ඔපරේසන් ඇන්ටි ටීක්.....මන්දා

කැන්ඩි අටවක 2

උදේ වරුව ම පට්ට චාටරයක් කාලා ෆ්ලෙක්ස් එක දාලා කස්ටියත් එක්ක දවල්ටත් ක්ලෝසාගෙ සිමෙන්ති කොට්ටය ප්රධාන බත් මුල් සමූහයා උදර අභ්‍යන්තරයෙහි වඩා හිඳුවලා නුවර යන අටින් මහදැනමුත්තාට කෝල් එකක් දුන්නා. ඇමතුම ලබා දුන්නෙ පාලක මැදිරිය විසින්.

පාලක මැදිරිය : (මේ දවස් වල මා එක්ක මලෙන් ඉන්නෙ ආන්සර් කරයි ද දන්නෑ.) ආ... හෙලෝ අරවින්ද ඔයා කොහෙද? දැන් අපි පිටත්වෙනවා නේද?

චන්දරේ විත් අලිඩොන් : නෑ නෑ ටී....ක් මන්දා ඔයා මේ ගමනට යන්න ඕන නෑ. ඔය ෆොටෝ ටික ඇවරිටයි තොටයටයි දීලා ඔයා ගෙදර යන්න. මං ඇවරිට ගන්නම්.

ඇවරි ලද ඇමතුම : මචං දැනුයි කැටලොග් ටික ප්රින්ට් වෙලා ආවෙ. ඒක යකඩ බරයි බං. අපි පන්සීයක් අරං යමු. ඉතිරිය තාත්‍ත ගෙනෙයි. මං ෆොටෝ ඔතන්න ගන්නම්. අපි තව පැයකින් යමු. කෝකටත් උඹලා ඇවිත් කිරිල්ලවලින් බැහැපන්කෝ. හැබැයි මං එන්න ඉස්සෙල්ලා අහවලා ගෙදර යවපන් හරිය???....ඇවරිස් ඉතිං මූනත් නාළු කරං අහවලාට ආරංචිය කිව්වා. 

පාලක මැදිරිය : හ්ම් එයාට විකාර ඇවරි. කවුරු එපා කිව්වත් මං එනවා. (ඇර සොයිසා කිව්වලු ඉතිං) දැන් එයා කියන්නෙ අපි කිරිල්ලවලින් නැඟලා හිටන් යන්න ද? මේ මෝඩයට ඇයි තේරෙන්නැත්තෙ අපිට යන්න රෑ වෙන බව. අපි මොනව හරි බීලා ඉඳිමු...

වේලාව තුනයි තිහ වුනා..... නුවර.... නුවර.... යක්කල, නිට්ටඹුව, වරකාපොළ...කෑගල්ල.. මාවනැල්ල...නුවර නුවර නුවර වරරරරරර...... දැන් පෙළට මහජන බැංකුව ළඟින් බස් යද්දි පාලක මැදිරිය ගින්නට වන් ලුණු කැට සේ පුපුරනවා. ඒ හූල්ලන හීල්ලිල්ලට මැන්ටලේ පිලමට් එක වත් සෙත්ත පෝච්චි වෙයි කියලා හිතුන නිසා මං ක්ෂණික චන්දරේ ඇමතුවා. “මොන කෙහුරෙ ද යකෝ ඉන්නෙ???” අනේ බං පොඩ්ඩක් හිටුං. මේ පොටෝ ඔතනවා... මට පාරට එන්නත් පැය බාගයක් යනවා කෝකටත් තව පැය බාකෙකින් එන බස් එකකට නැඟපන්කෝ....

අනේ ඉතිං අර අසරණීගෙ මූණ බලාගෙන තව පැය බාගයක් ඉඳලා නුවර බස් එකක නගිමු කියන්නයැ??? මං ටිකක් සැර බාල කරලා, කතාවට පුංචි රේන්දයක් හේම අල්ලලා මේම කිව්වා.... “මොනාද ඔට්ටු තව පැය බාගෙකට බස් එකක් එන්නෑ......????” මං තදයා වගේ කියලා දැම්ම. අනේ හත්වලාමෙ!නුවර නුවර සීට් තියෙනවා නුවර නුවර කියාගෙන ටාටා 1510 එකක් කොයි කාකදූවෙන් ද මන්දා හෝල්ට් එකට ආපාතනය වෙච්චි??????

