මේ 2018 ජනවාරියේ විජේ ස්ටෝර්ස් විවෘත කළ අලුත..
ගොඩක් කාලෙකට පස්සේ ඇවරිතුමා කඩිනම් සලාද සටහනක් ලියන්න හිතුවේ අපේ රගා මහතාගේ නිරෝධායන කටයුතු ගැන හිතලා. රගාතුමා ඇවරිගේ සමීපත ම හිතවයෙක් කියලා දන්නෝ දන්නවා. නොදන්නෝ වෙනුවෙන් දැනන්න කිව්වොත් රගාතුමා උණ පඳුර ළඟ මහ විද්ජ්ජාලේ වන කැලණිය විවි හි පළමු වසරේ සිට ෆිටේ ෆිට් වුන හොඳ බැචෙක්.
පොරගේ
ගඩුගුඩාව (ෂීෂා මෙව්වා එක ඒ දවස්වල අපි හැමෝ ම අතරේ පට්ට ප්රසිද්ධ අංගෝපංගයක්
වුනා. පරණ සලාදවල අලව්වේ වලව්කාරයා වශයෙන් ලියැවිලා ඇත්තේ එතුමා ගැන. බොහෝම අතීතයේ
රගාතුමා කවුන්සිලයට ඉල්ලලා තරග කරද්දි ඇවරිතුමා, සුගී, ගයියා, අරා අපි සැට් එක
කොළඹින් ගිහින් ගමේ ඡන්දේට බයිසිල් වල නැඟලා රන් කළා. පස්සේ හතරවටේ රෝන්දේ ගහන්න
ගත්තු අපි රගා රුස්කි ගිහින් ලංකාවට ඇවිත් ටුවරිසම් කරන්න පටන් ගත්තා ම ආපහු
වැඩියෙන් සෙට් වෙන්න ගත්තා. රගාගේ අයියාගේ මඟුලට, ආච්චිගේ මළ ගෙදරට හේමත් අපි
ගියා. අවසන් වරට මට රගාව මුණගැහුනේ සුගියාගේ මංගල්ලේ දී. මීට ටික දවසකට කලින්
ඇවරිතුමා තමුන්ගේ අලුත් සංචාරක ව්යාපර ආයතනය Apex Holidays පටන් ගත්තාට පස්සේත් පවුලේ නිවාඩුවකට හෝටලයක් වෙන් කරවා ගන්න කතා කළා.
කෝමත් ඊට කලින්
ඉඳගෙනත් එතුමා ඇවරිතුමාගේ ගනුදෙනුකරුවෙක්. කොටින් ම ඒතුමාගේ හොනිමුන් හෝටල්
වෙන්කිරීම් පවා අපි කළේ. ඇත්තට ම ඒ්වා පුද්ගලිකව ඇවරිතුමාට අමතක නොවන මතක. කිසිදා
නොවෙනස් වන නෑදෑකම්, ශක්තිමත් සහෝදරකම්. කොහොමින් කොහොම හරි ඇවරිතුමා සංචාරක ව්යාපාරයට
සෙට්වෙලා ඉන්න අතරේ රගාතුමා ඉන් අයින් වෙලා පවුලේ ව්යාපාර තමන් යටතට ගත්තා. ඒ්
වෙද්දි එතුමා ගල්කිස්සේ එක්සොටික් හොලිඩේස් හි වැඩ. අපි දවසක කරසරෝල් එකෙන්
බිරියානි පාරකුත් දැම්මා. අද අලව්වේ විජේ සුපර් කිව්වම නොදන්න කෙනෙක් නෑ. රගාතුමා
එහි ප්රධාන විධායක නිලධාරී.
පහුගිය දවස්වල
රගාට ගත්ත ම උණ කියලා කිව්වා කෝකටත් බබාලා දෙන්නත් නෝනා අපේ ඩිලේකා මැතිනියත්
වෙන ම තියලා නිරෝධායනය වෙන බව තමා රගා කීවේ. පස්සේ දවසක පී.එච්.අයි රගා මුණගැහෙන්න
ගෙදර ඇවිත් කෝවිඩ් ආසාධිතයෙක් වෙළඳසැලට ඇතුළත් වූ බව දන්වලා. ඇත්තට ම ඒ් වෙද්දිත්
ඔහු රෝග ලක්ෂණ පෙන්නුම් කරමින් තිබූණා. ස්චේච්ඡා පී.සී.ආර් පරීක්ෂණවලින්
කෝවිඩ් ආසාධිත බව තහවුරු වීමත් සමඟ රගා ඇතුළු පිරිස දින දා හතරක් සඳහා බ්රැන්ඩික්ස්
සමාගම විසින් රජයට තාවකාලිකව පවරා දෙන ලද පින්නවල ප්රතිකාර මධ්යස්ථානය වෙත රැගෙන
යනවා.
සාමාන්යයෙන්
රගා කියන්නේ අඟහරු ලෝකේ වුනත් පය ගහලා ඉන්න පුළුවන් චරිතයක්. ඔහුගේ ප්රතිචාර සහ
අදහස්වලින් ටිකක් ලියලා දාන්න හිතුවේ ඇත්තට ම නිරෝධායන කඳවුරකට යන්න බයේ ඉන්න ඇවරි
වගේ දුක්ඛිත ජීවිත ගැන හිතලා. කිසි අවුලක්
නෑ බං ඔහේ ඉන්නවා. කොහොමත් අපි ඒක්ස්පෝස් වෙලා හිටියෙ. තුල්හිරිය ෆැක්ටරි එකේ වැඩ
කරපු ගොඩක් අය පේ කඩෙන් බඩු ගත්තේ. හැමදාම එන මිනිස්සු. අපිට එපා කියන්න බෑනේ.
