අද.... තොටකුමාර රාජපුතා - මහේෂී කුමාරි බඳී.... මංගල්ලේ සාර වෙවා - සෑදි සෙත්....!!

යාදෙත නොරත රත

ඇවරි සාමාන්‍යෙයන් හරි ඩියුට මයින්ඩනඩ් නේහ්... ඔව් බං ඉතිං ඌට කෝටියක් අත්වැඩ සහ පර වැඩනේ... ලොල්. ඇවරිගේ වැඩ ගැන සාමාන්‍යයෙන් මිනිස්සු කතා වෙන්නේ එහෙමයි. අද ඒ කිව්වේ 28 වැනිදා ඇවරි රාජකාරි නිවාඩුවක් ගත්තේ යා දෙක නොරත රත වූ, තොටපුතා හා මාෂි  දෙපළගේ මංගල්‍ය සඳහා සහභාගී වෙන්න. 

චිලී දුන්න ලණුවක් ගිල්ල නිසා පාන්දරින් ම පුස්ප මංජරිය ශ්‍රී හස්තයෙන් අරං තමා ඇවරි චිලී මන්දීර් වෙත පැමිණියේ. කලින් දා සවස දුන් ඇමතුමෙන් චිලියා එකෙන් ම ඉස්කෝප්ප කතාවක් ගෙනහැර පෑවා. මචං අටයි තිහට රාහු කාලය, උඹලා හතයි තිහට වරෙන්. හරි. අහිංසක ඇවරි කොලූ උදේ පාන්දරින් නැඟිටලා ලක ලැහැස්ති වෙලා පාරට බැස්සේ මංගල්‍යට යන්න. අඩේ මං යද්දිත් රුචිර භායි සුපුරුදු වතාවතක් වන ඇලියොනය සුරතල් කරමින්. අමුවෙන් කිව්වොත් දෝවනය කරමින් හිටියේ. ඒ අතරේ චිලී තොමෝ ලක ලැහැස්ති වෙමින් උඩු මාලේ. ආ... මොකෝ උඹ කුකුලා මල්ලේ අරං.. ඈ මගෙන් පුරස්න කළේ නක්කල් මන්දහාසයක් මුවේ රඳවා ගනිමින්. ඇයි යකෝ රාහු කාලයට කලින් යන්න ඕන කව්වේ??? අනේ බං අයියා නැවට නඟින්නේ රාහු කාලය බලලා ද? තෝ මගේ ලණුව කාල උදෙන් ම ආව නේහ්... ඇයි අපි රාහු කාලයට කලින් යන්න ඕන නැද්ද?? මං උදේ පාන්දර වැටුණ වලක් ගැන සිතමින් විරවපට්ටම් ගසාගෙන සැටියට බර වෙලා වට්ටු ඩූ යැයි සිතමින් එකල මෙකල වුනා.

ඔය අතරේ අටේ කණිසමට ක්ලෝස්ගෙන් ඇමතුමක්. මචං මං දැන් ඇහැරුණේ උඹ කොහේ ද? යකෝ යන්නැද්ද? මං ඇවිත් ඉන්නේ චිලයා එක්ක මගේ ඇරියස් එක ක්ලෝසා පිටින් ගියේ ඒ විදියට. හරි බං මං පහළ ඉන්නේ ගයියා තමා අඩු. ඌ මිරිස්වත්තේ කිව්වා. දැන් එයි. ක්ලෝසා ඇවරිට තද වුන බව දැන කතාව හමාර කළා. ගයියාත් ආවම අපි පිටත් වුනා. දැන් නම් පස්ට බඩගිනිය මචාලා. කාලා ගියොත් මොකද? අපි කොතලාවල සමර්ෆීල්ඩ් ආපනශාලාවෙන් කුස පුරා කෑවා. මඟ සලකුණු ලකුණු වුන හැටියට අපිට කඩුවෙලින් අධිවේගී මාර්ගයට දාලා කුරුදුගහින් එක්සිට් වෙලා ඇල්පිටි පාරෙ වතුගෙදර හන්දියට ඇවිත් එතනින් දකුණට දාලා බලපිටියට යා යුතුව තිබුණා. ඒ ටිකට අපේ නැවිගේටර්ලා ගූගල් මැප්ස් සහ ජී.පී.එස් දාගෙන අනවශ්‍ය සංකීරණතාවක් ඇති කළ නිසා මඟතොට හිටි අයගෙන් පාර අහගන්නත් වුනා.

