Wednesday, July 22, 2015

හරිනි මැරීඩ් කොණ්ඩයියාාාාහ් පාර්ට් ටූ හෙවත් පෝරුවේ හෙළුවෙන්....



මේ සදාලය මාස දෙකක් තුනක් මගේ ඩ්‍රාෆ්ට්ස්වල පිළුණු වෙච්චි නිසා අලු ගසා දාල පබ්ලිෂ් කරන්න හිතුවා. මුල් කතාව කියවපු අයට මතක නම් ඇවරි හරිනි මඟුලට කොළඹින් පිටත් වුනේ ම රෑ දොළහත් පැනලා. ජයා විසින් ශ්‍රද්දා භක්තියෙන් අම්බලන්ගොඩ රේල්වේ මාස්ටර්ගෙන් නිදහස් කරගත් මල් කූඩය යොදාගෙන ශාලාවේ සැරසිලි නිම කිරීම චමිත අයියා වෙනුවෙන් භාර ගෙන තිබුනෙ පල්ලි අයියා විසින්. අන්තිමේ දි පල්ලිත් කකුල කඩාගෙන වෙඩිමට නොඑන බව දැනුම් දුන් නිසා සඳරු අයියාට සහ ඇවරිගේ මයිණුවන් සූටා සහ වින්දික භාත්කණ්ඩේ  ඇතුළු ලා තණකොළ පෙත්තාස් කණ්ඩායමකට වැඩේ පැවරිලා තිබුණා. 

රාජකාරි වැඩ වලින් හෙම්බත් වෙලා ගාල්ලට නිදාගෙන ම යන්න හිතාගෙන ඒ. සී එකේ නැග්ගත් ගල්කිස්ස පහුවෙද්දි එහා පැත්තේ යන කුමාරිහාමිට උරහිස දන් දෙන්නත් වුනා. ඒකත් සමාජ සේවයක් නොවැ හිතාගෙන ඇගේ හිසේ බරත් දරාගෙන හද්දා නිදිමතේ යන බස් ගමනේදී අපේ එවුන්ගෙන් විනාඩි පහෙන් පහට කෝල්ස්. දැන් කොහෙද? කාල ද ඉන්නේ? නිදාගන්න එහෙම එපා...!! හරි තැනින් බහින්න.. අයියෝ ලා චෝරු...!! ඒ අස්සේ ටීම් මල් රාජ්ලා ඇවරිට අසූ හාරදාහට මල පන්නලා කුණුහරුප මාලාවක් අහගත්තා... කතා කළේ ඇවරිගේ සහෝදර පරාණය  සූටා මල් කුමාරන්.. අයියේ මාර වාඩේනේ....?? ඇයි ඒ පාර කාගේ මොනවාද දාල ඇවිත් තියෙන්නේ... සාමාන්‍යෙයන් මේ වගේ වෙලාවට අපේ බුවාල දාලා ආපු රෙද්දවල් ගැන කියන්න තමා මට ගන්නේ...!!

සූටා මාලා නාටකයක් පටන් ගත්තේ මාව බබා ගානට දාලා. දැන් අයියෙ පල්ලි අයියානේ චමිත අයියා වෙනුවට මේ වැඩේ බාර ගත්තේ...!! ඉතිං දැන් පොර එන්නෙත් නෑනේ??? ඒක කමක් නෑ කියමුකෝ අයියා... ඒත් පල්ලි අයියාට ගේන්න කියපු වෙට් ෆෝම් ටිකත් එනනෙ නැති එකයි ප්‍රශ්නය... ඇයි වාහෙ උදේට අහවල් එකට ද මල් ගහන්නේ වෙට් ෆෝම් නැතිව?? උඹෙ..... xxxxxxපොඩ්ඩක් ඉන්නකො මං කියනකම්... ඔයාගෙත් කඩියා පුකේනේ..??? පොඩ්ඩක් ඇත්නම් සරම කරේ නේ?? හා ඉතිං කියහන් යකෝ විජහට.. අපි දැන් හෝටලේ ඉන්නේ. මෙතනින් අපි ඊයෙ මඟුල් ගෙදරකට ගහපු වෙට් ෆෝම් ටිකක් හොරකම් කරගත්තා. ඇති වෙයි වගේ. ඉක්මණට වරෙන් ගොක් ගෙඩි වලට කෙහෙල් ගස් කපන්නයි, මගින් හොරාට පොල් මලක් කපා ගන්නයි තියෙනවා. මැදෑ දැන් රෑට හොරකමේත් පලකෝ ඉතිං...

