යුටෝපියාවේ ආචාර්යවරු

අපේ කැම්පස් එකේ හොඳ ම කථිකයා තේරීමේ Best Speaker’s Competition 2010 පහුගිය 22 වැනිදා පැවැත්වුනා. මූලික වටයන්ගේ සුදුසුකම් ලද තරඟකරුවන් තරගකාරියන් පණහකට අධික සංඛාවකින් අවසන් වට සඳහා තරඟකරුවන් හය දෙනෙක් තේරී පත්වී තිබුණා. අනේ ඉතිං තරඟකරුවන් කිව්වට මොක ද සියලු දෙනා ම තරඟකාරියන්..
මූලික වටයේ තරඟ කිසිවක් නරඹන්න බැරි වෙච්ච නිසා මටත් අවසාන ෆයිනල් එක බලන්න ලොකු කැමැත්තක් තිබුණා. ඔන්න ඉතිං මාත් ගිහින් ධර්මාලෝක ශාලාවේ වාඩි වෙනවා. අපි සාමාන්ය්යෙන් හෙළුවෙන් වැඩ කොළාට මේ තරඟයේ හැටියට එහි සියලු කටයුතු කඩ්ඩෙන් තමා සංවිධානය වුනේ. Gaval Club සහ Career Guidance Unit එක තමා මේ සියල්ල සංවිධානය කළේ. මේක අපේ hi-cult එකේ fringe event එකක් කියන්නත් පුළුවන්. මොක ද මේ වෙනුවෙන් සහභාගී වුනේ ඒ වෙනුවෙන් ම පැමිණි සීමිත පිරිසක් නිසා.
කොහොම නමුත් අපේ වී.සී තුමා ප්ර ධාන සියලු පීඨයන්ගේ පීඨාධිපතිවරුන් එහි කැඳවා ගන්නට සංවිධායකයෝ සමත් වුනා. වීසී තුමා අවසානය දක්වා ම සිටි නිසා පීඨාධිපතිවරුන්ටත් හෙල්ලෙන්න පුළුවන් වුනේ නෑ. අපේ කැම්පස් එකේ කඩ්ඩෙන් වැඩ කරන මිනිස්සු ටික එකතු වෙන තැන තමා මේ Gaval Club එක. ඇත්තට ම ඔවුන් මහා සම්ප්රකදාය ඉදිරියේ තවත් චූල සම්ප්රීදායක්. ඒත් මං එදා දැකපු සුවිශේෂත්වය වුනේ මේ ටිකයි කියලා හිතන කඩුලෝලී පිරිස එක ම වේදිකාවකට ගෙනාවොත් විශාල ප්රතමාණයක් කියන එක. මොවුන් කොහෙන් ආවා ද? මේ සියලු දෙනා කවුද කියලා හොයාගන්න ම මමත් එදා ගියා.
සියල්ල නියමාකාරයෙන් සංවිධානය කර තිබුණා. නිවේදක දිනුක්ගේ විහිළු හැරෙන්න..... අපෝ නෑ!! ඔහුත් නියම නිවේදකයා. නමුත් ඒ විහිළු තව ටිකක් පන්ච් වුනානම් මරු. තවත් කියන්න තියෙන්නේ function එක ඇදුනා වැඩියි කියලයි. මොකද අන්තිමේ සමන්මලී trophy එක උස්සද්දි ටිකක් හයියෙන් චියර් කරන්නවත් එකෙක් හිටියේ නෑ. Prepared Speech ටික නම් පට්ට. හැබැයි ඒ මොහොතේ දුන්න කතා ටික නම් එච්චර ම නිර්මාණශීලීව ඉදිරිපත් කරන්න කාටවත් හැකි වුනේ නෑ. සමන්මලී නම් ටිකක් විතර කතාවේ ඒ පැත්ත ගැන හිතුවා කියලා මං හිතනවා. ඔවුන් සියලු දෙනා ම අපිට මොහොතක් ජීවිත ගැන හිතන්න අවස්ථාවක් දුන්නා කියලා හිතනවා. හැමෝ ම that’s over to you කිව්වට easy to said than done කියලත් මතක් කරන් ඕනා. නමුත් ජීවිතේ ගැන කියපු ඒ පුංචි පුංචි අදහස් ටික නම් වටිනවා. තරගය පුරා ම මට මතක හිටපු මං අකමැති ම වාක්ය වුනේ හැම කතාවක ම අවසානයේ කියන one minute silence කියන පාඨයට. මොක ද ඉන් පස්සේ දිනුක්ගේ ජෝක් එකක් අහන්නත් වෙනවනේ?? මුල් ම කථිකාවිය, අර හැමදා ම තේ වලට පරක්කු වෙන කෙල්ලගේ කතාවත් හොදයි. හැබැයි මෙච්චර හරි අපේ කස්ටියක් එන්න ප්රහධාන හේතුව ඉංග්රීකසි අංශ ප්ර්ධාන මැණික් මැඩම් කියලයි අපිට නම් දැනගන්න ලැබුණේ. ඒ පට්ට හැන්දෑව නම් අමතක වෙන්නේ නෑ.....
අන්තිමේ දී ප්ර ථම වසර ශිෂ්යාැවක් හොද ම කථිකාව වුනා. ඒක නම් පුදුම විය යුතු කාරණාවක්. මොක ද ඈට වත් තමන් දිනයි කියලා හිතෙන්නැතුව ඇති. ඒ නිසා. Gaval Club එකේ හැමෝට ම ඇවරිගේ සුබ පැතුම්!! ඊළඟ පාර නම් Inter University Best Speaker’s Competition 2011 මුල සිට ම බලන්න ඇවරි කැමැත්තෙන් ඉන්නවා...