ගැළවෙන වහල්ලට ගොරකා තැම්බීම හෙවත් රන් මැණිකාගේ මංගල ආප්ප බෑම.

 

මේ දවස්වල හෝම් කොරන්ටීන් සීන් එකේ ඉන්න නිසා අපේ රන් මැණිකා මැතිනිය ආප්ප සෑදීමේ මෙහෙයුමක් ආරම්භ කරලා තිබුණා. ආප්ප කියන්නේ ඉතිං දකුණේ අය දන්න කියන කෑමක්. මේ කොරෝනා අස්සේ කඩෙන් හැමදාම අරන් කන කෑම ගෙවල්වල හදන ට්‍රෙන්ඩ් එකක් ඇවිත් තියෙන නිසා අපේ මැතිනියටත් ඉතිං ගෙදර ම හදලා ස්වයං පෝෂිතයි කියන්න හරි ගාය. කොටින් ම ස්ප්‍රින්ග් රෝල්ස් හැදුවොත් ටොමැටො කෙචප් එකත් ගෙදර ම හදන්න ඕනෑ. අපි ඉතිං කටයි පුපයි වහගෙන - සසයි සසයි කියන්න ඕනෑ. හරිම සිම්පල් ප්ලෑන් එකක්. 👺👺👺

මැතිනිය ගෙදර හදන කෑම සංසදයේත් යාවජීව සාමජිකාවක්. කොච්චර සිය රට දේ සිරි සැප දේද කියනවා නම් ආනායනික බටර් චීස්, මොසරැල්ලා පවා ගෙදර හදලා ගන්න තරම් දියුණු වෙලා. අපි පෙරලා අපි බොන්නෙ කිව්වට මේම? මැතිනි ඉන්න කාලෙ මේ අම්මණ්ඩිලා හිටියා නම් බහුජාතික සමාගම් බලන් ඉද්දි බංකොළොත් වෙන්නේ. සා වෑව්.. 🥳🤩

හැබැයි අපරාදේ කියන්න බෑ පිටි කවලා ම අපි සෑහෙන්න මහත් කළා මේ ටිකේ. අඩේ බලනවකෝ මාත් මහත්වෙලා කියලා කොකන් පාන්නේ තව ඩෝ එකක් අනන ගමන්. ඉතිං හරියයි ද ආයුබෝන්?. හැම හවසක ම මොකක් හරි අලුත් එකක් ‌මේසයට වඩින බවත් නමක් තබා කෑමට ගන්න වෙන බවත්, ඊට ආදේශක වශයෙන් එළවලු තැම්බුමක් වගේ පුංචි ලැයින් එකක් සමඟ පහුවදා එළි වෙනකම් සුදා ගින්දරේ සෝපාකලා වන බවත් අපි දැනගෙන හිටියා. කන්ට බොන්න නැති, යන්ට එන බැරි කාලේ වෘත්තිය සමිති අරගල කළොත් ලැබෙන දේත් නැතිවෙන බව දන්නා නිසා හැමෝ ම කිව්වත් වගේ කටපි කටපි ගාගෙන හිටියා. නමුත් රන් මැණිකා නම් හැමදාම ඉගෙන ගත්තා. ගොඩක් කෑම ඉතා ම රසට හැදුනා.  Shawarma ව‌ගේ ම මස් රොටී, සමෝසා ආදී බෝමයක් කෑම. මේ සාමාන්‍යයෙන් ඇය හදන කුකීස්, පෑන් කේක්, ඉඩ්ලි, තෝසෙ, වඩේ වලට අමතරව. මැතිනිය කොච්චර කෑම හදන්න ම කැප වුනා ද කිව්වොත් කුක් කුක් කුක් කුක් කියාගෙන කුස්සියේ ස්ථිර පදිංචියට ම ආව. 😲

