අවුරුදු උදානය මළ දානයක් වූ හැටි...............

[Episode 2]
උදේ වරුවේ තිබුණු තරඟ නම් සෑහෙන්න සාර්ථකව පවත්වන්න හැකිවුනා. හැම තරඟයක් සඳහා ම විශාල සහභාගීත්වයක් තිබුණා. නිවේදක ඇතා අයියා කට කැඩෙනකම් නෙල්ලි ගහ අසල රැඳී ඉන්න පිරිසටත් බිමට බැහැලා තරඟ කරන්නැයි ඉල්ලා සිටියා. ඊට හේතු වුනේ තරඟ වලට සහභාගී වෙන්න ක්රීීඩා පිටියේ සිටි තරඟකරුවන්ටත් වඩා සෙනඟක් නරඹන්නන් විදියට සිටීම. ඇණපති හෙවත් ඇණ කුමරා තේරීම අවුරුදු උත්සවට ජීවයක් එක් කරන්න සමත් වූ තවත් අංගයක්. සැරින් සැරේ ඇණ කුමරා ලෙස ඉදිරියෙන් ම සිටින්නේ කවුද යන්න කියැවුණා. අපේ යාළුවෝ නම් කිව්වේ “මචං නියම තැනක තියෙන නියෙම තරගයක් කියලයි.” හැමෝ ම අතේ ජංගමයින් සිටි නිසා නරඹන්නුත් තම සගයින්ට එසමක් කොටන්න ලෝභ වුනේ නෑ. ඇයි කිව්වොත් යකඩ කටින් තමන් කැමති ඇණ කුමාරයා පෙරමුණේ බව ඒ වෙලාවෙම කියැවෙනවානේ.. ඉතිං කාට ද ආඩම්බර???
පිටිය මැද පැවති එල්ලේ තරගය ගැනත් කතා නොකර ම බෑ. අපෝ බං ඒ බෝලෙන් පුළුවන් ද එල්ලේ ගහන්න. ඇත්ත සුළං පාරට ඒ ප්ලාස්ටික් පන්දුව පාවී යාම විශාල අසාධාරණයක් තමයි. නමුත් අපේ කණ්ඩායම් ඒ ගැන නොතකා තරග කරන්නට තරම් අභියෝගාත්මක වුනා කිව්වොත් නිවැරදියි. උපරිම කණ්ඩායමක් ලකුණු පහක් ගහන්න ඇති. හැබැයි ඊට වඩා එල්ලේ තරගය විශාල වින්දනයක් සැපයුවා. ඉදිකට්ටට නූල දැමීම, හැන්ද මත දෙහි ගෙඩිය තියන් යාම ගැහැණු සහ පිරිමි තරග විශාල ආකර්ෂණයක් දිනා ගත් තරග වුනා. විශේෂයෙන් කකුල් බැඳ දිවීමේ තරගය, ගත්තොත් හැම දෙනාම බලා සිටියේ වැටෙන ජෝඩු ගාන ගණන් කරන්න. ඒත් හරි පහසුවෙන් එක් තරගකරුවන් යුගලයක් එය ජය ගත්තා. හැමෝ ම උන් හිටි තැන් වලට වෙලා කකුල් ගළවා ගැනීම ලස්සනට ඈතට දර්ශනය වුනා. බෝතලයට වතුර පිරවීමත් හරි අපූරුයි. වෙනදා හස්ති රාජයින් වගේ බෝතලේ ඉස්සරහ කොකන් පාන අපේ අයියලා දුක්ඛිතයින් සේ බෝතල් ඉස්සරහ දණ ගහගෙන වතුර පුරවනවා දැක්ක ම බඩේ ගින්දරේ බැරුවා. කට්ටිය නම් කිව්වේ ඒක කෙල්ලන්ගේ හපන්කමක් කියලා. මොකද ඒක යුගල තරගයක්නේ???
සමස්තයක් හැටියට තරගවල විශාල උණුසුමක් තිබුණා. ඒත් කැපී පෙනෙන ලක්ෂය වුනේ කොයි තරගය ගත්තත් ඉක්මණට අවසාන වීම. හැම තරගයක ම සුවිශේෂී යුගලක් හෝ තරගකරුවෙක් අන් සියල්ලන්ටත් කළින් අවසන් කරලා පැය ගාණක් බලන් සිටියා දෙවනියා තුන් වෙනියා එනකම්. අපි ගාව හැම තරගයකට ම වෘත්තිමය ක්රීඩකයන් සිටින බව ඉන් ඔප්පු වෙනවා. සමහර විට ක්රී ඩා සංගමය විසින් සංවිධානය කළ නිසා එසේ වුනා වෙන්නත් පුළුවන්.
