දොදොල් පට්ටයේ කතාව හෙවත් දොළදුක් සංසිඳීම....

පට්ටය අතැතිව...

මේ කතාව ඇවරගේ වෙන්ඩ හාමිනේගේ චින්න චින ආසෛ එකක් හා සම්බන්ධ කතාවක්. රස හඳුනන්නෝ ගුණ දේ කන්නෝ කියනවනේ. හෙළ රටාවේ ඉවුම් පිවුම් පබිලිස් අංකල්ගෙන් ඉගෙන නොගත්තාට, සූප ශාස්තරේ ගැන ඈට ඇත්තේ පැතිරුණු දැනුමක්. ගමේ උජාරු කෑම පංකාදු පහට උයන්න පුළුවන් වුනාට ඒ අතරින් ඈ කැමති ම කෑම මොකක්ද කියලා හොයා ගන්න ඇවරිට මාර ගේමක් දෙන්න වුනා. ඇවරිට නම් පුද්ගලිකව අවුරුදු කැවිලි හෝ වෙනත් උජාරුවට උයන දේවලින් හදන්න පුළුවන් පෑන්කේක්, පැණි වළලු, දෙල් නටු සහ කොකිස් පමණයි. පෑන් කේක් නංගී විසිනුත් කොකිස් පුංචම්මා විසිනුත් පැණි වළලු සහ දෙල්නටු බැදීම අම්මා විසිනුත් ඇවරිට පුරුදු කර තියෙනවා.  කිරිටොෆි පිළිබඳත් ඇවරිට ප්‍රමාණික දක්ෂතාවක් තිබුණට කෙනෙක්ට පිළිගන්වන්න තරම් පරිසාධන මට්ටමක නැත්තේ හැමවිට ම පදම වැරදිලා කෑලි කපන්නට නොහැකි තර‍ම් අවුලට වැඩේ සිද්ධ වෙන හින්දා. හැමදාම අපරාදේ මිල්ක් මේඩ්!!!

කතාව ඇදිලා ආපු නිසා පබිලිස් අංකල්ගේ හෙළ රටාවේ කුකින් මෙතඩ්ස් ගැනත් වචනයක් කියන්න ඕන. ගමේ කෑම හදන විදිය නියමෙට ම ඒ පොතේ තියෙනවා. ඇවරිගේ නඟාගේ සහ මෑණියන්ගේ උජාරු කෑම අත්පොත වන තරමට ම ඒක නිවසේ ජනප්‍රියයි. තව කිව්වොත් ඇවරිගේ පුංචම්මා චට්නි සෑදීම පිළිබඳ මනා නිපුණතාවක් දක්වනවා. ඇවරිගේ යාළුවො වන ගොඩක් ගැබිණි මාතාවන්ට ඇවරි අඹ සහ අඹරැල්ලා චට්නි බෝතල් පිටින් යවලා තියෙනවා. අන්තිමට යැව්වේ බොක්කේ ෆිට් එකක් වන එක්සත් අරාබියේ සත්‍යාංගි ද සිල්වාට. (ඒ නම් ජොලියට හරිද නැත්නම් බොලා හැරෙන තැපෑලෙන් සතීට කෝල් කරන්න බැරි නෑ...) කොණ්ඩ කැවුම්, ආස්මී වගේ කෑමවලට ඇවරිගේ තව පුංචිඅම්මා කෙනෙක් වන වස්තු පුංචාට සමාන කරන්න කාටවත් බෑ. අවුරුද්දට අනිවා ආස්මි හයේ පාර්සලයක් ඇවරි උස්සනවා ම තමා. ආ.. එතකොට ටිලින්ගේ අම්මාත් නොවැරදීම අවුරුද්දට ඇවරිට විශේෂ කැවුම් පාර්සලයක් එවනවා.

කතාවෙන් කතාවෙන් පට්ටයේ පට්ට කතාව මඟඇරෙනවා. කණින් කොණින් ලද ආරංචි වලින් ඇගේ කැමති ම කඩචෝරුව දොදොල් බව ඇවරිට දැනගන්න ලැබෙනවා. ඔය අතරේ තමා චතුර මුණසිංහ කියන ආදි ආනන්දීයා ගැන මව්බිම පත්තරේ ගිය ලිපිය ඇවරිට කියවන්න ලැබෙන්නේ. ඇයත් සම්තින් සම්තින් නිසා චතුර මුණසිංහත් ඇවරිට සම්තින් සම්තින් වෙනවා. දොදොල් පට්ටයක් කියන්නේ ඈට දෙන්න අයිඩියල් තෑග්ගක් කියලා ඇවරි තීරණය කරන්නේ ඒ මොහොතෙමයි. නොකියවපු කට්ටිය නොදන්නා නිසා චතුර මුණසිංහ ගැනත් වචනයක් ලියන්න කැමතියි.

පට්ටයේ පැටිකිරිය.....

