ඇවරීස් වේ හෙවත් හැම මඟුලේ ම සයිමාකට් වීමේ කලාව මහේෂ-පවී 1

පසුගිය මාසයේ ඇවරිතුමාට පැවති  වැඩ අතරින් සෑහෙන්න වැදගත් කටයුත්තක් වුනේ අපේ මහේෂ නිර්මාල් පෙරේරා කුලකුමරුවන්ගේ (මයිනා) සහ පවිත්‍රා සමරසිංහ  කුල කුමරියන්ගේ මංගල්‍ය සඳහා සහභාගී වීම. සාමාන්‍යෙයන් ඇවරිතුමා මඟුල් ගෙවල් සඳහා අනුගමනය කරන ස්ව අනන්‍ය විලාසිතාව මදක් බැහැර කොරලා අවසානය දක්වා ම තමුන්ගේ මඟුල් ගෙදර රැ‍ඳෙන්නැයි කියලා හිතවත් මයිනා මහතා ආරාධනා කළේ සුලාගේ මඟුල් ගේ වෙලාවේ දී. අඩුම වසයෙන් අවුරුද්දකටවත් කලින් ඉන් ඇඩ්වාන්ස්ඩ් කියලත් ඇවරිතුමාට නම් මේ මගුලෙත් අවසානය දක්වා රැ‍ඳෙන්න පුළුවන්කමක් තිබුණෙ නෑ. ජන්මෙට වඩා මෙව්වා එක මෙව්වයිලු නේ..!

සීතාවක තෙත් බිම් උද්‍යානයේ දී ගත් ප්‍රී ෂූට් පොටෝ කෑල්ල...!!

ඒ ගැන එදා කතා චෝදනා මුඛයෙන් කතා කළේ ඒ දවස්වල සෑහෙන්න ප්‍රසිද්ධ චිත්තරපටියක ප්‍රධාන චරිතයක් නිරූපණය කරන ලද වෛද්‍ය සුමේධ මහතා සහ නීතිවේදිනී ලක්ෂිකා දෙපළ. දෙන්නා දෙමාල්ලො කලින් දවසේ නිවාඩු හේමත් දාලා කන්ද උඩරටටත් එහා හද්දා පිටිසර උෂ්ණෙට බිබිලි දාන වන්නිලැ ඇත්තන්ගේ අඩවියේ හිටන් ආපු නිසා කුකුළත් අතින් අරන් ම හෝල් එකට සෙටමෝල් වෙලා තිබුණා. මචන් උඹේ රැවුල නිකන් අයි එස් ගරිල්ලා කාරයෙක්ගේ වගේ. අනේ ද කියන්නේ නලින රුපියල් හතළිස් පහක් දෙන්න ද? ලක්ෂිතා අඩුවැඩියත් එකතු කරලා ඇවරිට ම කැපුවා. ඒ අතින් නම් මේ කපලය තකට තක. මල්සර හීසැරේ අනංගරාල මේ ජෝඩුවට විදලා තියෙනවා ආයේ උක් දඩු දුන්නේ ඇදේ කෙළින් වෙන්න. සිරාවට උඹ ඇයි බන් හැම මඟුලක් ම මග දාලා දුවනනේ? අපේ වෙඩිමෙදිත් උඹ ගියා?? දොස්තර මහත්තයා පරණ කෝන්තරයක් පිරිමහන්න ගත්තෙ ෆෝ මයි ඉන්ෆොමේසන් ඇක්සන්ට් එකෙන් වුනාට වටේ හිටි ඈයෝ ඇවරිතුමා දිහා බැලුවේ හරියට සාවද්‍ය මනුෂ්‍ය ඝාතනයකට වැරදි කාරයෙක් වෙලා විත්ති කූඩුවේ ඉන්න කුජීත ආත්මයකට දෙන බැල්මන්ට් එකක්.