මෛමතය අනුව නම් සමස්ත ක්රීළඩා උළෙල උඩු යටිකුරු වුනේ කඹ ඇදීමටත් වඩා කොට්ටපොර තරගයේ සිටයි කිව්වොත් නිවැරදියි. අන්න එතන දී............ තමයි අපේ ගෝත්රික භාවය කැපි පෙනෙන ලෙස ඉස්මතු වෙන්නේ. මුලින් මුලින් අපේ අපේ අයියලා කොට්ටා පොර ගහ ගත්තත් පස්සේ එතෙන්ට විද්යානපීඨයත් එකතු වුනා. “ආ ගහපන්....ගහපන්..කියාගෙන හුරේ දාගෙන ගැන්සි පිටින් කොට්ටා පොරය ආක්ර්මණය කරද්දි අපි ටික ටික ඉවත් වුනා. මොක නමුන් ග්ලැඩියේටර්ලා වැනි සුපිරි ක්රීඩකයින් ටිකක් එකට එක්කළ කොට්ටා පොරය තුළ විනෝදය අතරේ ම තමන්ගේ පීඨයට ජය ලැබිය යුතුයි කියන සංකල්පයත් පෙරට ආවා. මේ ප්ර බෝධනය තමා අවසානයේ ගැටුමක් කරා වර්ධනය වන්නේ.. කතාවටත් ප්ර්බෝධයේ අවසානය ඛේදවාචකයකි කියනවනේ....???
සරසවි කුමරා කුමරිය වගේ තරග රාශියක් පවත්වන්නට තිබෙන අතරේ කාන්තා කඹ ඇදීම ඉතා සාර්ථකව නිමා වුනා. පස්සේ පිරිමි කඹ ඇදීමත් තුනෙන් දෙක කලා පීඨය දින්නා. ඒත් (වාර්තා අනුව) අවසාන තරගය විද්යාු පීඨය දින්නා. ඔවුන් වංචාවක් කළ බවට චෝදනා එල්ල වුනේ ඔවුන්ගේ කණ්ඩායමේ අවසානය නොපෙනුන නිසා. කතාව ටිකක් දුර දිග ගියා ම විද්යා පීඨ බුවෙක් හිටවලා තිබුණ එල්ලේ කට්ටියක පොල්ලකුත් උස්සන් ආවා. සියල්ලන් සමථයකට පත් කරන්න උත්සහ ගන්න අතරේ සවුන්ඩ්ස් කළ අයියලා සන් සන් ගාලා ලොරියට බඩු පටවන් මාරු වෙලා. ප්රථධාන සංවිධායකතුමා පාරේ සිට පාලක මැදිරිය අමතනවා. ලෙඩ කෝටියයි. මේ අලකලංචි මැද අවුරුදු උදානය, මළ දානයක් නොවී බේර ගන්න අපිට හැකි උනත් සයන්ස්කාරයෙක් හොස්සපිටල් එකේ. අපි ඉතිං වැඩක් කළොත් හත් පොළේ.. අනේ ඉතිං මේම වුනේ අපේ අවුරුදු උදානයයි කියලා හිතෙන කොටත් විලි ලැජ්ජාවේ සන්තෝ්සේ බෑ......!!!
ප/ලි
හැබැයි මේ මොනවා වුනත් එදා මහතැන විශ්ව විද්යාතලයේ සිටියා නම් මෙසේ නොවන බව කස්ටිය කතා වුනා. මේ කියන දවසේ ඒ මහතාට වර්ජනයක් සඳහා සහභාගී වෙන්න සිදු වුනා. ඇමතිතුමාත් බල්ලා වගේ ඇවිත් තමාව හමු වූ නිසා කාගෙත් සුරතලා ඉතා සතුටින් හිටියේ. කොමිසන් සභාවෙන් එළි බැහැලා සතුට දෝර යන්න තප්පුලෑව විදියෙන් ම ඒක පැහැදිලි වුනා. ඒකත් මෑතකදී සිදු වූ ඉතිහාසගත වන ජයක් තමා...
අතුරු කතාව
පහුවෙනිදා එනම් බදාදා ජිම් කැන්ටිමට විද්යාා පීඨ සිසුන් ගල් ප්රසරහායක් එල්ල කළා. ප්රයහාරයක් කීවට උපරිම වශයෙන් ගල් දෙකක්. තව ටිකෙන් ක්ලෑෂ් ඔෆ් ද ටයිටන්ස් 2 ක්ලෑෂ් ඔෆ් ද කැලණිය දැක ගන්න තිබුණා. ඒත් දෙගොල්ලන් ම ඉස්සර වෙන්න කලියෙන් පොලිස් ජීප් එකක් කන්ද නැඟ ගෙන ආ නිසා අජරාමර වින්දනීය අවස්ථාවක් මඟ ඇරුණා. ඇරත් දැන් ම වහගෙන කිසි ආතල් එකක් නෑනේ. (මල්ලි තැටිය රත් වුනා ම රොටි පුච්චමු. හදිසියක් නෑනේ???) දෙපිරිස ම සමාදාන වුනා. නමුත් සවස පහ විතර වෙද්දි විද්යා පීඨය සෝදා දාලා වගේ මළ පාළුයකින් තමා තිබුණේ. බල්ලෙක් තියා බලු මැක්කෙක් වත් නෑ. ඔය අතරේ තෙල් බැම්ම ඉස්සරහ වමේ කස්ටිය නම් රැස්වීමක් වගේ පැවැත්වුවා.. “මචං හෙටත් ඇවිලෙයිද කියලා මං එකෙක්ගෙන් අහපුවා ම”..... “කෝ මේ නොන්ටිගේ පුතාලා නගුට වලිගේ අස්සේ ගහගෙන යන්න ගිහින්නේ”.... යැයි කියමින් බුවෙක් හරියට විස්සෝප වුනා....