පිරිත් අහමුද මචං?

පිරිත් ඇසීම පින් වැඩෙන පින්කමක් කියනවනේ.... ‘කාලේන ධම්ම සවණං’ කිවවලු. ‘පරිත්‍රාණ’ යන්නෙහි ‘පරි’ කියන්නේ හාත්පස ‘ත්‍රාණ’ කියන්නේ ආරක්ෂා වීම. ඉතිං පිරිත් කියන්නේ හාත්පසින් ආරක්ෂා වීම. කොහොම නමුත් පිරිතට වඩා වැඩක් කළ බව තේරුණ නිසා මටත් පිරිත් ඇසීමට වඩා පිරිත බැලීමට පැහැදිලි උනන්දුවක් ඇති වුන බව කිව යුතුයි. මං කළින් කිව්ව වගේ මේ පිරිත සංවිධානය කර තිබුණේ පළමු වසර විද්‍යාපීඨ සහෝදරයින්. මෑතක ඉඳන් අපේ විශ්ව විද්‍යාලයේ කැපී පෙනෙන සංවිධායකත්වයක් දරන පිරිසක්. අලුත් කල්ලියක්. මං පෙර ලියලා තිබුණා වගේ ඔවුන් පොසොන් වැඩසටහන හරහා යමක් කරලා පෙන්නුවා. ඒ විශ්වාසය මේ කටයුත්තටත් අපිව ගෙන්වා ගැනීමට හේතු වුනා කියන්නත් පුළුවන්.
පිරිතට කළින් දවසේ මං අපේ ජිම් කැන්ටිමෙන් ප්ලේන්ටියක් බීලා ගෙදර යන්න ආපු නිසා පහුවෙනිදා සැර පිරිතක් ඇති බව පැහැදිලිව පෙනුනා. ඒ වෙද්දිත් මණ්ඩපේ ලී රාමු ගෙනැවිල්ලා. ඔවුන් ඒ වෙලේ කරමින් හිටියේ ජිම් එකේ උඩු වියනක් සහ බෞද්ධ කොඩියක් සව්කොළ වලින් නිර්මාණය කිරීමයි. ඒක නම් ගති පාර. නියම වැඩක් කියලා අපි එන්න ආවා. නමුත් පහුවෙනිදා මං කැම්පස් එද්දි මෙන්න ජිම් එකට බහින පඩිපෙළ දිගේ බල්බ් වැල් දාලා “ ” කියලා තොරණක් හේම ගහලා වෙනම ම පරිසරයක් මවලා තිබුණා. ජිම් එක පුරා ම මේ ආලෝක විදුලි බුබුළු වගේ ම වෙනත් සැරසිලි වලින් බොදු ගතියක් ඉස්මතු වුනා. මට ජිම් එක ඇතුළට යන්න ඕනකම තිබුණා. නමුත් මුළුමනින් ම විද්‍යාපීඨය ඒක බදු අරං තිබුණු නිසා ඇතුළට යන්න ටිකක් බයක් දැනුනා. අන්තිමේදී මං එහි යද්දි ගොක් කොළ වලින් හරි අපූරු පිරිත් මණ්ඩපයක් හදලා තිබුණා. මං හවසට එනවා මයි කියලා තීරණය කරන්න මේ කැටයම් ප්‍රමාණවත් වුනා. අනිත් අතට මේ සියලු සැරසිලි දහවල් කාලයේ මෙහෙම නම් රෑට කොහොම වෙයිද කියලා මං කල්පනා කළා. ඔබ මේ වෙසක් එකට ගංගාරාම වෙසක් කළාපය නරඹන්න ගියා නම් ඒ ගතිය සරසවි බිමත් තියේවි කියන බලාපොරොත්තුව මට තිබුණා. (නැත්නම් නිකන් හරියට කානිවල් එකක් වගේ)
පසේසේ තනියම රෑට කැම්පස් එන්න මං හිතා ගත්තා. එක අතකට මේක පුංචි නයිට් ඇඩ්වෙන්චර් එකක්. අනිත් අතට පොඩි ත්‍රිල් එකක්. තවත් කාරණයටක් උනේ හවස මං ගෙදර එන්න එද්දි ඔවුන් වැට දිගට සම දුරින් එල්ලන ලද බට පතුරු කුමක් පිණිස ද කියන කාරණේ දැන ගන්නටත් මට කුතුහලයක් තිබුණා. හැමදා ම දවල්ට කැම්පස් ඇවිත්, රෑටත් ඇවිත් බලන්න හිතුන නිසා මං ආවා. එන්න ඉස්සර පුරුද්දට වගේ අතිජාත මිත්තරයා ක්ලෝසාට එන බව කිව්වම මාත් එන්නම් කිව්වත් ෂුවර් කළේ නම් නෑ. පස්සේ 7.30ට මං විශ්ව විද්‍යාලයට එද්දි අර කියපු උණ බට සියල්ලගේ ම ලස්සන ගොක් සැරසිලි තුළ තැබූ මැටි පහන් වලින් වීදිය ම ආලෝකවත් කර තිබුණ හැටි දැක්ක ම මං නම් පුදුම වුනා. කාගේ වුනත් නියම සැරසිල්ලක්.