වෙලාව දෙකයි තිස් පහ වෙද්දි මං හෝටලේ ඉස්සරහට ආව. උරහිසට හොඳ ගනන්. ඒ අංසෙට විතරක් ම නම් මැදෑ. බස් එක නවත්වන්නත් කලින් ඈත තියා ම අපේ මල්රාජ්ලා සෙට් එක බස් එක නැවැත්තුවා. සුපුන් අයියා තමා එතෙක් අපේ බුවාලා රඟ දක්වපු නාටකේ විස්තර කළේ. “වෙලාවට උඹ මේ බස් එකේ ආවෙ. නැත්නම් මුං එන හැම බස් එක ම නවත්වනවා. උඹ ඉන්නවද බලන්න. කතාව ඇහුවම සූට ගාලු පාරෙ යන ඒසී බස් නවත්තලා මං නොබැස්සොත් යන්න කියනවාලු. අන්තිමට ගියපු බස් කොන්දා බැණලා ගියා කියලයි සුපුන් අයියා කිව්වෙ.
ලොකු අක්කාත් ආවාම සුපුන් අයියා ජීප් එක ස්ටාට් කරලා නගින්න කිව්වා. සූටයි සඳරු අයියයි මලු දෙකක් අරං ඇවිත් ලිලී පොකුරක් ඇවරි අතට දීලා නගින්න කිව්වා. දැන් තොපි රෑට හෝටලේ ඉන්නැද්ද??? රම්පෙට පොරි හැලෙයි!! බණ කතා නොකර වරෙන් බන් යන්න. මේකෙ වැඩ කරන උනුත් මීට පැය බාගෙකට කලින් නිදා ගත්තා. කොහෙද තෝ ඩක්කුවකනේ ගාලු ඇවිත් තියෙන්නේ...!! වෙන්නේ මොකක්ද කියලා නොදැන ඇවරි අන්දුන් කුන්දුන් වෙද්දි අපි මහගෙදරට පිටත් වුනා. කුමාර කන්දෙන් නොදා හික්කඩුවෙන් හරවලා අලුත්වල හරහා අම්පෙගම යන ගමනේ දි කනත්තක් ළඟ නරත කරලා සූටා සහ සඳරු මල් රාජ් ඩබල අරලිය කොළ කඩන්න ගියා. 

අපි ගෙදරට යද්දි පාන්දර දෙකහමාර විතර ඇති. ගිය ගමන් ඇවරි රාත්‍රී ආහාරයට බත් කෑවා. එළියට එද්දි සාලෙ දෙතුන් දෙනෙක් පෝරුව හදනවා. ගොක් කොළ වලින් කළ පෝරුව ළඟ සමන්ත බාප්පාත් වැඩ. අපි කතන්දර කිය කිය ගොක්ගෙඩි හදාගද්දි ඉස්සරහ ගෙදර මාමත් ඇවිත් අපේ විහිළුවලට සම්මාදම් වුනා. එක පැයක් හරියට නිදා ගන්න ලැබුණෙ නෑ. පහ මාරට ළා තණකොළපෙත්තාස් ඩෙකෝ ටීම් එක හෝටලය බලා පිටත් වුනා. මනාල යුවළ විසින් ඉඳුල් කරන මේසය සෑදීම භාරව සිටි ඇවරිගේ නැඟණි තොමෝ අසෙනිය කුසුමත් නිදි ගැට කඩමින් කුණු කෙළ පෙරාගෙන අපි එකක් ආව. 

