Sunday, May 24, 2020

බුද්ධා ඉන් සුපර් මාර්කට් හෙවත් නිකායෙන් අපායට යාම


මහේල හෙට්ටිආරච්චි ලියපුු සටහන මෙතැනින්...
පහුගිය දවස්වල බොරැල්ලේ උන්නාන්සේ නිසා ලංකාවේ සංඝ සමාජයේ සහ සිංහල බෞද්ධ සමාජය තුළ යම් කැළඹීමක් ඇති වූ බවට පෙනෙන්න තිබුණා. නමුත් හැමදාමත් වගේ රැල්ල තිබ්බෙ බොහොම ටික කාලයයි. කොහොම වුනත් ආගමික මතවාදයන් ගැන ඇවරි මත පළ කරන්නේ බොහොම අඩුවෙන්. බුද්ධාගම ආගමක් නොවන දර්ශනයක්. අහලා, දැනගෙන ගමන් කළ යුතු මාර්ගයක්. ඉතිං අපි බෞද්ධය අනිත් ආගම් මිත්‍යා දෘෂ්ටිකය කියලා දෙපිල බෙදී මරාගන්න තරම් දෙයක් නෑ. එහෙනම් කාලාම සූත්‍රයක් නෑනේ?

අපිට ඩයනමික් ආගමික අනන්‍යතාවක් තියාගන්නේ ඒ් නිසා. හරියට මහනුවරදි බෞද්ධ, යාපනේ දී හින්දු. නාත්න්කුඩිවල දී මුස්ලිම්, ආදී වශයෙන්. නමුත් එයින් අදහස් කරන්නේ අර පන්සලේ දී වගේ එහෙයි හාමුදුරුවනේ, අහං වන්දේ... සර්වතෝ භද්‍රයි කියා සියල්ල අනුමත කිරීම නෙමේ. ඒ්වත් එක්ක ගැටෙන එක නිශ්ඵල වැඩක් නිසා. මේ කවලම සංහිඳියාව සහයෝගිතාව කියලා අයිසින් කරලා කැටයම් දාලා දුන්නත් අපේ එක ලොකුයි මහා සම්මතයි කියලා කියන තැන ම ඒ් සියලු පදනම් දෙදරා යනවා. අපි බෞද්ධයො හැටියට සංසාර සාගරෙන් එතෙර වෙන ධර්මය නමැති ඔරුව කරේ තියන් යන හැටි ඒ් සම්බන්ධයෙන් පළ වුනු විචාරවලින් අපූරුවට පෙන්නවලා තිබුණා.

බුදුහාමුදුරුවෝ ම ආන්නදයන්ට කියලා තිබුණා සංඝ සමාජය විනාශ වෙන්නේ ඒ තුළින්මයි කියලා. ධර්මාශෝක යුගය වෙද්දි ලාබ සත්කාර වෙනුවෙන් පැවිදි වූ පිරිස වැඩි වුන නිසා සංඝ සංශෝධයනක් කළා. ලක්ෂ ගණන් දුසිල් මහණුන් මහණකමින් නෙරපුවේ එක ප්‍රශ්නයක් විතරක් අහලා? බුදුරජාණන් වහන්සේ කුමන වාදියෙක් ද යන පැනයට නිවැරිදි පිළිතුර වුනේ විභජ්ජවාදියෙක් නැත්නම් ධර්මය කොටස්වලට වෙන් කොට විග්‍රහ කරන්නෙක් ය යන්නයි. ඒ් පිළිතුර නොදුන් සියල්ල සසුන්නෙන් නෙරපා වෛශ්‍යන් ලෙස කුඹුරු පවරා දී වාණිජ කටයුතුවල යොදවා තුන්වන සංගායනාව සිදු කළ බවයි සඳහන් වෙන්නේ.  

මීට දශකයකට විතර කලින් ලංකා‌වේ ඇතිවුණ අසපු බුදු දහම දැන් සමාජය ක්‍රමය තුළ බූවල්ලෙක් වගේ අඬුවිදා පැතිරිලා. කොටින් ම අපිට මිත්‍යාව මොකක් ද කියන එක නොතේරෙන තරමට. අවසානයේ දී ධර්මය ගුරු තනතුරේ තබා ගන්න කියපු අපේ ශාස්තෘෘන් වහන්සේ මේ නිකාය බෙදීම අනුමත කළේ නෑ. ධර්මධර හා විනයධර ගැටුම වෙලාවේ පාරිල්‍යෙයිය වනේට වැඩම කළේත්, දෙව්දත් තෙරුන්ගේ පංචවරය ප්‍රතික්ෂේප කළේත් ඒ් නිසා. නමුත් ලංකා‌වේ මුල ඉඳන් ම නිකාය භේදය අතිශය දේශපාලනිකයි. මහාවිහාරය සතුටු කරන්න ශ්‍රී මහා බෝධිය පවරා දීලා, අභයගිරිය සතුටු කරන්න දන්ත ධාතුව දීලා, ජේතවනාරාමයේ ඉතුරු ටික හදවලා දීලා හැමෝම බැලන්ස් කරවපු අපේ කිත්සිරි මේඝ මහ රජ්ජුරුතුමාගේ පටන් රාජසිංහ රජ්ජුරුවෝ සියමෙන් උපසම්පදාව ගෙන්වා වැලිවිට සරණංකර සංඝරාජ පෙළප‌තෙන් පැවති  මල්වතු අස්ගිරි චැප්ටර්ස් දක්වා රට කරවපු සැට් එක මේවා ලස්සනට බැලන්ස් කළා මිසක් කවුරුත් සිස්ටම් එකට චැලෙන්ජ් කළේ නෑ. කරන්නත් බැරි බව දන්නවා.