අපි ඔහුට මුනේ කියමු. මව්බිම පත්තරේ විස්තරේ හැටියට මුනේ අයියා ආනන්දෙන් අවුට් වෙලා, බැංකු රස්සාවකට අයදුම් කරලා ඒකේ දී කැම්පස් තේරුණොත් ජොබ් එක අතහරින බව කිව්ව ම ඔහුට රස්සාව දෙන්න බෑ කිව්වලු. පස්සේ ඔහු තමන්ගේ ම ව්‍යාපාරයක් ආරම්භ කරන අදහසන් තමන්ගේ නැන්දම්මගෙන් ඉ‍ගෙන ගෙන තමා මුනේ ප්‍රඩක්ට්ස් දොදොල් හදන්න පටන්ගෙන තියෙන්නේ. ඇවරිටත් මුනේ අයියාගේ කතාව රිලේට් වෙන්නේ ඇවරිත් එච්.එන්.බී ටවර්ස් වලදි ඒ අත්දැකීමට ම මුහුණ දුන්න නිසා. මොහොමඩ් ෆයිස් මානව සම්පත් කළමනාකරු ෆයනල් ඉන්ටව් එකේ දි මොන මඟුලකට බැංකුවට ඇප්ලයි කළා ද කියලා කෑ ගහද්දි මාව තේරුම් ගත්ත පැනල් එකේ එක ම මිස් කෙනෙක් “පුතා යූඩ් බෙටර් ගෝ ටු දි යුනිවර්සිටි, ඇන්ඩ් අම් ෂුව යූ ල් බී සිලෙක්ටඩ් කිව්වා.“ එදා ඇවරි එච්.එන්.බී ගියා නම් අද ජීවිතය ගොඩක් වෙනස් වෙන්න තිබුණා. ඇවරි දැන් කල්පනා කරද්දි ඒකත් ජීවිතේ හැරවුම් ලක්ෂයක්.

පට්ටයක් දිගහැර.... 

කොහොම හරි ඔහු ආනන්දියෙක් වූ නිසාත් ගොඩ යන්න ට්‍රයි එකක් දෙන කොල්ලෙක් නිසාත් පත්තරේ තිබුණු ඔහුගේ ජංගම දුරකථන අංකයට ඇවරි දෙපාරක් නොහිතා එසෙමක් දැම්මා. "I'm proud of you brother.. Keep it up. May the blessings of mother Ananda be with you…Nalina Pathirage Class of 2007" කියලා මං පළමු කෙටි පණිවිඩය ඔහුට යැව්වා. Thanks for the wishes… යනුවෙන් හැරෙන තැපෑලෙන් පිළිතුරකුත් ලැබුණා. I' m willing to buy some. Pls let me knw the prices and the place where I can buy in Colombo කිව්ව ම මුනේ මට කෝල් එකක් ගත්තා. “සර් මම කොළඹ එන දවසට කියන්නම්. ලබන සතියේ දිහාට එනවා.“ කියලා එදා කතාව අහවර වුනා.              

ගෙවුන සති හතරක විතර කාලයක් පුරා වටින්විට මුනේ මට කෝල් කළා. ඔහු සාමාන්‍ය වෙළෙන්දෙක්ට වඩා හාත්පසින් ම වෙනස්. පාරිභෝගිකයන්ට පුංචි එසෙමකින් ඔහු හා සම්බන්ධ වෙන්න පුළුවන්. ඒ වගේ ම පොරොන්දු ඉටු කිරීමට මේ දොදොල් වෙළෙන්දාට ඇත්තේ පුදුම කැපකිවීමක්. ඔහු හැම විට ම අව්‍යාජයි. සර් මගේ සල්ලි ඉවර වුනා. මං ට්‍රාන්ස්පෝර්ට් වලට ඇඩ් නොකර නේ සර් දෙන්නේ. ඇවරිට නම් කළු දොදොල් විකුණන්න ඔහු අහිංසක වැඩි ද මන්දා. කොළඹින් දොදොල් අවුට්ලට් එකක් දැමීම තමා මුනේගෙ කල්පනාව. කොහොම නමුත් නියම ආනන්ද ගතිය ඔහු ළඟ තියෙනවා. ඒක හැඟීමට මං ගොඩක් කැමති වුනා. අවසානයේ දී අදාල දොදොල් පට්ටය බාර ගැනීම පැවරුණේ ඇවරි මාතාවට. ඔයාගේ දොදොලා ඔයා වගේමයි, කියලා ඇවරි මාතාව ඇවරිට දොස්මුරයක් දැම්මේ ඇවරිට දොදොල් කන්න තියන වුවමනාව ම ඔහුට විකුණන්නත් තිබුණ නිසා. වික්කට පස්සෙත් පහුවදා උදේ ම එසෙමක් "Sir how was that?? Hope you enjoyed…"

ඇත්තට ම ඒ දොදොල් කළු දොදොල් කිව්වට දුඹුරු පාටයි. කිරි රහ උපරිමයි. මැදට කජුත් දාලා. කන්න කන්න ආස හිතෙනවා. දොදොල් පැකින් එකත් හරි සිත් ගන්නා සුළුයි. කොහොම නමුත් ඇවරි මාසයක් විතර කස්ටක් කාල හාමිනේගේ දොල නිවන්ට ගත්තු දොදොලේ කතාව අහවර වෙන්නේ ඒ හැටියට. කැමති උන්දැලා 0773533360 ට කතා කරලා ගෙන්නගෙන කන එකයි ඕං....