ගින්දර වගේ මල් ටික පෙරදා හොරකම් කළ වෙට් ෆෝම්වල ගහලා වැඩේ ලයින් කරලා දුන්නා. සූටා කුමාරන්, සිය මැතිනිය සමඟ මඟුලට එන අටියෙන් මොටෝ බයිකලේ ම ගෙදර ගියා. සඳරු ෂීනන් ඇඳුම් ගෙනත් තිබුණා. අවශේෂ සියලු දෙනාත් ගෙදර ගිහින් ඇන්දා. වැඩ ඉවර නැති නිසා ඇවරි දිගටම වැඩ කළා. අවසානෙට දැන් ඉතිං අපිත් ඇඳගමු නේද කියනකොට තමා ඇඳුම් ගෙදර බව මතක් වුනේ. ඇවරි පිතාට ඇමතුමක් දුන්නාම ඇඳුම් ටික මැදලා කාරිය පෝරුව සමඟ එවා තිබුණා. එතකොටත් ඇවරි කලින් දා ඇඳගත් ඩෙනිම පිටින් වැඩ.

ඇඳුම් ටික ආව. නීට් එකට මැදලා එවලා තිබුණ ඇඳුම් කට්ටලය දැක්ක ම තමා ඇවරිගේ ඇස් වලින් ඩොලර් පැන්නේ. හත්වලාමයි... වැරදි කලිසම නේහ් ගෙනැත් තියෙන්නේ... එදා මඟුලට අඳින්න ඇවරි යවාපු කලිසම සුපුන් අයියා විසින් එකදාස් නවසිය බර ගණන්වල ඇවරිට තෑගි කළ කලිසමක්. ඒක දැන් කිට්ටුකරන්නවත් බෑ. නෑයොත් ටික ටික එන්න පටන් අරං. මං යටිකය නිරුවත්ව ඩ්‍රෙසින් රෑම් එකේ. ඔය අස්සේ මනමාලි හරිනිත් ඇතුළට ආව. ලොකු අක්කාගෙ ඩාන්සින් ගෘප් එකේ කෙල්ලො ටිකත් ඇතුළෙ. මං තාමත් හාෆ් නේකඩ්. අංගපුලාව කෝට් එකෙන් වහගෙන ඉතරයි. ඉතිං ඔයා ඩෙනිමට කෝට් එක දාන්නකෝ. ඒ ඔවදන ෂෙරිනි ගෙන්. ගියොත් වචනයක් ආවොත් අලියෙක් කියලා හිතාගෙන මං සූටාට ම කතා කළා. මල්ලී ඕයි කෙළවෙලා බං. උඹ වැරදි කලිසම නේ ගෙනත් තියෙන්නේ..?? මිසබුල් කෙලින්න එපා බං පරක්කු වෙලා තියෙද්දි. හිටපන් මං මාධව අයියගේ කෝට් කිට් එකක් ගේනවා. දැන් වෙන කළු කලිසම් ඇත්තේ ම නැද්ද...?? තාත්තා ඊයෙ ඇඳපු එක ගෙනේවි. ඒකත් බලපං. නැත්නම් ටවුන් එකෙන් කෝට් කිට් එකක් ගනින්. මූ දෙන්නේ මිලියන් ටෝක්ස් නේ යකෝ....!! 

මැයි පළමුවෙනිදා සිකුරාදා අනෙක් හැමෝට ම නිවාඩු වුනත් මට නිවාඩු තිබුණෙ නෑ. මං කාපු ගමන් මාරු වෙන්න ඕන. මං ඔෆිස් අඳින්න හිටියෙත් වෙඩිමට අඳින කලිසම ම තමා. දැන් පැය විසිහතරකට වඩා ඇඳපු කලිසම තමා වැඩටත් අඳින්න වෙන්නේ. ඒක නම් කමක් නෑ කියමුකෝ. උරුලෑවන්ට මොන සුවඳ සබන් ද? ඒත් වෙඩිමට මොකා අඳිනවා..?? දැන් නැකැත් වෙලාවත් පහුවෙනවා. ඒ අතරෙ මේ ආරංචිය අහපු හැම එකා ම වෙසක් බලන්න වගේ ඩ්‍රෙසින් රූම් ඇවිත් මා එක්ක කතා කරලා යනවා. ජී 70යි. 