තවත් පික්ෂු හැදිලා ආයෙත් හැදෙන ට්‍රෙන්ඩ් එකක් වුනේ වෙනදා තෙලේ බදින එවා බේක් කරලා කන එක. පැටිස් තෙලේ වර්ෂන් වෙනුවෙට බේක් වර්ෂන් එක නැඟලා ම යනවා. පාටත් හොදයි. රන් මැණිකාගේ කෑම හැදීමේ පුරුද්ද සහ ආසාව කියන්නේ පහුගිය මැයි එකොළොස් වැනිදා වැඩට යන්න ගත්තු දවසේ ඉඳන් උදේ ම ඇහැරිලා, සුකුරුත්තන් කෑමක් හදලා, වැඩට යන්න කලින් ගෙදර ඉඳන් වැඩ කරන අපිට උදේ කෑම කන්න කියාගෙන යන අලුත් චාරිත්‍රයක් ඇති වෙන තරමට ම කොරෝනා කෑම අල්ලලා ගිහින් තිබුණා. 

මේන් කෝර්ස් අතින් සාර්ථකවුන කෑම අතරට අලුතින් ම එකතු වුන ආප්ප ගැන කතාව තමා අද කියන්නේ. ඇවරිතුමා කෝමටත් ඔය කෑම සබ්ජෙක්ට් එකේ දරුණුවට ම නෑ. අපි ජීවත් වෙන්න කනවා මිසක්, කන්න ජීවත් වෙන්නේ නෑ නෙව. අනික එක වේලකින් බඩ පිරුණාට ආයෙත් බඩගිනි වෙනවා. ඒවයේ කෙළවරක් නෑ. ඉතිං කන්න එච්චර මහන්සි වෙන එක මහ විකාරයක් වගේ. නමුත් උයන්න ආසයි. ඒක සේවාවක් නිසා. ළමාතැනී කුස්සියේ දී නයි මිරිස් කරලක් වගේ සැරයි. බෝතලේ ඒවා එක්ක තාච්චිය ළඟ ඉන්න වෙලාවක නම් තෙල් හැන්ද අතේ තියලා ඇති ගාණට. හැබැයි ඈට උයන්න ගියා ම, හැටහුටාමාරක් සේනාව අවශ්‍ය වෙන්නෙත් නෑ. 😵

ඇවරිගේ ගම් පළාත මාකොළ, ආප්ප ගැන කිව්වොත් අමතක නොවන සන්නාමය තමා මාලීනී ඇන්ටි. ඇවරි පොඩි කාලේ ආප්ප ඇතුළු කඩයාප්පන් විකුණලා දරුවො තුන් දෙනෙක් ම ලොකු මහත් කරලා දැන් ඩුබායිවල මුණුබුරා බලාගෙන ඉන්න මාලනී ඇන්ටි ඒ කාලෙ හැම හවසක ම ආප්ප බාල්දියක් හදන්නේ පාරෙන් එහා පැත්තේ තමන්ගේ සෘජු තරඟකරුවා වන පෙරේරා හෝටලේට අභියෝග කරමින්. හවසට ඒ ගෙදරින් එන කෑම සුවඳට අපි ඇදෙද්දි ඇන්ටි අපිටත් අත හුරුවෙන්න ආප්ප වක්කරන්න දෙනවා. එහේ ලොකු අයියාට ආස්මි, කොණ්ඩ කැවුම්, කොකිස් වගේ කැවිලි ගොඩක් හදන්න පුළුවන්. එතුමා දැන් ට්‍රාන්ස්මිෂන් ඉංජිනේරුවෙක්. ලොකු අක්කා වරලත් සැළසුම් නිර්මාණ ශිල්පිනියක්. පොඩි මලයත් කළාපේ වැඩ. 🥰