පාලක මැදිරිය දූ.....වල ගිහිල්ලා ඉස්සරහ දොරින් බෙල්ල දාල පොටෝ ටික කොන්ද මාමට දුන්න. තොටයත් ගොඩ. මාත් වෙන කරන්න දෙයක් නැතිකමට දෙයියො බුදුන් සිහි කරන් ගෙටින් වෙච්චි!!! චන්දරේ දැන් ඉතිං ටර්බො දාලා බස් එක අල්ල ගනින් මගෙ දෙයියෝ........ මං හිතෙන් කන්නලව් කොලා. තොටය නම් වගේ වගක් නැතිව හිටියා මතකයි. මේ ඩාර්ක් ක්ලවුඩයේ සිල්ව රේ එක හැටියට කිරිබත්ගොඩ හන්දියේ රට්ටු හැම දෙනා ම බලාන ඉද්දි කාර් එකක් වෑන් එකක් හා සිප වැළඳගෙන, හුටා... පොලිස් අංකල් කෙනෙක් පුරසිද්ධියේ අවිනීතව හැසිරීමේ ප්රතිවිපාක ගැන දෙන්නට ම බර තෙලක් බෙදනවා. තාමත් සිපපු උන් දෙන්නා ම මහමඟ. අමු හෙළුවෙන්. ෂී ලැච්චයි අප්පා. අන්තිමේ දී ටයර් මාර්ක් කරලා පාරෙන් අයින් කොළා. මේ රති කෙළිය බලන්න සැට්වුන ජනී ජනයා ඈත් මෑත් කොරන් කිරිබත්ගොඩින් පිටත් වෙද්දි විනාඩි හතළිහක් විතර සුන්. අපි ඉඩ තිබුණු හැටියට තුන් පොලකින් ඈඳිගත්තා. පිටිපස්සෙ ම සීට් එකේ කොළඹ සරසවියෙ බුවාල ටිකක් කෑගල්ලට යනවා. ඇවරි චැටක් දාලා රිද්මෙට රොක් වෙච්චි නිසා අලපෙති, කඩල, බයිට්ස් සංග්‍රහ සත්කාර භුක්ති විඳින්න පුළුවන් වුනා. හැබැයි ඒවට හරියන්න උගුර හා කටහඩ දන් දෙන්නත් වුනා කියනවකෝ. :(

බිං කරුවල වැටෙන වෙලාවෙ අපි නුවරට සැපතා.....න් වුනා. ගමනේ සමස්ත අලාභය - දඩ කොළයයි. පැය භාගයක පමාවක්. උගුර නැත. හිස රිදේ (නින්ද යාමේ දී බාර් එකේ වැදීම නිසා). කකුල හිරිවැටී ඇත. මොනවා කොරන්නද? හැබෑට ම ඉතිං අර පතාගෙන ආපු කරුමක්කාරකම ඔතාගෙන යන්න කියලා ඉපදුණු සමාන සුඛ දුක්ඛ මිත්තරයො ඉන්නවා නොවැ. ආන්න උන්ගෙන් එකෙක් අපිට සහයෝගයට ආව. ඒ තමයි අනේමන්දාගේ මළණුවන් වහන්සේ. (නෑ වරදවා හිතන්න එපා. අමන්‍දාගෙ එකකුස උපන් මල්ලි නිසා මෑන්ස් ජන්මයෙන් වහන්සේ ටයිප් තමා) කොල්ල මණ්ඩියෙන් ලෑන්ඩ් කොළ නිසා අපිවත් සී.එස්ගේ නිවසට ඇරලවා ගියා. ‍(මේ සී.එස් කියන්නෙ අර මාවතගම ඉඳන් කුරුණෑගල මළගෙදරක අවසන් කටයුතු වලට සහභාගි වෙච්ච, තමුන්ගෙ භාර්යාවට කියලා එහා ඇ‍ඳේ ඉන්න රෑමට මැසේජ් කරන, කොටි ගහනවා කියලා නත්තල් දවසේ රතිඤ්ඤා වලිට බයවුනු, යන යන තැන පෙරළගෙන ඇද වැටෙන කොටින් ම ඇවරි මීට කලියෙන් සඳහන් කළ චරිතයක්)අපි එයාට චානු කියමුකෝ. කොහොමින් කොහොම හරි අපි අයිතිකාරයත් නැතිව උගේ නිවසට ගිහින් උගේ කාමරේ ම තවකාලික භුක්තියට නතු කොරගත්තා.