රට එක්සේසත් කරන තරමට ම තුන් නකා එක නකා කොට, නැනිනම් තුන් නිකාට සමඟි කර පවත්වාගෙන යාම මහා ලොකු දෙයක් හැටියට තමා ඒ් දවස්වල සැලකුවේ. දැන් දෙවනි පරාක්‍රමබාහු රජ්ජුරුවො වුනත් දඹදෙණි කථිකාවත හරහා තුන් නිකාය සමඟි කළා. අද තත්ත්වය ඊට සහමුලින් ම වෙනස්. ඇඩ්වර්ටයිස් කරලා ශ්‍රාවකයන් වැඩි කරගැනීමෙන්, විසිතුරුව දහම නිර්වචනය කිරීමෙන් හිට්ස් වැඩි කරගත් පුද්ගලික අසපු සමූහයක් තමුන්ගේ අධිකාරීත්වය මත දේශපාලන දැක්ම පවා තීරණය කරන තැනට බලවත් වෙලා. බොහෝ දෙනා අහන්නේ මල්වතු අස්ගිරි පාර්ශවයන් ඇයි මේවට මැදිහත් නොවන්නේ කියලයි? නමුත් අපි මේ මුලාවෙන් මිදිලා වටහාගන්න න මල්වතු අස්ගිරි කියන්නේත් පොඩි ඒ්ජන්සි දෙකක් විතරයි කියලා. හැබැයි දේශපාලනික හා සාමාජීය පිළිගැනීම ඉහළයි. නැත්නම් රට කරවන හැමෝ ම අටපිරිකර අරන් පෝලිමේ යන්න න නෑනේ. අවසානෙ මෙතන උඩරට පහතරට, ගොවිගම සලාගම, ආදී වශයෙන් බෙදුණු එක ම බලු පොරයක්.

උපුටනය
සරණංකර හිමියන් 1753 සියම් නිකාය පිහිටුවීමෙන් පසු ඊට පූර්ව අවධියේ මෙරටට ගෙනා උපසම්පදාව අවිනය, පැවිදි අධ්‍යාපනය නිසි ලෙස නොලැබීම ආදී සාධක පදනම් කර ඉක්මනින් නැසී ගිය හෙයින් කථිකාවතක අවශ්‍යතාව මතුව තිබුණි. එමනිසා කීර්ති ශ්‍රී රාජසිංහ කථිකාවත සම්පාදනය කිරීමට උන්වහන්සේ මුලසුන ගත්තේය. මෙලෙස සම්පාදිත නව කථිකාවතේ දඹදෙණි කථිකාවත සේම ජාති ගෝත්‍ර විචාරා කුල දෝෂ ක්‍රියා දෝෂ නැතැයි ප්‍රතිඥා කර පසුව මහණකම ලබා දීම මෙන්ම මහණකම ලද අය උපසම්පදා කිරීම යන කොන්දේසි ද එක්කර තිබුණි. මෙකී කොන්දේසී ලක් ඉතිහාසයේ ශාසන වංශය දෝළනය කරවීමට භාජනය වේ යැයි සරණංකර සංඝරාජ හිමියන් කිසිදු විටක අපේක්ෂා නොකළ බව අප දැඩිසේ මතක තබා ගත යුතුය.
කෙසේ වුවත් සියම් උපසම්පදාව ලද මල්වතු අස්ගිරි දෙපාර්ශ්වය ද වැඩි කලක් යාමට පෙර ද්වීපාර්ශ්වීය ලෙස එකිනෙකා පරයා ඉදිරියට ඒමේ තරගයක නිරත විය. එකී තරගය තුළ දෙපාර්ශ්වයම තම තමන් දෝෂාරෝපණය කර ගත් අතර මේ තරගය ශාසනය තුළ භික්ෂුන් භේද භින්න වීමට දැඩිව පාදක විය.
අස්ගිරි මල්වතු සීමා සංකරවාදයක් ඇති වීම හා පැවිද්ද, උපසම්පදාව විෂයෙහි පුද්ගලයා උපන් කුලය තීරණාත්මක සාධකයක් වීම මත ක්‍රමයෙන් අමරපුර මහ නිකාය ලක්දිව ස්ථාපනය වීමේ මුල් පසුබිම උත්පාදනය විය. සියම් නිකාය පැවිදි බව හා උපසම්පදාව ගොවිගම කුලයේ ඒකාධිකාරයක් කර ගැනීම මත කරාව, සලාගම ආදී ලක්දිව පහතරට ප්‍රදේශවල පැවිදි වීමට අපේක්ෂා කළ හා පැවිදිව උපසම්පදාව අපේක්ෂා කළ භික්ෂුන්ට ද දැඩි තර්ජන එල්ල විය.
කේ.ඒ චාමර සඳුන් ජයසූරිය (2019 අගෝස්තු)
ඉතිහාස හා පුරාවිද්‍යා අධ්‍යනාංශය 
ශ්‍රී ජයවර්ධනපුර විශ්වවිද්‍යාලය

උපුටා ගැනීම අවසන්

කුජීතයි!!! කලකිරෙනවා නේද යි? ඒ්ක හරියට අපේ රාජ නාමාවලිය දැක්කා ම ඉරකි තිතකි කියවෙනවා වගේ. ඉතිං මේක ආදි කාලෙ ඉඳන් එන ඒකක් දැන් පීක් එක‌ට ඇවිත් විතරයි. 