නැතිබැරි මොහොතක පිහිටට එන්නේ මව්නි පියාණෙනි ඔබ පමණයි කියනවනේ. ඒ වගේ ම ඇවරි පිතාත් කාමරේට ආව. දැන් වෙන කලු කලිසම් ඇත්තේ ම නැත්නම් මං මේක දෙන්නම්. තව ෂෝටක් ඇඳලා බෙල්ට් එක දාන්න. එතකොට අප්පච්චි මොකක්ද අදින්නේ? මං ඊයෙ ඇන්දෙත් කළු කළිසමක් ඒක අඳින්න පුළුවන්. අප්පච්චි මට කලිසම එව්වා. එදා මුළු වෙඩිම පුරාම මං ඇඳන් හිටියෙත් ආයෙත් කොළඹ වැඩට ආවෙත් අප්පච්චිගෙ කළිසම ඇඳන්. නයි කයිද ටිපි ටිප් කිව්වලු. 

කොහොම හරි යුවල පෝරුවෙන් බහිද්දි මං සීන් එකට එන්ටර් වෙනවා. හැමෝම කිව්වෙ කලිසම අප්පච්චිගේ කියලා පේන්නෑ කියලයි. යටින් ෂෝර්ට් දෙකක් ඇඳපු බව දන්නේ මං විතරනේ....!! කාපු ගමන් මං කොළඹ ආව. එදා අපි කළ සමූහ ගායනය කැපී පෙනුනා. ඒ වෙඩිම නම් මට අතමක වෙන්නෙ නෑ. කොහොම නමුත් සායම නම් හේදුනා.. ආයෙ ඉතිං ඕක අමුත්තක් තියෙන එකක් යෑ????

හරිනි මැරීඩ් කොණ්ඩයියාාාාහ් පාර්ට් වන් හෙවත් අම්බලන්ගොඩ ඉස්ටේසමේ නාටකය....



ඇවරි ඩි සූසාට මැයි මාසයේ තිබුණ මංගල සාද වලින් අමතක නොවන එකක් තමා නෑණන්ඩියගේ වෙඩිම. ඇවරිගේ ලාහෙන් මනින්න තරමට ඉන්න වදකාර අක්කලාගෙන් ඇවරි ළඟට ම සීනියර් සුදු බේබි පහුගිය දා ඇගේ අතපතා ආපු අපේ මොරි අයියා නැත්නම් ජානක වසන්ත මහතා සමඟ විවාහ ප්‍රාප්ත වුනා. කොණ්ඩයියාාාාා...හ් කිව්වම හැමෝම දන්න මොරි මහතා සහ සුදු බේබි දෙපළගේ වෙඩින් මඟුලට පෙනී සිට ඒමට ඇවරිට සිදුවුනේ රාජකාරීමය ගැටලු ටිකක් හරස් වුණ නිසා. 

වෙඩිම ගාල්ලේ පැවති නිසා අපේ පවුලේ පස් දෙනා වෙන වෙනම ගාල්ලට යාමට සැලසුම් කරගෙන තිබුණෙ අපි හැමෝ ම අධික කාර්ය බහුල වුන නිසා. කොහොමින් කොහොම හරි අවසානයේ කොළඹින් පිටත් වුනේ ඇවරි.  ඒ රාත්තිරි එකොළහේ කණිසමට. ඊට කලින් ගියපු බුවා බුවීලා අපූරු නරි නාටක රංග ගත කරලා තිබුනා. එවැනි කෙටි නාට්‍යක් වෙච්චි පුෂ්ප මංජරියේ කතා වස්තුව හෙවත් අල්විස් මල්කූඩයේ අභිරහස නාටකයේ, ප්‍රධාන චරිත අම්බලන්ගොඩ දුම්රිය ස්ථානාධිපතිතුමා සහ ඇවරිගේ පුංචි අම්මා සහ බාප්පා වන ජොනතන් ජයා - ශාන්තිනී යුවළ විසින් දෙනෝ දාහක් සෙනඟ අතරේ රඟ දක්වා තිබුනා. එහි සහය චරිතය ඇවරිගේ ආදර නැඟණිය අසෙනිය කුසුම විසින් රඟ පෑම ගැන අපේ අම්මා ගොඩක් සතුටු වුනා. ඩෙඩිම තිබුණෙ මැයි පළමු වෙනිදා. වෙසක් පෝයත් සමඟ යෙදී තිබුණ දීර්ඝ නිවාඩුව නිසා ප්‍රවාහන සේවාවල සෑහෙන්න තදබදයක් තිබුණා. අපි හැමෝ ම ගෙවල්වල වෙසක් සැරසිලි කාරියත් පැත්තක තියලා තමා මේ වෙඩින් මඟුලට ලක ලෑස්ති වුනේ. මීට අවුරුදු කිහිපයකට කලින් චමිත ෂීනන්ගේ මංගල්‍යයේදීත් අපිට මේ වගේ ම අදික කාර්යබහුල තත්ත්වයක් උදා වුනා. ඒ ගැන වෙසක් බුටික් සදාලයේ විස්තර ලියලා ඇති. 