“අපෝ පිරිමි ළමයි කෑම හදන්නෑනේ?” දවසක් ඇවරි කිව්වා ම මාලනී ඇන්ටි ඉස්සරහ දත් දෙක විතරක් ඇති කට ඇරලා ඇස් ලොකුකරගෙන මෙහෙම කිව්වා. ආහ් හරි වැඩක් නේ? කවුද කියන්නේ? එතකොට පිරිමි ළමයි ආප්ප කන්නේ නෑ? කනවා හදන්නේ නෑ? එතකොට අර ඉස්සරහා හෝටලේ ආප්ප දාන කොල්ලා? 🙄

ඔන්න බලාගන්න ළමයෝ මෙහෙමයි ආප්ප වක් කරන්නේ. ඇත්තට ම කෑම හැදීම ඈට හරියට භාවනාවක් වගේ වැඩක්. සමහරක් වෙලාවට ලොකු කල්පනාවක ඉඳගෙන වුනත් වැඩේ හරියට කරනවා ඒ හෝටලේ රතුපාට යකඩ පුටුවල ඉඳන් මං බලන් ඉඳලා තියෙනවා. මාකොළ එතුමියට රසකැවිලි ඇණවුමක් ලබා නොදුන් කෙනෙක් නැති තරම්. කඩයප්පන් හදලා ම ලොවක් අල්ලපු මගේ කාලයේ වීරවරියට ගෞරවයක් හැටියට තමා මේ වචන ටික ලිව්වේ. ඇත්තට ම විශේෂ ප්‍රාගුණ්‍යට තියෙන වෙළඳපල වටිනාකම මං ඉගෙනගෙන තියෙන්නෙ ඒ කාලෙ.  😌

   

මුළුතැන් තේවාවේ ඇවරිට පැවරෙන ප්‍රධාන රාජකාරිය වෙන්නේ පොල් ගෑම. මිටි කිරි.. කිරි.. දිය කිරි කිරි.. බ්ලෙන්ඩරයෙන් තලාලා, භාජන වල දමාලා මැඩම් එද්දි තියලා තියන්න ඕනෑ. සාමාන්‍යයෙන් ආප්ප මිශ්‍රණයක් පැය හයක් විතර තියන්න වෙනවා. පොල් ගාලා අහවර වුනා ම ඇවරි සීන් එකෙන් අයින් වුනේ රාජකාරී වැඩ ටිකක් ඇවිත් තිබුණ නිසා. මේන් පැයකට විතර පස්සේ රන් මැණිකා කුස්සියේ ඉඳන් කෑගහනවා. සීන් ඒකේ හැටියට ආප්ප මිශ්‍රණය ඔළු‌වේ ඉදන් නවාගෙන ඇතිය කියලයි ඇවරිතුමා කල්පනා කළේ. නිකන් හිතලා බලන්නකෝ අ‌පේ ගුම්භකභූතී සුදු පාටට ආප්ප බාල්දිය ඔළුවේ ඉඳන් හලාගෙන හොඳ භූතයා කැස්පර් වගේ ඉද්දි...!! 👻

ගිහින් බැලින්නම් කෙළියා තාප්පෙට කිව්වලු. ආප්පෙ තාච්චියෙන් ගැළවෙන්නේ නෑ. අඩිය අල්ලනවා. බාන ආප්පවල මද විතරයි. වාටි අළවගන්න ඕන සම්පූර්ණ ආප්පයක් කන්න. ආප්ප බාස්ගේ වැඩේ ජෝන් බාස්ට ගියා වගෙයි කියන්නේ මේවට වෙන්න ඕනෑ. ඇයි වදේ අර ගෙදර කෑම හදන සංසදේ කාටහරි කතා කරලා අහගන්නකෝ මේකට මොකා කරනවා කියලා. දහතුනයි අනූව වගේ හෙල්ප් ලයින් එකක් නැද්ද එයාලාගේ?? 🤪

“අනේ මේ වාටිය කරවෙලා තියෙන වෙලාවෙ ආප්පෙ මෙළෙක හොයන්න එන්න එපා හරිය..?” රන් මැණිකා නහුතෙට නැඟපු රතු කට්ට පනින්න නොදී දෑත බදලා අල්ලා ගද්දි ඔන්න බබෝ බිල්ලා කියලා ඇවරි එතනින් මාරු වුනා. සෙනිකට ඇවරිට මතක් වුනේ කොච්චරවත් යූටුබේ බලලා කෑම හදන ඇවරි හාමිනේව. “ආහ්... මැණිකේ පොඩි සිල්ලර කේස් එකක් තියෙනවා තොගේට උත්තරයක් දෙන්න පුළුවන් ද?” 