අවසාන වශයෙන් බුදුන් නැති කල ශ්‍රාවක අපි ගුරු තනතුරේ තබා ගන්නේ නවලෝකෝත්තර ශ්‍රී සද්ධර්මය, ගරු කරන්න න චීවරයට. චීවර ධාරියා අදාළ නෑ. හාමුදුරුවෝ....... හෘදය මෘදු රුව. අසපු කියන්නේ බොහොම සාර්ථක වෙළඳ ක්‍රමයක් හරියට සුපර් මාර්කට් වගේ. ගමේ පන්සලේ බණ මඩුවේ ඒ්. සී නෑ. අසපුව ඒ්.සී. බණ මඩුවේ දානෙට බු‌ෆේ නෑ. අසපුවේ බුෆේ. ගමේ අම්මණ්ඩිලා එක්ක සිල් ගත්තා ම ප දූප කතා කළොත් වසලා හමාරයි. අසපුවේ දායකයො පොෂ්. අසපුවේ බණ පොත් මිල අධිකයි. හරි සරලයි. පන්සලේ බණපොත් පාලි. අපිට තේරෙන්නෑ. අසපුවේ අහවල් ටී.වී චැනල් එකට මං මෙච්චර දායක මුදලක් දුන්නා. මේ පත්තරය එහේ. මේ අහවල් හඳුන්කූරු පැකට් එහේ.. ආදී වශයෙන් තව දිගට ලියන්න පුළුවන්.....

මේ ධනවාදී ආර්ථික ක්‍රමය ඇතුළේ බුඩිස්ට් සෙන්ටර්ස් සමාජය තුළ අධිනිශ්චය වෙලා තියෙන්නේ මධ්‍යම පන්තියට ගැළපෙන වෙළඳ උපක්‍රමයක් හැටියට. වරදක් ම කියන්න බෑ. හැබැයි නිවනට තව දුරයි. මොක ද දස සංයෝජනවලින් සීලබ්බත පරාමාස හෙවත් ශීල ව්‍රෘතවලට වහල් වීම ‌මේ අසපු සරණයාමට බොහෝ සමාන නිසා. නිවන් අවබෝධ කරගන්න කියලා එළුවෙක්, හරකෙක්, සුනඛයෙක් වගේ හැසිරීම හෙවත් වෘත සමාදානයයි, (අජ ව්‍රෘත, ගෝ ව්‍රෘත, කුක්කුර ව්‍රෘත) අසපු යාමයි දෙකම සමානයි. මේ සසරට තවත් බැඳ තබන රම්භාගීය සංයෝජන. අර චීනේ දී බිල්ගේට්ස් වින්ඩෝස් හොර කොපි ගැන කිව්වා වගේ අපේ මුකුත් නැති වෙනවාට වඩා හොර කොපි හරි තියෙන එක හොඳයි.  

ආගම මොඩ් විදියට අදහන එක දැන් උපාසක අම්මලාගේ විදියක්. හරියට අර සුපර් මාර්කට් යන එකේ අමුතු ලල් එකක් තියෙනවා වගේ. ඇවරි මාතා උනත් අසපුවේ සිල් ගන්න කැමතියි. අපි හැම පෝයක ම එතුමිය ඇරළවලා ආවා ම රෑට ගෙදර ඇවිත් චිත්ත වීථී ගැන, පටිච්ච සමුප්පාද ධර්මය ගැන බරසාර අභිධර්ම කාරණා කතා කරනවා. අසපුවේ මේවා අපිට තේරෙන විදියට කියනවා. හැබැයි මේවා රේරුකාණේ හාමුදුරුවන්ගේ පොත්වලින් උපුටා අරං ලියලා තියෙන්නේ. හාහා ඒ් පොත් ඔක්කොමත් ඔන්ලයින් තියෙනවා. අම්මට තේරෙන්නේ අසපුවේ කියන ඒ්වා නම් එහෙන් ගන්න. නමුත් හාමුදුරුවරු සරණ ගිහින් නිකායවාදී වෙන්න එපා. මේක බෞද්ධාගමේ විතරක් නෙමෙයි. ක්‍රිස්තියානි ආගමේත් එහෙමයි. ඉරිදාට තමුන් කැමති පියතුමෙක් දේව මෙහෙයක් කරද්දි කට්ටිය වැඩියි. අන්තිමේ දී අදාළ පියතුමාගේ සියලු වැඩසටහන් පිස්සුවෙන් වගේ වැළඳගෙන ඒ් පස්සේ ම යනවා.

" සුඛො බුද්ධානං උප්පාදො- සුඛා සද්ධම්ම දේසනා
සුඛා සංඝස්ස සාමග්ගි - සමග්ගානං තපො සුඛා
(ධම්මපදය –බුද්ධ වග්ගය) " උපුටනය බුත්සරණ අන්තර්ජාල කලාපය

බුදුවරුන්ගේ උපත සැපයකි. ධර්ම දේශනය සැපයකි. සංඝයාගේ සමගිය සැපයකි. සමගි වූවන්ගේ තපස සැපයකි.