ලොකු ම දුක ගෙදර මිනිස්සුන්ගෙන් ඈත් වෙච්ච එක තමා. කාලා බීලා ඉන්න තියෙන්නේ. ඇත්තට
ම ඉස්පිරිතාලෙකට වඩා මෙහෙම තැනක ඉන්න එක හොඳයි. මොක ද මේවා දාහක් දෙදාහක් හිටපු
තැන් නේ බං. ටොයිලට් ගියත් පෝලිමේ ඉන්න නෑ. හෝල්වල ඇඳන් දාලා, හැමෝට ම ඇඳක්
කොට්ටයක් දීලා ෆෑන් දාලා තියෙනවා. පන්සීයක් විතර ඉන්නේ.
සාමාන්යයෙන්
රගා බඩ පිරෙන්න කනවා. ගමේ බෝයිස්නේ. කෑම බීම අවුලක් ම නෑ. මස් නම් පෙන්නන්න බෑ බං.
දෙන්න පුළුවන් ලේසිම දේ ඒ්කනේ. නැත්නම් බිත්තරයක් දෙනවා. ඇත්තට ම පවුලයි ළමයි
දෙන්නයි මෙහෙට ගෙනත් දෙනවා නම් උඹෙන් බුක් කරපු හොටෙල් ස්ටේ එක ඔ්නත් නෑ වගේ බං.
ඇඳේ ම ඉන්න
තියෙන්නේ. අපිට කොහෝවත් යන්න බෑ. දැන් බුකියේ, ටියුබේ බලන්න දේකුත් නෑ. ඇත්තතට ම
කලින් වයි ෆයි හිටන් දීලා තියෙනවා. නමුත් රජයකට කරන්න පුළුවන් සීමාවක් තියෙනවානේ. දවස්
දා හතරකට ඇඳුම්, පුද්ගලික පරිහරණයට බඩු ගේන්න කිව්වා. අපිට ඒළියේ ඇවිද්න්න පුළුවන්
සීමාවක් ඇතුලේ විතරයි. නේවි ඒකෙන් බලාගන්නේ. ඒයාලා ඇතුළට ඒන්නේ නෑ ටකරන් වලින්
වහලා ඊට ඒහායින් ඒ් අය ඒ් අයගේ වැඩ. කෑම වුනත් ගෙනත් තිබ්බහ ම ඇතුළේ ඉන්න යන්න
කිට්ටු අය බෙදනවා. කොටින් ම ප්රෙෂර් බලන්නේත් ඇතුලෙන් ම පුරුදු වුන අය. පැය
විසිහතරෙම ඩොක්ටර් කෙනෙක් ඉන්නවා. වෙනම කාමරේක තිරයකින් ඒහා. අපි මයික් ඒකෙන් කතා
කළා ම ඒයාලා බෙහෙත් දෙනවා.
දවසේ වැඩසටහක්
තියෙනවාද කියලා ඇවරි ඇහුව ම ඒහෙම නෑ කිව්වා. උදේ හයට තේ දෙනවා. අටට කන්න දෙනවා. ප්රෙෂර්,
ෂුගර් තියෙන අය උදේට චෙක් කරගන්න ඔ්න. අනිත් හැමෝ ම නාන්න ඕන දවල් දොළහට කලින්.
සෙම හැදෙයි කියලා. ආයෙ දහයට තේ. දොළහට කෑම. හයට තේ. හතහමාරට කෑම. එතනින් පස්සේ නිදා ගන්න පුළුවන්.
එක දිගට ඉන්න
ගියා ම වස කම්මැලියි බන්. කියවන්න කියලා බැලුවා, දැන් අපිට පත්තියන් වෙන්නෑ.
හිතපන් කෝ පිටු තුන්සියක විතර පොතක් කියවනවා කියලා අනිවා උණ ගන්නවා. මෙහේ ෆෝර්ම්
එකක් පුරවන්න දුන්නා බන්. සිංහල අකුරු ලියන්න බෑ කියාංකෝ දැන්. කතාවෙන්
කතාවෙන් ඊළඟ පී.සී.ආර් එක කවද්ද අහන්න ඇවරි අමතක කළේත් නෑ. දැන් ආපහු පී.සී.ආර් නෑ
මචෝ. මොක ද ආපහු කළත් පොසිටිව් වෙනවලු. දැන් වෛරස් එක වෙනස් වෙලා නිසා. හැබැයි දවස්
දා හතරෙන් අපෙන් තව කෙනෙක්ට බෝ වෙන්නේ නෑ. ප්රතිදේහ හැදිලා තියෙන නිසා. ඒ් නිසා
දා හතරෙන් ගෙදර එන්න පුළුවන්. හැබැයි තාමත් වැඩක් කරන්න හිතෙන්නෑ. ඈලි මෑලි දුබල
ගතිය තමා.
මේ සටහන ලියැවිලා දැන් ගොඩක් කල් නිසා පරණ ගතියක් දැනෙන්න පුළුවන්. නමුත් මිත්ර පරාණය ගැන මට ආපහු ලියන්න මතක් වුනේ ඇවරි පිතාණන්ගේ රහස්ය බෙහෙත් වට්ටෝරුවකට අවශ්ය නියම දඩුවැල්බෑයක් වැදිකරේ හූරෙක්ගෙන් සපයා දුන්නේ එතුමා නිසා. දැන් නම් ඇමතිතුමා සනීප වෙලා බෝ කල්. සුවෙන් වැජඹෙන්න ආසිරි! 💓
+++++++++++++++++
ReplyDelete