ඔව්, අනේ ගැළවෙන්නේ ම නෑලු? බිත්තරයකුත් දැම්මා. ඒත් සුගතියක් නෑ. “හැබැයි මං දන්න තරමින් බිත්තර දාන්න ඕන මිටි කිරි දාන්න කලින්” කියලා වැඩක් නෑ දාන දාන ආප්පෙ ගැළවෙන්න ම බෑ කියනවා. “ඔයාට කියන්න අනේ ආප්ප කෝමත් ඩබල් ස්ටෑන්ඩ් තමා. කාපු ගමන් පැත්ත මාරු වෙනවා. “ඔයා මේ මගුලක් කියනවා.” ඇවරිටත් දැන් හාමිනේ එක්ක ඌරු ජුවල් නඟිනවා. හරි... හරී මං 2015 දී යහපාලනේට ඡන්දේ දුන්නා තමා. දැන් ආප්පේ ගළවන්න විදියක් බලමු ද? ආයෙත් මුළට යන්නැතිව? 

“මේ හැබැයි තච්චියට වැටුණා ම ගැළවෙන්න හිත නැත්තේ අලුත් තාච්චියක් ද පාවිච්චි කරන්නේ?” අඩේ හැබෑව! අලුත් එකක් තමා කිරි කිරියේ දිලිසෙන එකක්! ෂුවර් එකට තාච්චිය සීසන් කරන්නේ නැතිව ඇති. තාච්චියට ගොරක කෑලි ටිකක් දාලා ලිපේ තියලා තම්බාගන්න. ඊට පස්සේ ගොරකා ටික හොදින් තාච්චියේ අතුල්ලලා තෙල් රෙදි කෑල්ලෙන් පිහින්න. ආයෙත් ලි‌පේ තියලා පිහින්න. වැඩේ හරියයි. තාච්චියට ආප්පේ වක්කරලා වැහුවට පස්සේ ටිකක් කර වෙද්දි ආපහු මිටිකිරි පොඩ්ඩක් දැම්ම නම් මැද මෙළෙකට ගැළවෙනවා. කරලා බලලා කියන්නකෝ. මං වෙබිනාර් එකකට යනවා දැන්. මොකද වුනේ කියලා කියන්න හොඳේ”     

ඇවරිතුමාත් වහා ම අගතියට පත් පාර්ශවයට කරුණු කාරණා දැනුම් දුන්නා. මැතිනියගේ මිලියන් ඩොලර් අවවාදය හින්දා ආප්ප ටික ගළවා ගත්තා. 🤑 “ඇත්තට ම අක්කා ඔයාගේ අත්ගුණේ නම් මාරයි.” රන් මැණිකා විශේෂයෙන් කෝල් එකක් අරං හාමිනේට ස්තුති කළා. හැරෙන තැපෑලෙන් ඈවර විතාන අමතන එතුමිය කිව්වේ තමන් කිසිදාක ආප්ප තම්බා නොමැති බවයි. කොළේ ඉරා ගන්න බැරි නිසා ඇවරිත් සද්ද වහලා හිටියා. කෝමින් කෝම හරි අපේ රන් මැණිකාගේ මංගල ආප්ප බෑම සැලකිය යුතු ප්‍රගතියක් අත් කරගත්බව කියන්න ඕනෑ. සාක්ෂි වශයෙන් පහළ වීඩියෝව බලන්නකෝ. 😉