බුදුරජාණන් වහන්සේ දෙව්රම් වෙහෙර වැඩසිටිය දී එක්දිනක් පන්සියයක් භික්ෂූහු උවටැන් ශාලාවේ වැඩ සිටිද්දී ඇවැත්නි, මෙලොව සැපනම් කුමක්දැයි කථාවක් ඇති කළහ. කෙනෙක් රාජ්‍ය සැප සමාන සුවයක් නැතැයි කීහ. කෙනෙක් කාමසුව ආදිය සමාන සුවයක් නැතැයි පැවසූහ. බුදුහු ඒ භික්ෂූන් සිටි තැනට වැඩම කර පළමුව සිදුවූ කථාව පිළිබඳ ව විමසා දැන් කුමක් පවසම් ද, මේ සියලු සැප සසර දුකට පිළිපන් ඒවා ය.
බුද්ධෝත්පාදය , ධර්මය ඇසීම සංඝ සමගිය, සතුටු සාමීචි බව සැප යැයි වදාරා ඉහත ගාථා දෙසූහ. බුදුරජාණන් වහන්සේ පහළ වන විට මහජනතාව රාග කාන්තාරයෙන් එතෙර කරති. මේ නිසා බුදු උපත සැපයක්මයි! ධර්ම දේශනය, ජාති,ජරා, මරණාදී දුක්ඛයන්ගෙන් මිදීමට හේතුවේ. එහෙයින් දම් දෙසුම සුවයක් වේ. සාමග්ගි යනු සම චිත්තයයි. සමඟි වූවන්ගේ එකඟ වු සමාහිත වූ සිත නිසා බුද්ධ වචනය ඉගෙනීමට ධූතංග දැරීමට ශ්‍රමණ ධර්ම කිරීමට හැකිවේ. එහෙයින්, සමගි සංඝයාගේ තපස සැපයක් යැයි වදාළහ. ඒ නිසා ම බුදුරජාණන් වහන්සේ විසින් යම් සේ භික්ෂූන් සමගිව රැස්වේ ද, සමගිව විසිරයේ ද? සංඝකරණීය කරන්නේ ද වැඩි දියුණුවක් ම ඇතිවේ. පරිහානියක් ඇති නොවේ යැයි ද වදාළහ.‍‍‍‍‍

කොයි හැටි වෙතත් දෙසන වහන්සේලා ගැන කතා කරන්න ඉස්සෙල්ලා අහන අහන්සේලාවන අපට මේ උපදෙස් මාලාවත් වැදගත් වෙයි. ලින්ක් එකට ගිහින් බලන්න.

දැන් උඩ ගාථාවයි, ඇවරි මාතාවගේ අසපු ඇදහිල්ලයි, අපේ රටේ සංඝ සමාජයේ ඒ්ජන්සි ටිකයි, තෙරුවන් සරණයාමයි, ආකාරවතී සද්ධාවයි පත අට එකට එකට සිඳගෙන තමන් ම පත්තියන් කරගන්නවා හොඳයි. තම තම නැණ පමණින් දැන ගතයුතු - පච්චත්තං වේදිතබ්බෝ විඤ්ඤූහීති කීවේ ඒ්කටයි! දැන් කියාපල්ලා මං සංඝභේදයක් ඇති කරලා පංච අනන්තර්ය පාප කර්මයක් කරගත්තැයි කියලා.

ප.ලි -  උපුටනයන් හැර ඉහත සියලු අදහස් මාගේ පුද්ගලික මතයන් වන අතර ධර්මය විවෘත වූ විට බබලන බැවින් ඒ් පිළිබඳ වාද විවාද කිරීම හුදෙක් කාලය කා දැමීමකි. බෞද්ධ දර්ශනය තනිව අවබෝධ කළ යුත්තකි. සංඝයා ඊට දායක නොවේ නම් දුෂ්කර ක්‍රියා කොට කිං සච්ච ගවේෂී වී තනිව සත්‍ය සොයා යාමට කාලය පැමිණ ඇත.

භික්ෂු පරිච්ඡේදයත් කියවලා ම බලන්න.




Wednesday, May 20, 2020

ගැළවෙන වහල්ලට ගොරකා තැම්බීම හෙවත් රන් මැණිකාගේ මංගල ආප්ප බෑම.

 

මේ දවස්වල හෝම් කොරන්ටීන් සීන් එකේ ඉන්න නිසා අපේ රන් මැණිකා මැතිනිය ආප්ප සෑදීමේ මෙහෙයුමක් ආරම්භ කරලා තිබුණා. ආප්ප කියන්නේ ඉතිං දකුණේ අය දන්න කියන කෑමක්. මේ කොරෝනා අස්සේ කඩෙන් හැමදාම අරන් කන කෑම ගෙවල්වල හදන ට්‍රෙන්ඩ් එකක් ඇවිත් තියෙන නිසා අපේ මැතිනියටත් ඉතිං ගෙදර ම හදලා ස්වයං පෝෂිතයි කියන්න හරි ගාය. කොටින් ම ස්ප්‍රින්ග් රෝල්ස් හැදුවොත් ටොමැටො කෙචප් එකත් ගෙදර ම හදන්න ඕනෑ. අපි ඉතිං කටයි පුපයි වහගෙන - සසයි සසයි කියන්න ඕනෑ. හරිම සිම්පල් ප්ලෑන් එකක්. 👺👺👺