වතුගෙදර ටවුමෙදි හමුවුන අංකල් කෙනෙක් යූ ටර්න් එකක් ගහලා දකුණට හරවන්න කිව්වා. කොහොමින් කොහොම හරි අපි නියම පාරට ආව කියමුකෝ. රුචිර භායී මඟ යමින් සිටම මඟ කොයි දැයි විචාරන්න අවැසි යැයි කියා සිටියේ තවත් අපිට මගට කාලය කන්න පුළුවන්කමක් තිබුණෙ නැති නිසා. “මං නම් කවදාවත් මල්ලි ගෑනුන්ගෙන් පාරක් අහන්නෙ නෑ. ඔය පේනවනේ ඒ අයගේ මූණූ.. පාර කියන්නේ කෙලෙස ද ඈ මට ඇයටත් පාරක් ඇති නැති ගානය තමා.. ඒත් කමක් නෑ ඔය අක්කල දෙන්නගෙන් අහන්න මේ පාර ගාලු පාරට වැටෙනව ද කියලා??? රුචිර අයියා ජීවිතේ පළමු වතාවට තමන්ගේ ප්‍රතිපත්තිය කඩකළා. මේ පාර ගාලු පාරට වැටෙනවද? ටික වෙලාවක් අපි දිහා බලාන හිටි වතුගෙදරවාසී කුමාරිහාමි නෑ කියාලා කිව්ව ම අපේ ඇස් වලින් ඩොලර් පැන්නා.

වේවැලින් කළ සෙනෙහසේ පෝරුව...

හෑ...??? කාන්ට් බී නේ බන්ස්. දිස් ඉස් ද රයිට් වේ චිලියට ඉංගිරිසි වැමෑරුණා. කමක් නෑ ආයෙත් හරවන්න කලින් ඔය අයියගෙන් අහන්න කියලා පිරිමි පරාණයක් ළඟ වාහනේ නතර කරපු අපි සුපුරුදු පුරස්නය යොමු කළා. ඔව් කි.මි තුනක් විතර යන්න. ගාලු පාර තමා. දැක්කනේ මල්ලි, එක්කෝ අර පිස්සු මලහෝත්රාව දන්නැති බව කියන්න ඕන. ගෑනුන්ගෙන් පාරක් ඇහුව ම ඔහොම තමා. මං කිව්වේ. ඉතිං අයියමනේ ඒ උඩිච්චිගෙන් පාර අහමු කීවේ. හරි බං ඒ බෙහෙතකට වත් පිරිමියෙක් නොහිටි නිසා නේ. ඊළඟ පාර නම් මළත් ගෑනුන්ගෙන් පාර නොඅසන්න අදිටන් කරගෙන අපි ගාලු පාරෙන් ලයන් පැරඩයිස් හෝටලය හොයාගෙන ගියා. ‍තාර පාර ටිකකින් බොරලු පාර වෙලා කලපුවෙන් අහවර වෙන බව අපිට ඉවෙන් දැන්නා. අන්තිමේදී පාර කෙළවර ඒ මනරම් නිකේතනය පිහිටා තිබුණා.

ඇවරිලා වී.වී අයි පී නිසා අපි යනකම් විවාහ ජෝඩුව හෝටලේ පෝටිකෝව යටට වී බලා හිටියා. ඒ නිසා උත්සව සභාවට ඇතුල් වෙන්නත් කලින් ම අපිට නව යුවළට සුබපතන්න හා ඔවුන් සමඟ ඡායාරූපවලට පෙනී සිටීමේ අවස්ථාව ලැබුණා. ඒ වෙද්දි පෝරුව අහවර වෙලා තිබුණා. මාෂි සහ ඇගේ ආදර පියාණන් චිත්‍රකලා ආචාර්ය පුබුදු මහතා විසින් මනරම්ව නිමවා තිබූ පෝරුව, පොල්තෙල් පහණ, සෙටිබෑක් අපේ නේත්‍රාකර්ශනයට ලක් වුනේ ඔය අතරේ. ඒ නිර්මාණ සඳහා සහයෝගය දක්වපු මාෂිගේ මස්සිනා පොඩ්ඩ සහ කොටුවෙන් පිට හිතන විස්ටා මිත්‍රත්වයට ඇවරිගේ ආචාරය හිමි වෙනවා. වේවැල් යොදාගෙන නිමවා තිබූ පෝරුමස්තකප්‍රාප්ත නව යුවල නැරඹීමට ඇවරි විශාල ආසාවකින් හිටියා. නමුත් කරුමෙට නිල ආරාධනා පත්‍රයේ පෝරුව චාරිත්‍ර සඳහා නියමිත වෙලාව සටහන්ව තිබුණේ නෑ. රගා තමා ඊට වගකිව යුත්තා. ඇවරි දන්න තරමට නිල ආරාධනාපත්‍රෙය් වර්ඩින්ග්ස් රගාගේ. මේ වේවැල් පෝරුව පිටිපස්සේ මාෂිගේ හා තොටස්ගේ පවුල්වල සියලු දෙනාගේ ආදරේ තියෙනවා. එච්චර වේවැල් කන්දරාවක් අත්වලින් කපලා, පාට කරලා ඒ මහන්සිය නිසා ම මනාල තොට පුතාගේ ඇඟිල්ලක නියපොත්තක් සම්පූර්ණ වශයෙන් ගැලවිලා තිබුණ බවත් සඳහන් කරන්න ඕන.