හිමින් හෙමින් මේ පහන් පූජාවේ අසිරි විඳගනිමින් උඩට ආවම බණ පටන් ගන්න තව ප්‍රමාද වෙන බව දැනගත්තා. පහන් නිවෙන්න නිවෙන්න අපේ කස්ටිය හරි උනන්දුවෙන් පත්තු කළා. අලුත ගොඩ ගිය අයට නම් මේ පිරිත ආශිර්වාදයක් වුනා. ක්ලෝසත් ආපු නිසා සාද කතාවෙන්, විහිළු තහළුවෙන් කල් මරපු අපි අන්තිමට හාමුදුරුවෝ වඩින්න ආසන්න වෙන කොට ජිම් එකට ගියා. එතනත් හරි අපූරු වැඩ සිද්ද වුනා. පාවඩයක් දාන්න ගිහින් මදි වෙලා පැදුරක් නවලා පාවඩයක් කරලා අපේ විද්‍යාපීඨෙ කට්ටිය හපන්කමක් පෙන්නුවා. ඒත් පාවඩ මදි වුනා ම සුදු ඩිමයි කොළයක් ගෙනත් බිමට දැම්මා. කොහොම ද ටිකිරි මොළේ???
හාමුදුරුවෝ රෑ නවයට කිට්ටු කරලා වැඩම කළා. විද්‍යාපීඨ සිසුන්ගේ කලා කෞශල්‍ය ඉහළින් අගය කළ විද්‍යාලංකාරේ උප පරිවේණාධිපති හාමුදුරුවෝ එදා තමන්ට පේරාදෙණියේ දී සිසුවකුව සිටියදී කරන්න බැරි වුනු පින්කමක් අද අපේ සිසුන් කිරීම ගැන සතුටු වන බව කිව්වා. හැබැයි පුංචි කඹ ඇදිල්ලකට වෙනත් පිළක් දින්නයි කියලා ගහ මරා ගන්න තරම් මෝඩ වෙන්න එපා කියලා පුංචි තරවටුවකුත් කළා. තවත් කිව්ව කතාවක් තමයි මේ පින්කම අවසානයේ පිරිකරක් දෙන්න හිතනවා නම් ඒක දැන්ම ම දුන්නා කියලා හිතාගන්න කිව්ව එක. මේ කෙටි අනුශාසනෙන් පස්සේ පිරිත පේ කරන්න පටන් ගත්තා.
සරණාගමනය, ජයමංගල ගාථා පිළිවෙළින් හමාර කරලා තුන් සූත්‍රයට කලින් හේවිසි වාදනයක් තිබුණා. ඒක නම් සැලකියයුතු වෙලාවක් තිබුණා. කොච්චර වෙලා ද කියනවා නම් හුඟක් ගෑනු ළමයි නැඟිටලා යන්න ගියා. පස්සේ තුන් සූත්‍ර දේශනාවත් දොළහ වෙද්දි හමාර වුනා ම අපිත් එන්න ආවා. මේ පිරිතට සැලකිය යුතු පිරිසක් සහභාගී වුනා. කිසි ම පීඨ භේදයක් එහි තිබුණේ නෑ. කටයුතු හුඟක් සාමකාමියි. නමුත් අර පාරේ වූ සැරසිලි පහුගිය පාන්දර උදේ මං යද්දි ඉවත් කර තිබීම ගැන නම් මං විරෝධය පළ කරනවා. කොටින් ම උදේ වෙද්දි රෑ මුකුත් නොවුන ගානයි. සමහර විට ඒවා විද්‍යාපීඨ සිසුන් විසින් ම ඉවත් කළා වෙන්න පුළුවං. නමුත් උදේ වෙනකම් තියන්න තිබුණා. කොහොම නමුත් වැඩ පිළිවෙල දන්න නිසා ගෙදරින් එනකම් බලන් ඉඳිද්දි නිවිච්ච ගොක් ගහනක් ගළවා ගන්න මං අමතක කළේ නෑ. එක අතකට ඒ අපේ පාරම්පරික දැනුමක්. පිරිත් මණ්ඩපේ වුනත් එහෙමයි.
ලබන පාර වෙසක් එකට මං කූඩු හදන්නේ නෑ. මේ ගොක් කූඩුවට වැඩියේ බට ඕනත් නෑ. මැටි පහනක් ඇතුළින් තිබ්බ ම හරි ලස්සනයි. පහසු විකල්පයක්. හැබැයි අර පිළිස්සුම් පැල්ලම් ඇති වීම නිසා දෙපාරක් පත්තු කරන්න අමාරුයි. කොහොම නමුත් මගේ ස්ථාවර නියෝගය ගැන සලකා බලා එදා රෑ පිරිත් අහන්න ආපු එක ගැන මං ක්ලෝසාට ස්තුතිවන්ත වෙනවා. හැබැයි ඒක ප්‍රචාරය කරවලා මට උපාසක මහත්තයා කියවපු එකට නම් මුකුත් නොකර බැරි වේවි!!