මැතිනිය ගෙදර හදන කෑම සංසදයේත් යාවජීව සාමජිකාවක්. කොච්චර සිය රට දේ සිරි සැප දේද කියනවා නම් ආනායනික බටර් චීස්, මොසරැල්ලා පවා ගෙදර හදලා ගන්න තරම් දියුණු වෙලා. අපි පෙරලා අපි බොන්නෙ කිව්වට මේම? මැතිනි ඉන්න කාලෙ මේ අම්මණ්ඩිලා හිටියා නම් බහුජාතික සමාගම් බලන් ඉද්දි බංකොළොත් වෙන්නේ. සා වෑව්.. 🥳🤩


හැබැයි අපරාදේ කියන්න බෑ පිටි කවලා ම අපි සෑහෙන්න මහත් කළා මේ ටිකේ. අඩේ බලනවකෝ මාත් මහත්වෙලා කියලා කොකන් පාන්නේ තව ඩෝ එකක් අනන ගමන්. ඉතිං හරියයි ද ආයුබෝන්?. හැම හවසක ම මොකක් හරි අලුත් එකක් මේසයට වඩින බවත් නමක් තබා කෑමට ගන්න වෙන බවත්, ඊට ආදේශක වශයෙන් එළවලු තැම්බුමක් වගේ පුංචි ලැයින් එකක් සමඟ පහුවදා එළි වෙනකම් සුදා ගින්දරේ සෝපාකලා වන බවත් අපි දැනගෙන හිටියා. කන්ට බොන්න නැති, යන්ට එන බැරි කාලේ වෘත්තිය සමිති අරගල කළොත් ලැබෙන දේත් නැතිවෙන බව දන්නා නිසා හැමෝ ම කිව්වත් වගේ කටපි කටපි ගාගෙන හිටියා. නමුත් රන් මැණිකා නම් හැමදාම ඉගෙන ගත්තා. ගොඩක් කෑම ඉතා ම රසට හැදුනා.  Shawarma ගේ ම මස් රොටී, සමෝසා ආදී බෝමයක් කෑම. මේ සාමාන්‍යයෙන් ඇය හදන කුකීස්, පෑන් කේක්, ඉඩ්ලි, තෝසෙ, වඩේ වලට අමතරව. මැතිනිය කොච්චර කෑම හදන්න ම කැප වුනා ද කිව්වොත් කුක් කුක් කුක් කුක් කියාගෙන කුස්සියේ ස්ථිර පදිංචියට ම ආව. 😲



තවත් පික්ෂු හැදිලා ආයෙත් හැදෙන ට්‍රෙන්ඩ් එකක් වුනේ වෙනදා තෙලේ බදින එවා බේක් කරලා කන එක. පැටිස් තෙලේ වර්ෂන් වෙනුවෙට බේක් වර්ෂන් එක නැඟලා ම යනවා. පාටත් හොදයි. රන් මැණිකාගේ කෑම හැදීමේ පුරුද්ද සහ ආසාව කියන්නේ පහුගිය මැයි එකොළොස් වැනිදා වැඩට යන්න ගත්තු දවසේ ඉඳන් උදේ ම ඇහැරිලා, සුකුරුත්තන් කෑමක් හදලා, වැඩට යන්න කලින් ගෙදර ඉඳන් වැඩ කරන අපිට උදේ කෑම කන්න කියාගෙන යන අලුත් චාරිත්‍රයක් ඇති වෙන තරමට ම කොරෝනා කෑම අල්ලලා ගිහින් තිබුණා. 


මේන් කෝර්ස් අතින් සාර්ථකවුන කෑම අතරට අලුතින් ම එකතු වුන ආප්ප ගැන කතාව තමා අද කියන්නේ. ඇවරිතුමා කෝමටත් ඔය කෑම සබ්ජෙක්ට් එකේ දරුණුවට ම නෑ. අපි ජීවත් වෙන්න කනවා මිසක්, කන්න ජීවත් වෙන්නේ නෑ නෙව. අනික එක වේලකින් බඩ පිරුණාට ආයෙත් බඩගිනි වෙනවා. ඒවයේ කෙළවරක් නෑ. ඉතිං කන්න එච්චර මහන්සි වෙන එක මහ විකාරයක් වගේ. නමුත් උයන්න ආසයි. ඒක සේවාවක් නිසා. ළමාතැනී කුස්සියේ දී නයි මිරිස් කරලක් වගේ සැරයි. බෝතලේ ඒවා එක්ක තාච්චිය ළඟ ඉන්න වෙලාවක නම් තෙල් හැන්ද අතේ තියලා ඇති ගාණට. හැබැයි ඈට උයන්න ගියා ම, හැටහුටාමාරක් සේනාව අවශ්‍ය වෙන්නෙත් නෑ. 😵


