංචි සංග්‍රහයකුත් පළමු ශ්‍රේණිය හා දෙවන ශ්‍රේණිය එකතු වෙලා එදාට දෙනවා. කොටින් ම අපි හැමෝ ම අලුත් දරුවන්ව සමරනවා. මෙදා ලාංජනය වුනේ මාළුවෙක්. ඒක ආදරේ පිරුණු දවසක්. තව ලස්සන පොල් තෙල් පහනකුත් හදලා තිබුණා.



හැමදාමත් වගේ නව වසරේ ඕපනින් සලාදය චාරිත්‍රානුකූලව මේම පටන් ගන්න අතරේ ඔබ තමුන්නාන්සේලාගේත් කරන කියන රැකි රක්ෂා කටයුතු, අධ්‍යාපනික කටයුතු ආදී සියලු යහපත් පැතුම් ඉටුවේවා යි ඇවරිතුමා ප්‍රාර්ථනා කරනවා. දැන් ඉස්සර වගේ දිගට ලියන්න කම්මැලියි. පින්තූර කතාන්දර තමා වැඩි. 2020 කිව්ව ම ගැම්මක් තියෙනවානේ. 

ඉතිං අපි බලමු. වෙනසක් වෙයි!!!