ජොනතන් ජයා හෙවත් කතාවේ හැටියට මල්කුමාර නැත්නම් මල්රාජ් කඩේ එහෙම වසලා කාරිය, තමුන්ගේ සේවා දායක ප්‍රජාවට සති අන්තයේ තමුන් කඩේ අරින බව දන්වලා පෙරමඟ නිමිති බලලා කාරිය ගමනට පිටත් වෙලා තිබුණා. ඔන්න කළුතර පාස් වෙද්දි විතර එතුමා ශාන්තීනායිගෙන් මිලියන් ඩොලර් ප්‍රශ්නයක් ඇහුවලු. ඒයි මගේ කෝට් බෑය ඔයා බෑග් එකට දාගත්ත ද? මොකක්?? ඔයාට පිස්සු ද අනේ? කෝට් කවුද බෑග් වලට දාන්නේ අතේ අරං යනවා මිසක්.. හැබෑට ඔයාගේ කෝට් එක කෝ..???? ඒකනේ අනේ කියන්නේ මං ඒක දාලා ඇවිත් වගේ නේහ්? වගේ මොකක් ද? දාල ඇවිත් තමා.. දැන් ඉතිං ලන්ඩන්වල ඇල්බට් අංකල් වගේ ෂර්ට් එක විතරක් අඳින එකයි ඇත්තේ. මේ වෙලාවෙ සහය නිළිය අසෙනි වරුසාව අල්විස් විලා වෙත කතා කරලා යන්තම් ඊළඟට පිටත් වන වාහනේ කෝට් එක නොඑවන්න, ජයා මල් රාජ් ප්‍රිය භද්‍රාවගෙන් මතු උපදිනා ජාති දක්වා වෙඩිමකට කෝට් බෑය අමතක නොවන්නට අහගන්නවා සිකුරුයි. ජයා දවසේ පළමු රංගය ජයග්‍රාහී ලෙස නිමා කළේ එහෙම. 

දැන් දෙවැනි අංත්කය. ඒ කටලට් එක උණු උණුවෙන් ම සෙට් කරන්නේ දිනයේ ප්‍රධාන චරිතය වුන මනාල මහත්මිය විසින්. සුපුරුදු පරිදි ලොක්කා කාර්ඩ් එක දෝතින් බදලා ගන්නේ අසෙනිය කුසුමවිසින් තමා.අනේ චූටි නංගී ඔයාල එන ගමන් අපේ මල් කූඩය ස්ටේෂන් එකෙන් අරං එන්න පුලුවන් ද? වැඩියෙ බරක් නෑනේ. ඕක මොකක් ද අක්කා. හෙට ඔයාගේ දවසනේ. ඔයා වෙනුවෙන් ඕන දෙයක්; හාහ් ප්‍රීති වෙසක් කාල වරෙව් කෝ.... 

ඉස්තානය අම්බලන්ගොඩ ට්‍රේන් ස්ටේසම. නළුවා ස්ථානාධිපති අම්ලන්ගොඩ දුම්රිය ස්ථානය. නිළිය මැඩම් ශාන්තිනායි අතිරේක රංගය... ජොනතන් ජයා සමඟින් අසෙනිය කුසුම්... 