ඇවරිගේ ගම් පළාත මාකොළ, ආප්ප ගැන කිව්වොත් අමතක නොවන සන්නාමය තමා මාලීනී ඇන්ටි. ඇවරි පොඩි කාලේ ආප්ප ඇතුළු කඩයාප්පන් විකුණලා දරුවො තුන් දෙනෙක් ම ලොකු මහත් කරලා දැන් ඩුබායිවල මුණුබුරා බලාගෙන ඉන්න මාලනී ඇන්ටි ඒ කාලෙ හැම හවසක ම ආප්ප බාල්දියක් හදන්නේ පාරෙන් එහා පැත්තේ තමන්ගේ සෘජු තරඟකරුවා වන පෙරේරා හෝටලේට අභියෝග කරමින්. හවසට ඒ ගෙදරින් එන කෑම සුවඳට අපි ඇදෙද්දි ඇන්ටි අපිටත් අත හුරුවෙන්න ආප්ප වක්කරන්න දෙනවා. එහේ ලොකු අයියාට ආස්මි, කොණ්ඩ කැවුම්, කොකිස් වගේ කැවිලි ගොඩක් හදන්න පුළුවන්. එතුමා දැන් ට්‍රාන්ස්මිෂන් ඉංජිනේරුවෙක්. ලොකු අක්කා වරලත් සැළසුම් නිර්මාණ ශිල්පිනියක්. පොඩි මලයත් කළාපේ වැඩ. 🥰


“අපෝ පිරිමි ළමයි කෑම හදන්නෑනේ?” දවසක් ඇවරි කිව්වා ම මාලනී ඇන්ටි ඉස්සරහ දත් දෙක විතරක් ඇති කට ඇරලා ඇස් ලොකුකරගෙන මෙහෙම කිව්වා. ආහ් හරි වැඩක් නේ? කවුද කියන්නේ? එතකොට පිරිමි ළමයි ආප්ප කන්නේ නෑ? කනවා හදන්නේ නෑ? එතකොට අර ඉස්සරහා හෝටලේ ආප්ප දාන කොල්ලා? 🙄


ඔන්න බලාගන්න ළමයෝ මෙහෙමයි ආප්ප වක් කරන්නේ. ඇත්තට ම කෑම හැදීම ඈට හරියට භාවනාවක් වගේ වැඩක්. සමහරක් වෙලාවට ලොකු කල්පනාවක ඉඳගෙන වුනත් වැඩේ හරියට කරනවා ඒ හෝටලේ රතුපාට යකඩ පුටුවල ඉඳන් මං බලන් ඉඳලා තියෙනවා. මාකොළ එතුමියරසකැවිලි ඇණවුමක් ලබා නොදුන් කෙනෙක් නැති තරම්. කඩයප්පන් හදලා ම ලොවක් අල්ලපු මගේ කාලයේ වීරවරියට ගෞරවයක් හැටියට තමා මේ වචන ටික ලිව්වේ. ඇත්තට ම විශේෂ ප්‍රාගුණ්‍යට තියෙන වෙළඳපල වටිනාකම මං ඉගෙනගෙන තියෙන්නෙ ඒ කාලෙ.  😌

   

මුළුතැන් තේවාවේ ඇවරිට පැවරෙන ප්‍රධාන රාජකාරිය වෙන්නේ පොල් ගෑම. මිටි කිරි.. කිරි.. දිය කිරි කිරි.. බ්ලෙන්ඩරයෙන් තලාලා, භාජන වල දමාලා මැඩම් එද්දි තියලා තියන්න ඕනෑ. සාමාන්‍යයෙන් ආප්ප මිශ්‍රණයක් පැය හයක් විතර තියන්න වෙනවා. පොල් ගාලා අහවර වුනා ම ඇවරි සීන් එකෙන් අයින් වුනේ රාජකාරී වැඩ ටිකක් ඇවිත් තිබුණ නිසා. මේන් පැයකට විතර පස්සේ රන් මැණිකා කුස්සියේ ඉඳන් කෑගහනවා. සීන් ඒකේ හැටියට ආප්ප මිශ්‍රණය ඔළුවේ ඉදන් නවාගෙන ඇතිය කියලයි ඇවරිතුමා කල්පනා කළේ. නිකන් හිතලා බලන්නකෝ අපේ ගුම්භකභූතී සුදු පාටට ආප්ප බාල්දිය ඔළුවේ ඉඳන් හලාගෙන හොඳ භූතයා කැස්පර් වගේ ඉද්දි...!! 👻


ගිහින් බැලින්නම් කෙළියා තාප්පෙට කිව්වලු. ආප්පෙ තාච්චියෙන් ගැළවෙන්නේ නෑ. අඩිය අල්ලනවා. බාන ආප්පවල මද විතරයි. වාටි අළවගන්න ඕන සම්පූර්ණ ආප්පයක් කන්න. ආප්ප බාස්ගේ වැඩේ ජෝන් බාස්ට ගියා වගෙයි කියන්නේ මේවට වෙන්න ඕනෑ. ඇයි වදේ අර ගෙදර කෑම හදන සංසදේ කාටහරි කතා කරලා අහගන්නකෝ මේකට මොකා කරනවා කියලා. දහතුනයි අනූව වගේ හෙල්ප් ලයින් එකක් නැද්ද එයාලාගේ?? 🤪


“අනේ මේ වාටිය කරවෙලා තියෙන වෙලාවෙ ආප්පෙ මෙළෙක හොයන්න එන්න එපා හරිය..?” රන් මැණිකා නහුතෙට නැඟපු රතු කට්ට පනින්න නොදී දෑත බදලා අල්ලා ගද්දි ඔන්න බබෝ බිල්ලා කියලා ඇවරි එතනින් මාරු වුනා. සෙනිකට ඇවරිට මතක් වුනේ කොච්චරවත් යූටුබේ බලලා කෑම හදන ඇවරි හාමිනේව. “ආහ්... මැණිකේ පොඩි සිල්ලර කේස් එකක් තියෙනවා තොගේට උත්තරයක් දෙන්න පුළුවන් ද?” 