බොහෝ දෙනා උත්තරයක් බලාපොරොත්තු වුන නිසා ඇවරි හිනාවකින් මුව සරසාන සීරියස් උත්තරයක් දුන්නා. මේකනේ වැඩේ. “මම කෝමත් දුවන මඟුල් කරේ එල්ල ගන්නෙ නෑ...! අපොයි ඒක හැබෑව ඔයාගේ කරේ එල්ලෙන මඟුල් බිමින් තියන්න හරි ම අමාරුයි තමා. එහි සිටි ඇවරිතුමාට හිතැති බෝම කුළුපග දායිකාවක් උදේ පාන්දර කියලාවත් නොබලා මෝල් ගහෙන් ම කෙළියයි කියහන්කෝ. කතාව ටිකක් වෙන පැත්තකට ලයින් වෙන නිසා ඇවරිතුමා මං, ඉතිං බබ්බ බබා ටයිප් එකේ උත්තරයක් හදා ගත්තා. “ඇත්තට ම ඔබ තමුන්නාන්සේලාට කිව්වොත් මං කැමති නෑ මගේ සේවාදායකයන්ගේ නිවාඩුව අජපල් කරන්න. අපි වැඩට නොගියොත් කවුරු ඒ ගැන බලන්න ද?

මෙහෙම කීවාට ඇවරි නම් නිවාඩු යන වෙලාවට මේ  හැමදේම නවත්වලා නිවාඩු යනවා. සතියේ දවස් වල පැය විසිහතරේ ම ඔන් කෝල් ඉන්න නිසා ඇවරිතුමා සති අන්තයේ තමුන්ගේ කළුබෙරි ජංගමය කොහේද කියලාවත් හොයන්නේ නෑ. සිකුරාදා රෑ ඕෆ් කළා ම  ආයෙත් ඇවරිතුමා ෆෝන් ඕන් කරන්නේ ඉරිදා රාත්‍රී දොළහෙන් පස්සේ. (සයන තේවාවෙදි) සති අන්තයේ කවුද බල්ලා එළියට දැම්මේ වගේ තමා. එදානම් රොම්බ මුක්යමාන වේලෙයි සෙයියදු නිසා කලින් ම වැනිෂ් වෙන්න සිද්ද වුනා. ඒ ගැන වෙඩිමෙන් පස්සේ ඉරිදා පන්සලේදී නව යුවළ හම්බුනාම ඇවරිතුමා මහේෂ මැතිතුමාගෙන් කමා කරවා ගත්තා. යූ නෝ බ්‍රදර්. වෝටර් ඊස් ස්වීට් බට් බල්ඩ් ඊස් තිකර් නේහ් කිව්වා ම මහේෂ බොස් කාරණාව තේරුම් ගත්තා.

සාමාන්‍යෙයන් ඇවරිතුමා බය ම  වෙඩින්ස් අමතක වෙනවාට, මොක ද නවයට නැඟිට්ටා ම වෙඩින් එකටත් ගිහින් වැඩටත් යන්න වෙලා නෑනේ. එහෙම මඟ හැරුණු වෙඩිනුත් තියෙනවා. එකක් තමා ඇවරිගේ සහෝදර ගුරුතුමී චන්දිමා මැතිනියගේ වෙඩිම. ඒ නිසා අර පෙරහැරට කප් සිටුවනවා වගේ මුලින් ම කරන්න ඕන අපේ එක්සෙකටිව් හවුස් කීපර් හෙවත් පතිරේජ් මන්දිර්හි අග්‍ර මහේෂිකා ඇවරිමාතාගේ දිනපොතේ ඒ බව සඳහන් කිරීම හා ඈ වෙතින් නොමිලේ ලබා ගත හැකි සේවාවක් වන වේකප් කෝල් එකක් ගෙන්වා ගැනීමට ලියාපදිංචි වීම. ඇයි වාහේ නැඟිට්න්න එපැයි ඔක්කො ම කොරන්න??