හංසයා පහන

ඒකත් ජයසිරි මංගලම් කියමුකෝ. අපි ස්ථාන පරීක්ෂාවේ යෙදිලා ජැටිය හා ඒ අවට නරඹලා අපේ පුද්ගලික පොටෝ ෂූට් අහවර කරලා නැවත සාදයට එක්වෙද්දි නව යුවල බෙදාගෙන වළඳනවා. ඇත්තට ම අද දවල් තොටයටවත් මාෂිටවත් හරියට කන්න ලැබුණෙ නෑ. අපි වට වෙලා පිස්සු කෙළපු නිසා. වෙනදට උඹ කපල් කද්දි පෝස් කරන්න කියලා උන්ට වද දෙනවනේ. අද අපි උඹට ඊට වඩා රැගක් දෙන්නම් කියලා කස්ටිය ම වට වුනත්, අනේ මචංලා රෑට වැඩ තියෙන නිසා අපි ටිකක් යහමින් කන්න ද කියලා තොටස් කරපු ඉල්ලීම නොවෙන්න අපි එතනින් අයින් වෙනවා බොරු. ජෝඩුව පට්ට රිලැක්ස් හිටියා. වෙඩිම කියලා මහ අමුත්තක් නෑ. හැබැයි අනුන්ට හැමදාම පෝරුව උඩදි රිලැක්ස් රිලැක්ස් කියන තොටයා චේන්ජින් රූම් එකේ දි කිව්වෙ හතරවරිගේ නෑදෑයො දැකලා බුවාට හීන් දාඩිය දැම්මා කියලයි.

දැන්වත් මුන්ට යන්න කියලා නිදහසේ කමු ද??

කෑමට තිබුණ පෝලිම අඩුවෙනකම් අපි ඒ ළඟ තිබුන පළතුරු වට්ටියට වග කිව්වා. පලතුරු වට්ටියක් දෙන චාලිත්තරයක් මංගල්‍ය පුරාණයේ තියෙනවලු. ඇවරි නිල කැමරාශිල්පින්ගෙන් කළ විමසීමකදී කියැවුනේ ඒකෙන් මනමාලයා නිකම් මිදි ගෙඩියක් දෙකක් වගේ කවනවා කියලයි. නමුත් අද වෙඩිමේ නම් ඒ වැඩේ නොකෙරුණ නිසා සියලු ම පලතුරු විනාඩි කිහිපයකින් අපේ ආමාශගත වුනා. ඔය අතරෙ අර තැටිගත රුක්මණීදේවිගේ සහ වයස්ගත ඇන්ජලීන් ගුණතිලකගේ කටහඩේ මික්ස් එකක් වුන අප්සට් කෙල්ලගේ වොයිස් එකෙන් සින්දු කීපයක් අහන්නත් සිද්ද වුනා. හැබැයි අවංකව මාෂිගේ සහ තොටස්ගේ කලාබර පවුලේ සාමාජිකයන් විසින් නියමිත ෂෙඩියුලයකට සින්දු බෙදාගෙන කිව්වා. ලොකු, පොඩි, බාල මහලු හැමෝ ම කිසිදු ආරාධයනික් තොරව, කෝලයක් නැතිව ඒඒ ගීත භාරගත් පවුලේ ගායක ගායිකාවන් තමන්ගේ ගීත රහට ගායනය කළා. අර සුබ දිනයක් වේවා.. සින්දුව කියපු අක්කයි, ආදර මල් පවනේ..  කියපු අයියයි හස්බන්ඩ් ඇන්ඩ් වයිෆ්. ඒ ජෝඩුව දරු දෙන්නත් එක්ක කලින් ගියා. ඇවරි කා පාර්ක් එකේ දී කපල් එකට විෂ් කළා. පස්ට කලාකාරයින් එක්තැන් කළ එහි වචනයේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන් නියම ගීත ප්‍රසංගයක් පැවැත්වුණ බව කිවයුතුයි.