ඔව්, අනේ ගැළවෙන්නේ ම නෑලු? බිත්තරයකුත් දැම්මා. ඒත් සුගතියක් නෑ. “හැබැයි මං දන්න තරමින් බිත්තර දාන්න ඕන මිටි කිරි දාන්න කලින්” කියලා වැඩක් නෑ දාන දාන ආප්පෙ ගැළවෙන්න ම බෑ කියනවා. “ඔයාට කියන්න අනේ ආප්ප කෝමත් ඩබල් ස්ටෑන්ඩ් තමා. කාපු ගමන් පැත්ත මාරු වෙනවා. “ඔයා මේ මගුලක් කියනවා.” ඇවරිටත් දැන් හාමිනේ එක්ක ඌරු ජුවල් නඟිනවා. හරි... හරී මං 2015 දී යහපාලනේට ඡන්දේ දුන්නා තමා. දැන් ආප්පේ ගළවන්න විදියක් බලමු ද? ආයෙත් මුළට යන්නැතිව? 


“මේ හැබැයි තච්චියට වැටුණා ම ගැළවෙන්න හිත නැත්තේ අලුත් තාච්චියක් ද පාවිච්චි කරන්නේ?” අඩේ හැබෑව! අලුත් එකක් තමා කිරි කිරියේ දිලිසෙන එකක්! ෂුවර් එකට තාච්චිය සීසන් කරන්නේ නැතිව ඇති. තාච්චියට ගොරක කෑලි ටිකක් දාලා ලිපේ තියලා තම්බාගන්න. ඊට පස්සේ ගොරකා ටික හොදින් තාච්චියේ අතුල්ලලා තෙල් රෙදි කෑල්ලෙන් පිහින්න. ආයෙත් ලිපේ තියලා පිහින්න. වැඩේ හරියයි. තාච්චියට ආප්පේ වක්කරලා වැහුවට පස්සේ ටිකක් කර වෙද්දි ආපහු මිටිකිරි පොඩ්ඩක් දැම්ම නම් මැද මෙළෙකට ගැළවෙනවා. කරලා බලලා කියන්නකෝ. මං වෙබිනාර් එකකට යනවා දැන්. මොකද වුනේ කියලා කියන්න හොඳේ”     


ඇවරිතුමාත් වහා ම අගතියට පත් පාර්ශවයට කරුණු කාරණා දැනුම් දුන්නා. මැතිනියගේ මිලියන් ඩොලර් අවවාදය හින්දා ආප්ප ටික ගළවා ගත්තා. 🤑 “ඇත්තට ම අක්කා ඔයාගේ අත්ගුණේ නම් මාරයි.” රන් මැණිකා විශේෂයෙන් කෝල් එකක් අරං හාමිනේට ස්තුති කළා. හැරෙන තැපෑලෙන් ඈවර විතාන අමතන එතුමිය කිව්වේ තමන් කිසිදාක ආප්ප තම්බා නොමැති බවයි. කොළේ ඉරා ගන්න බැරි නිසා ඇවරිත් සද්ද වහලා හිටියා. කෝමින් කෝම හරි අපේ රන් මැණිකාගේ මංගල ආප්ප බෑම සැලකිය යුතු ප්‍රගතියක් අත් කරගත්බව කියන්න ඕනෑ. සාක්ෂි වශයෙන් පහළ වීඩියෝව බලන්නකෝ. 😉






Wednesday, May 13, 2020

වැස්සේ නාගෙන කාර් හැදූ මැකැනික්තුමාගේ කතාව හෙවත් අහඹු ආදර කතාව

ඇවරිතුමා හදිසියේ මුහුණු පොතේ දැකපු පෝටුවක් පහතින් පළ කරන්න හිතුවේ, රුවන් ආසිරි දිසානායක මල්ලීගේ පළමුවන විවාහ සංවත්සරය වෙනුවෙන් ඔහුගේ බිරින්දෑ විසින් එක් කරන ලද සටහනක් දැකලා. 👫

මේ කියන ආසිරි මල්ලි ඇවරිගේ මිතුරියකගේ සහෝදරයෙක්. ඔහු වෘත්තිය මෝටර් රථ ඉංජිනේරුවෙක්. අපේ පන්සලට ආපු ඒක පෝයක දී මේ හාදයත් ඔහුගේ පියතුමන්ව මට මුණගැහෙනවා. ඉතා ම ආදරණීය චරිතයක්. ඇවරිගේ මිත්‍රයෙක් වුනු හඳසියපත්ට පුත් කුමාරයෙක් ලැබුණ බවත් මට කීවේ මේ කොල්ලා.🤱👼

වැදගත් ම කතාව මේ නංගී පහළින් ලියන කතාව මං ආසිරි මල්ලිගෙන් අහලා තියෙනවා. ඔහුගේ නිරන්තර සිනාව සහ කතාව මැදින් තියන විරාමයන් සමඟින්. 😃😃
අන්න ඒ් නිසා තමා මේක පළ කරන්න හිතුවේ. කියවලා බලන්න.  