හැබැයි මේ කියන දවසේ පාන්දර වෙනකම් ඇවරිලා වැඩ කළ නිසා නිදා ගන්න තිබුණෙ පැය හතරක් වගේ කාලයක්. හයවෙද්දි නාලා ඇඳගත්ත ඇවරිතුමාට උදේ කෑම කවන්න මාතාජී සූදානම් වෙලා හිටියා. හත වෙද්දි කොළඹින් බෝර්ඩ් වුන ඇවරිතුමා ශෂිකා නිසංසලාගේ ප්ලේලිස්ට් එකක් අහගෙන කුරණ දක්වා සුවබර නින්දකට වැටුනා. අටහමාර වෙද්දි ඇවරි හෝල් එකේ. පෝරුව දහයට. කලින් ආපු නිසා මහේෂි අක්කාටත් වෙඩිමේ ප්‍රවාහන සහ ප්‍රසම්පාදන කටයුතු භාරව සිටි ගිහාන් මැතිතුමාටත් වට්ස්ඇප් කරලා ශාලාවේ නිරීක්ෂණ චාරිකාවට සහභාගී වුනා. සාමාන්‍යෙයන් ඒ වෙලාවෙ තමා ගේම් ඩේ එකේ දී මීට් ද ටීම් අවස්ථාව. සවුඩ්ස් සෙටප් එක ලඟ බෑන්ඩ් එක ටියුනින්. එතන ගොඩක් දක්ෂ ඉංග්‍රීසි ගායකයො මයික් ටෙස්ටින් කරනවා. ජස්ටින් වන් වන්... ජස්ටින් වන්.. ටූ... ත්‍රී!!

පෝරුව ගයි විලඳ පොරි ඉහලා, පෝරුව සීසන් කරලා ගද්දිත් මාලාකාරයා සිල් ගන්න ගිහින් ද මන්දා ඇවිත් නම් හිටියෙ නෑ. තව අපේ ශාලා කළමනාකරු, ග්‍රෑන්ඩ් ලීසා එකේ ඉන්නවනේ හොස්ටස්ලා එයාලා ඊට පස්සේ වේටර්ස්ලා එක්ක එහෙමත් අපි මූලික සූදානම ගැන සාකච්ඡා කළා. සාමාන්‍යෙයන් කවුද, කීයට මොකක්ද කරන්නේ, කියලා අහන එක දැන් ඇවරිට පුරුදු වෙලා. මොක ද එතකොට ඒ අයටත් ඕකේ මම මෙතන, මේ වෙලාවට මේක කරන්න ඕන කියන අදහස එනවා. ඒ අය වෘත්තිය සැපයුම්කරුවන් තමා නමුත් අපි එයාලව ටිකක් කොනිත්තුවා ම ඒ අය ගටෙන් ම ගේම ගොඩදානවා. අන්ලස් අදර්වයිස් කවුරුත් ඒ අයගේ නමක්වත් අහන්නේ නෑ. ඒකට ඇවරි නම් එදා බැන්ක්වට් එකේ ඉන් ජූනියර් ස්ටුවර්ඩ්ගේ ඉදන් මැනේජර් බැන්වෙක්ට් සහ එෆ් ඇන්ඩ් බී වෙනකම් සියලු දෙනාව නම් වලින් ඇඳින ගන්නවා. මොක ද අපි දන්නෑ කොයි වෙලේ මොකාට කතා කරන්න වෙයි ද කියලා. අනික අපි ප්ලේට් වලට ගෙව්වට ඒ හැම කෙනෙක්ට ම ගෙවලා තියෙන්නේ. ඒ හැමෝ ම අපිට උදව් කරන්න බැඳිලා ඉන්නවා. මීට් ද ටීම් අවස්ථාව ඉවෙන්ට් එකකදි ඇවරි මඟ හරින්නෙ නැත්තේ මේ වගේ හේතු ගොඩක් නිසා.   

බොහෝ කාලයක් තිස්සේ ආදරෙන් බැඳෙමින් රන් රස සේ හිත විශ්වාසීව පැමිණි මේ දම් පතීන් යුවල... දැන් එය රත්තරන් - රසදිය එකට කැළතුනා වගේ කිව්ව ම අපේ හුදී ජනයාට තේරෙන්නෑනේ ඒ නිසා මේම ලියමු ඇවරි, අවුරුදු හත අටක් තරම් සෑහෙන්න කාලයක් ටැක්ටරෙයි ටේලරෙයි වගේ දක්කපු මේ බාන හා හා පුරා කියලා රන් නඟුලෙන් හාන්න යන දවසේ සීතාවක තෙත් බිම් උද්‍යානයේ ප්‍රී ෂූට් එකකටත් වෙලාවක් වෙන් කරගෙන තිබුණා. මීළඟ වෙලුමෙන්වෙ වෙඩින් එක දවසේ කයි කතාන්දර සහ අෂ්ටක ගයිගේ සිහිල්පැ න් විසිරුම ඇතුළු මංගල කයිත්තන් රාශියක් බලාපොරොත්තු වෙන්න...!!