මේ අපේ මල් කූඩයක් ඇවිත් තියෙනවා ඒක ගන්න පුළුවන් වෙයි ද? ශාන්තිනායි ඇහැව්වෙ ටිකට් කවුන්ටරයෙන්. ඇතුළෙන් ඇවිත් අර මහත්තයාව හම්බෙන්න. ලද පිළිතුර අනුව ජයා දුම්රිය ස්ථානාධිපති කාර්යාලයට යයි. මල් කූඩයක් කිව්වා නේද? කොහොමද නම තියෙන්නේ? අම්පෙගම - සිසිර අල්විස් කියලාඇත්තෙ. ආහ් මේ අර අම්පෙගම මල් කූඩෙ ද? දැන් කවුද කුමාර අල්විස් කියන්නේ...?? හිටි හැටියෙම ස්ථානාධිපති අහපු ප්‍රශ්නෙන් තක්කු මුක්කු වෙච්චි ජයා වෙනුවට උත්තර දුන්නේ ශාන්තිනී. ඒ මගේ මල්ලි සිසිර කුමාර අල්විස්... රිසිට් එකේ අංකය දන්නව ද? අනේ නෑ මහත්තය, හෙට දුවගේ වෙඩින් එකට එවපු මල් කූඩය ගන්නයි අපි ආවෙ. එහෙම මුකුත් රෙෆරන්ස් නම්බර් එකක් දුන්නෑ. හරි කවුද කූඩෙ කෝච්චියට දැමේමෙ. චමිත ද අල්විස්, අපේ පුතා. එයාට කතා කරන්න ඕන. දැන් මොකක් ද ප්‍රශ්නය මහත්තයො?? ජයා ඇහුවේ වැඩේ ගොඩින් බේරගන්න. 

මේකනේ මහත්තයා. දැන් මට උදේ ඉඳන් මේ සිසිර අල්විස් කියලා පිස්සෙක් කෝල් කරනවා මේ එයාගේ නමට එවපු මල් කූඩයක් නිදහස් කරන්නය කියලා. දැන් මහත්තයාට ම පේනවනේ. මේකේ තියෙන්නේ කුමාර අල්විස් කියලා. ඒ පිස්සා කියනවා මුළු අම්පෙගමට ම එයා විතරයි ලු අල්විස් කෙනෙක්ට ඉන්නේ. ඒ නිමල් උස්සපන් ඔය පෙට්ටිය. බලන්න සර් අර පෙට්ටියත් කසුන් අල්විස් අම්පෙගම.. දැන් මහත්තයලාට මේක දීලා හෙට කුමාර අල්විස් ඇවිත් මගෙන් මල් කූඩයක් ඉල්ලුවොත් මං මොකක් දෙන්න ද?

හැබැයි මං දන්න තරමිනුත් අම්පෙගම වෙන අල්විස්ලා නම් නෑ... ශාන්තිනි පවුලේ පට්ටන්දරය වමාරන්න ගත් උත්සාහය ජයා විසින් ව්‍යාර්ථ කළේ මෙයා එක් රවා බැලීමකින්. කාර‍ණේ බරපතලකම හොඳින් වටහා ගත් ජයා වැඩේ ගොඩින් බේරගන්න වංගුවක් ගහගන්න දස අතේ කම්පනා කරද්දි ටිකිරි මොලේට පුංචි අයිඩියාවක් ආව. හරි හරි අපි පුතාට කතා කරමු. එයා ඕන කරන තොරතුරු දෙයි. ඒක හොඳ අදහස අංකය කියන්නකෝ මහත්තයො මං කෝල් කරන්න. මේ වෙන කොට අපේ චමිත ෂීනන් හිටියෙ හොස්පිටල් එකේ. නමුත් එතුමා නුවර එළියට කතා කරල වැඩේ ගොඩ දාලා දුන්නා. අපේ ශාන්තිනීත් චමිත අයියට කතා කරන්න ස්ථානාධිපති තුමාගෙන් රාජකාරි දුරකථනය ඉල්ලන්න ගිහින් හොඳවයින් දෙක තුනක් අසාගෙනත් තිබුණා. 

මේ ජවනිකා සියල්ල අහවර වෙලා මල් කූඩය නිරුපද්‍රිතව හෝටලයට ගිහින් තිබුණා. දැන් මල් කුමාරලා වැඩ පටන් ගන්න ඕන වෙලාව. නැතිනම් සුන්දර මල් මාලා තමා උදේට. අපේ පවුලේ මල්කරු චමිත අයියාත් නැතිව ආධුනික මල්කරුවන් පිරිස මල් ලියකම් කොරවන්න ගිහින් හොට බිම ගත් හැටි මීළඟ සලාදයෙන් ලියැවෙයි.