අපි විවාහ වෙලා අදට අවුරුද්දක් 💏

අපේ ආදර කතාව නම් ටිකක් දිගයි තමා..මේ ටික දැම්මෙත් ගොඩක් කෙටි කරලා.කැමති නම් ඉඩ තියෙන වෙලාවක කියවලා බලන්නකො.😊

එහි අහුඹු සිදුවීම් කීපයක්ම තිබුණා.අපි දෙන්නාගෙ යාළුකම ආදරයකට පෙරලන්න එක්තරා මැදිහත් කරුවෙක් අපි අතරට ආවා.ඔහු නිමල් ඒකනායක.වසර 40ක් පමණ සිය පවුල එක්ක එංගලන්තයේ ජීවත් වූ කෙනෙක්.හරිම නිහතමානී,විනෝදකාමී කෙනෙක්.පසුව ඔහුගේ ⁣බිරිඳගේ රෝගී තත්වයකට ආයුර්වේද ප්රතිකාර ගන්නත්, දිගටම ලංකාවේ පදිංචියටත් ඔවුන් ලංකාවට පැමිණෙනවා.
 
නිමල් අංකල්ට ලංකාවේ දී තිබුණා පරණ පියට් කාර් එකක් 🚗 .දවසක් රෑ වැස්ස වෙලාවක අතුරු පාරක කාර් එක කැඩෙනවා.ඔහු ඒක හදා ගන්න වැස්සෙම දඟලවා.ඒ අතරතුර එක්තරා තරුණයෙක් රැකියාව ඉවර වෙලා එම පාරේම ගෙදර යන ගමන් ඉන්නවා. ඒ තරුණයා එදාමයි අර අංකල්ව දැක්කෙ ඇහුවලු "අංකල් මොකද කාර් එකට වෙලා තියෙන්නෙ.මේ ළඟ අපේ පුංචිලාගෙ ගේ තියෙන්නෙ.එහෙට කාර් එක දාලා උදේට ඇවිත් බලන්න."

තරුණයාගේ පුංචිත් මිත්රශ්රීලී කෙනෙක්. ඇය මේ ආගන්තුකවු නිමල් අංකල්ට ඉරමුසු වීදුරුවක් සමඟ හකුරු දෙනවා. පසුදා උදේ ඇවිත් බලද්දී කාර් එක ස්ටාර්ට් වුණාලු.
(ඒත් ඒ කාර් එක කවද හරි තමන්ගෙ ප්රී ෂූට් එකට ගන්න පුළුවන් වෙයි කියලා තරුණයා හිතුවේ නැහැ 😄)

නිමල් අංකල් නොමිලේ ඉංග්රීසි උගන්වන කෙනෙක්.එය ඔහුගේ විනෝදාංශයක්.ඔහු මේ තරුණයාට තමන්ගෙ පන්තියට එන්න ආරාධනා කලා..😊 

නිමල් අංකල්ට හා ඔහුගේ බිරිඳට මාවත් මගේ අම්මාවත් මුණ ගැහෙන්නේ කිරිබත්ගොඩ පිහිටි සුවතා මධ්යස්ථානයක දී.එම යුවල හමුවන හැම වෙලාවකදීම අපි දෙදෙනා එක්ක කතා කලා.පස්සේ අපි මිතුරු වුණා.පිට රටක හිටි අය වුනත් ඔවුන්ගෙ නිහතමානීකම අපි අගේ කලා.

ඔහු මටත් ඔහුගේ ඉංග්රීසි පන්තියට එන්න ආරාධනා කලා.මම අම්මා එක්ක පන්තියට ගියා. ඒ පන්තියට මීට කලින් ආපු තරුණයා එ් වෙනකොට නිමල් අංකල්ගේ..නෑ නෑ
නිමල් සර්ගෙ හොඳ ගෝලයෙක්.මුල්ම දවසෙම සර් අපිට ඔහුව හඳුන්වා දුන්නා.කාලයත් එක්ක ඔහු මගේ හොද යාළුවෙක් වුණා.ඒත් පස්සෙ පස්සෙ එයා හො⁣රා වගේ මං ගැන හිතලා තියෙනවා.පස්සේ තමා මං දැන ගත්තෙ.මටත් ඒ දවස්වල නිකන්..අනේ මං දා...😊

කොහොම හරි වසරක් විතර අපි පන්ති ආවා.නිමල් සර් අපේ දෙන්නගෙම හොඳ යාළුවෙක් නේ..එයාට හිතුනලු අපි දෙන්න ගැළපෙනවා කියලා.එයා අපේ දෙන්නගෙ දෙමව්පියෝ එක්ක කතා කලා.ඊට පස්සේ අපි ⁣ඉතිං වසර දෙකක් විතර පෙම්වතුන් වෙලා 2019 වසරේ මැයි 15 විවාහ වුණා..💑

   අලුත බැඳපු ජෝඩුවට ප්‍රීතිමත් විවාහ සංවත්සරයක් වේවා!! 🥰🥰
 

මේ ඉන්නේ ඒ් කතාවේ චරිතය නිමල් සර්...